Όνομα: Kωνσταντίνος Παπαμιλτιάδης
Ηλικία: 42
Επάγγελμα: Director of Developer Platforms & Programs, Facebook
Τόπος κατοικίας: Σαν Φρανσίσκο
Ο Κωνσταντίνος και η ομάδα του (110 άτομα περίπου) υποστηρίζουν τη στρατηγική προϊόντων και πλατφόρμων του Facebook, μέσω σχέσεων με εταιρείες τεχνολογίας και προγραμμάτων για νεοφυείς επιχειρήσεις. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στις τηλεπικοινωνίες, στην εταιρία Vodafone, για να μεταπηδήσει στη Skype, όπου διατέλεσε Διευθυντής Προϊόντων. Στη συνέχεια διηύθυνε την ομάδα κινητής τηλεφωνίας της Yahoo! για την Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, ενώ εργάστηκε και για ένα χρονικό διάστημα σαν διευθυντής προϊόντος στην Taptu, μια start up με βάση το Ηνωμένο Βασίλειο.
Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου MSc στον τομέα των Κινητών και Δορυφορικών Επικοινωνιών από το Πανεπιστήμιο του Surrey και πτυχιούχος της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Λείπει από την Ελλάδα 18 χρόνια, δουλεύει 17-18 ώρες την ημέρα, θαυμάζει τη γυναίκα του και την οικογένειά του, νιώθει να τον γεμίζει η ζωή τους στο Σίλικον Βάλλεϋ, και το πάθος του είναι να βοηθάει τους ανθρώπους να επικοινωνούν – κάτι που έχει πετύχει, δουλεύοντας για τις κορυφαίες εταιρίες επικοινωνίας και δικτύωσης στον πλανήτη.
Μεγάλωσε στη Χρυσούπολη, μια μικρή πόλη έξω από την Καβάλα. Από μικρός ένιωθε την ανάγκη να είναι σε επαφή με τον έξω κόσμο και να φύγει από τα στενά όρια της πόλης του. Sky is the limit που λένε, και ο Κωνσταντίνος το αποδεικνύει με τον πιο έμπρακτο τρόπο, μέσα από τη ζωή του και μέσα από τη δουλειά του.
Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με τις τεχνολογίες επικοινωνίας;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μου άρεσε να δημιουργώ. Είχα αυτό που λέμε “builder mentality”, γι’ αυτό και αρχικά πήγα στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Το κομμάτι των τηλεπικοινωνιών εκείνη την εποχή (αρχές δεκαετίας του ’90) ήταν ό,τι πιο επαναστατικό. Αν σκεφτείς ότι τότε το κινητό τηλέφωνο ήταν για τους “λίγους”. Μόλις είχαν βγει οι πρώτες άδειες σε κινητές τηλεπικοινωνίες, κανείς δεν περίμενε τότε ότι θα γινόταν κάτι για τους “πολλούς”. Οπότε, επέλεξα να εξειδικευτώ στις τηλεπικοινωνίες μέσω του μεταπτυχιακού μου. Οι συγκεκριμένες σπουδές πίστευα ότι θα έχουν διάρκεια, λόγω της προοπτικής που έβλεπα να έχει η τεχνολογία που συνεχίζει να εξελίσσεται μέχρι και στις μέρες μας.
Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στον κλάδο αυτό;
Μέσω της επιστήμης της Μηχανολογίας μπορεί ο άνθρωπος να χτίσει σπίτια, γέφυρες, να δώσει λύσεις σε πολλών ειδών προβλήματα. Αυτό όμως που είναι μοναδικό στο δικό μου κλάδο είναι ότι με τις νέες τεχνολογίες και την ανάπτυξη software δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους με διαφορετικά background να έχουν ίσες ευκαιρίες. Άτομα που δεν είναι προνομιούχα έχουν τις ίδιες δυνατότητες και πρόσβαση σε τεχνολογίες και πληροφόρηση με άτομα που είναι προνομιούχα. Αυτό για μένα είναι μοναδικό. Και τα επαγγελματικά μου βήματα ήταν πάντα προς αυτή την κατεύθυνση: ξεκίνησα από την κινητή τηλεφωνία που για την εποχή ήταν το πιο πρωτοποριακό είδος, μεταπήδησα στην επόμενη τεχνολογία που ήταν το voice over IP (Skype) για να καταλήξω στο Facebook, όπου βοηθάμε 2,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους να επικοινωνούν καθημερινά.
Περίμενες να εξαπλωθεί η κινητή τηλεφωνία σε τέτοιο βαθμό;
Όχι, δε νομίζω. Πέρασα πολλά χρόνια να εργάζομαι στον κλάδο και θυμάμαι κάθε χρόνο λέγαμε φέτος θα είναι η χρονιά που θα εκτιναχθεί η κινητή τηλεφωνία και ποτέ δε γινόταν. Μέχρι το 2010 που ήταν η χρονιά σταθμός, με το πρώτο iPhone. Μέχρι το 2010 ήμουν ο περίεργος που πιστεύει σε κάτι που δεν έχει εξελιχθεί [σ.σ. γελάει δυνατά].
Τι είναι αυτό που σε κάνει να προχωράς;
Χα! Όταν κάποιος έρχεται για job interview ρωτάω ποιος είναι ο στόχος του στη ζωή. Αν δω ότι συμβαδίζει με τον δικό μου, τότε είναι πιθανό να συνεργαστούμε, αν έχει τις δεξιότητες που ψάχνουμε στην ομάδα. Ο στόχος μου στη ζωή είναι να βοηθάω και να στηρίζω τους ανθρώπους. Η καλύτερή μου μέρα στη δουλειά είναι όταν βλέπω άτομα έξω από τον κλάδο μου να αναγνωρίζουν την προσπάθεια της ομάδας μου και όταν άτομα από την ομάδα μου τα βλέπω να εξελίσσονται.
Μίλησε μας για τη δουλειά σου στο Facebook…
Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να ανακαλύψω και να προωθήσω καινοτόμες ιδέες. Στο Facebook δεν έχουμε λύσεις για όλα, είμαστε μια απίστευτα καινοτόμα εταιρεία, αλλά πολλές φορές δεν τα έχουμε σκεφτεί όλα. Υπάρχουν ιδέες εκεί έξω που χρήζουν στήριξης. Ο ρόλος μου είναι: πρώτον, να βοηθάω εσωτερικά να δημιουργούμε καινοτόμες ιδέες. Δεύτερον, μέσω του Facebook Accelerator να δημιουργώ προγράμματα που στηρίζουν καινοτόμες ιδέες που έχουν άνθρωποι εκτός του Facebook, και να τους βοηθάω να μετατρέψουν την ιδέα αυτή σε βιώσιμο προϊόν και σε εφαρμόσιμο επιχειρηματικό σχέδιο. Tέλος, μέσω προγραμμάτων να βοηθάω στην εκπαίδευση του ανθρωπίνου δυναμικού. Kάθε χρόνο εκπαιδεύουμε 300.000 προγραμματιστές από όλον τον κόσμο να αποκτήσουν δεξιότητες που χρειάζονται οι εταιρείες για να μπορέσουν μετά να προσληφθούν απ’ αυτές.
Έχεις καταξιωθεί σ’ έναν πολύ ανταγωνιστικό κλάδο και έχεις μια αξιοζήλευτη θέση σε μια εταιρεία παγκόσμιου κύρους. Πόσο εύκολη ήταν η µέχρι τώρα πορεία σου;
Θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν αντιμετώπισα δυσκολίες, ακόμη και αποτυχίες. Η δυνατότητα να προσαρμόζεσαι και να παραμένεις ταπεινός είναι νομίζω το κλειδί για να ξεπερνάς κάθε δυσκολία.
Πώς πιστεύεις ότι μπορεί να εξελιχθεί το επιχειρηματικό οικοσύστημα της Ελλάδας;
Η νοοτροπία του τι είναι ένα αποδεκτό επάγγελμα στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει. Νομίζω ότι ακόμη ο μέσος Έλληνας δεν μπορεί να σκεφτεί ότι έχει τη δυνατότητα να γίνει τεχνολόγος ή να δημιουργήσει κάτι καινοτόμο. Επίσης, η απουσία επιχειρηματικών επενδύσεων και ρευστότητας σε νέες ιδέες είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια έχει γίνει εισροή κονδυλίων για start-ups, αλλά είναι σε πολύ μικρή κλίμακα. Αν δεις εδώ στη Σίλικον Βάλλεϋ, οι μεγαλύτεροι επενδυτές καινοτόμων ιδεών είναι πρώην επιχειρηματίες που πέτυχαν επιχειρηματικά και στη συνέχεια θέλουν να βοηθήσουν κι άλλους να πετύχουν. Οι high net worth individuals, για παράδειγμα, στην Ελλάδα δεν έχουν όρεξη να επενδύσουν στην τεχνολογία και σε καινοτόμες ιδέες.
Γιατί έφυγες από την Ελλάδα;
Έφυγα από την Ελλάδα πολύ πριν την κρίση και όλοι μου λέγανε “γιατί έφυγες, τι κάνεις στο Λονδίνο, εδώ η ζωή είναι τέλεια”. Πάντα απάνταγα “γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να δουλέψω σε πράγματα που με γεμίζουν και με βοηθάνε να εξελιχθώ ως άνθρωπος”.
Θα γύρναγες στην Ελλάδα;
Δεν με πίεσε ποτέ η οικογένειά μου να γυρίσω. Είμαι ευγνώμων γιατί όταν κατάλαβαν πόσο ευτυχισμένοι είμαστε με τη γυναίκα μου, μας στήριξαν ακόμη περισσότερο. Για μένα η δουλειά μου είναι μέρος της ζωής μου. Αν δουλεύεις και περιμένεις να περάσει η ώρα για να πας σπίτι, κάνεις το λάθος επάγγελμα. Δουλεύω 17-18 ώρες τη μέρα, αλλά η δουλειά αυτή με γεμίζει. Έχουμε φίλους από τη δουλειά, με τη γυναίκα μου βρίσκουμε πολλή χαρά σε αυτό που κάνουμε. Οι ευκαιρίες που έχουμε εδώ είναι μοναδικές.
Αν είχες τη δυνατότητα να κάνεις µια πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Αυτό που θα έλεγα είναι ότι βλέπω ένα κενό μεταξύ του ακαδημαϊκού χώρου και της αγοράς εργασίας. Τα άτομα που βγαίνουν από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Ελλάδας δεν έχουν την ικανότητα να προσληφθούν άμεσα, πρέπει να κάνουν μεταπτυχιακά και να αποκτήσουν περαιτέρω εξειδίκευση. Αυτό δε θα έπρεπε να γίνεται. Η κυβέρνηση πρέπει να επενδύσει στην εκπαίδευση, να βοηθήσει τους αποφοίτους να αποκτήσουν δεξιότητες που θα τους κάνουν πιο ανταγωνιστικούς στην αγορά εργασίας.
Η συνέντευξη αυτή ανήκει στην εβδομαδιαία στήλη “Hellenic Stories” της αθηΝΕΑς, που παρουσιάζει αυθεντικές, ανθρώπινες, ελληνικές ιστορίες από όλον τον κόσμο.
Ο πρώτος θεματικός κύκλος των Hellenic Stories, με αντικείμενο συνεντεύξεις Ελλήνων του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της τεχνολογίας, είναι μια ευγενική χορηγία της βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας Raycap.
