Αυτό το λεξικό δεν ταξινομεί λέξεις σε αλφαβητική σειρά, δεν δίνει πληροφορίες γραμματικές και συντακτικές. Παίζει όμως με την ερμηνεία των λέξεων που επιλέγονται, μία κάθε μήνα, χωρίς σειρά, χωρίς ταξινόμηση. Για την ακρίβεια, χωρίς λεξικογραφική ταξινόμηση. Ακολουθεί μόνο εκείνη των σκέψεων και προβληματισμών, των αναγκών, των επιθυμιών, των βιωμάτων μας.
Η ιδέα γεννήθηκε μαζί με το μηνιαίο newsletter της αθηΝΕΑς για την έμφυλη ισότητα, το Νο Man’s Land. Και εμπλουτίζεται με λέξεις που ανακύπτουν από τους προβληματισμούς μας στο εργαστήρι αυτό. Της έμφυλης ισότητας.
Η λέξη του Απριλίου είναι η «Ιδιοκτησία»
Ιδιοκτησία: Από τις Λέξεις Ίδιος+Κτώμαι
Ίδιος, που θα πει αυτός που ανήκει σε κάποιον, που είναι δικός του.
Κτώμαι που θα πει «αποκτώ». Αλλά και «αποκτώμαι», γίνομαι κτήμα εγώ.
Η γυναίκα που διεκδικεί να κατέχει πόρους –δρόμους ανοιχτούς στην επιβίωση και στη ζωή δηλαδή– και η γυναίκα-κτήμα διασχίζουν τους αιώνες της ιστορίας κερδίζοντας και χάνοντας, χάνοντας και κερδίζοντας το πανανθρώπινο δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Πριν από 3.000 χρόνια οι Αιγύπτιες μπορούσαν να κατέχουν τη δική τους περιουσία. Το ίδιο και οι ελεύθερες Ρωμαίες. Οι γυναίκες της Ιρλανδίας θα αποκτούσαν το δικό τους σπίτι μόλις το 1976.
Το αγγλικό δίκαιο του 1100 υποστήριζε ότι οι παντρεμένοι αποτελούν μια οικονομική οντότητα, όμως μόνο ο «ένας» και όχι η «μία» είχε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Το 1791 η επαναστατική Γαλλία θα δώσει στις γυναίκες ίσα δικαιώματα κληρονομιάς. Που θα χάσουν αργότερα, όταν θα αποκατασταθεί η μοναρχία.
Το 1922, η σουφραζέτα και ακτιβίστρια Rebecca Felton, η πρώτη γυναίκα γερουσιαστής των ΗΠΑ, έγραφε πως «τα μελιστάλαχτα λόγια είναι ευχάριστα, όμως οι λογικές γυναίκες της χώρας μας θα προτιμούσαν πιο ουσιαστικά δώρα». Στη χώρα της οι τράπεζες απαιτούσαν μέχρι και το 1974 από τις ανύπαντρες, χήρες ή διαζευγμένες γυναίκες να φέρουν έναν άνδρα για να συνυπογράψουν οποιαδήποτε αίτηση πίστωσης, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους.
Σήμερα, οι γυναίκες της Αφρικής και της Ασίας αποτελούν –και άλλοτε υπερβαίνουν– το μισό εργατικό δυναμικό. Όμως οι άνδρες κατέχουν τη γη σε διπλάσιο ποσοστό. Οι γυναίκες είναι εκείνες που εξαρτώνται περισσότερο από τη γεωργία για την επιβίωσή τους. Όμως είναι εκείνες που έχουν μικρότερη πρόσβαση σε γη, σε μέσα, σε χρηματοδότηση, σε τεχνολογία. Τα χέρια των γυναικών παράγουν τρόφιμα για όλους, είναι όμως τα δικά τους χέρια που δεν έχουν, που δεν «κατέχουν».
Σήμερα οι γυναίκες, σε ανατολή και δύση, αδυνατούν να έχουν τον έλεγχο του σώματός τους, η εγκυμοσύνη τους γίνεται κτήμα μιας κοινής συνθήκης, ενός δικαστή, μιας νομοθετικής ρύθμισης που ορίζει πώς και πότε θα φέρουν στον κόσμο ζωή.
Σήμερα οι γυναίκες πορεύονται με όνομα στη γενική του πατρός που ενίοτε γίνεται γενική του ανδρός. Σήμερα το 50% των Αμερικανών πιστεύει ότι οι γυναίκες πρέπει να υποχρεούνται νομικά να πάρουν το όνομα του συζύγου τους.
Σήμερα στην Ινδία οι στατιστικές λένε πως, κατά μέσο όρο, σκοτώνεται μια γυναίκα κάθε ώρα σε διαμάχη για μια προίκα.
Σήμερα οι ακτήμονες γυναίκες-κτήματα στερούνται, αποκλείονται, υπακούν, καθοδηγούνται, θυματοποιούνται, εκβιάζονται, δολοφονούνται. Γίνονται στόχοι εκτόνωσης της πιο κυνικής κατάχρησης εξουσίας.
Σήμερα οι γυναίκες που «κατέχουν» και οι «γυναίκες-κτήματα» κερδίζουν και χάνουν, χάνουν και κερδίζουν. Ακόμα.
• Το Γλωσσάρι της Έμφυλης Ισότητας συνεχίζεται με περισσότερες λέξεις εδώ.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ και στο μηνιαίο newsletter No Man’s Land – στο οποίο μπορείτε να κάνετε την εγγραφή σας εδώ:
Το Απολαυστικό Ταξίδι των Guerrilla Girls στον Κακοτράχαλο Κόσμο μας
