Οι Waterboys έχουν ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό. Μια σχέση που έχει εδραιωθεί στις live εμφανίσεις τους στη χώρα μας από τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα, που κάθε φορά είναι φορτισμένες με συναρπαστική ενέργεια.
Φέτος, για πρώτη φορά, θα φέρουν τη μελωδικότητα και τον λυρισμό τους στο υπέροχο Ηρώδειο.
Big Music
Η μουσική τους διαδρομή ξεκίνησε το 1983 από το Εδιμβούργο. Η ιστορία τους είναι συνυφασμένη με τη μουσική πορεία του Mike Scott, ο οποίος είναι και η ψυχή του συγκροτήματος.
Με αφετηρία το rock ’n’ roll, ο πρώιμος ήχος τους χαρακτηρίζεται από χαρακτηριστικές, μεγαλόπνοες συνθέσεις, δίνοντας στον όρο «big music» ένα πραγματικό νόημα. Τελικά όμως η μουσική τους είναι αταξινόμητη. Ζωηρή, ελεύθερη, εμπνευσμένη, αυθόρμητη και τελικά τόσο μα τόσο αφοπλιστικά όμορφη!
Το 1985 κυκλοφορούν το άλμπουμ «This is the Sea». Το single «The Whole of the Moon» έκανε μια δειλή εμφάνιση στα charts εκείνης της εποχής, αγαπήθηκε όμως τόσο πολύ μέσα στα χρόνια ώστε τελικά έγινε το τραγούδι-έμβλημα της μπάντας και διασκευάστηκε από πολλούς καλλιτέχνες.
Είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε με τον Mike Scott λίγες ημέρες πριν από την πολυαναμενόμενη συναυλία των Waterboys στο Ηρώδειο στις 22 Ιουνίου. Ένα ραντεβού στο οποίο η πενταμελής μπάντα μας προσκαλεί για να μας συγκινήσει με όλες τις γνωστές επιτυχίες της και να μας χαρίσει μια μουσική γιορτή.
Η «Κατά Scott» Ελλάδα
«Ακούγοντας τη λέξη Ελλάδα πάω πίσω στο 1990, όταν ήρθαμε με τη σύζυγό μου για ταξίδι του μέλιτος. Δεν είχαμε νοικιάσει κάποιο δωμάτιο και φύγαμε κατευθείαν για την Πελοπόννησο, ψάχνοντας όμορφα μέρη στον χάρτη. Πρώτη στάση ήταν η Κυπαρισσία. Από εκεί της πρότεινα να πάμε στην Αρκαδία, όπου μείναμε στην όμορφη Στεμνίτσα. Είχε ενδιαφέρον ότι παντού ακούγαμε μπουζούκι και κλαρίνο», απάντησε ο Scott στην ερώτηση τι είναι το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό όταν ακούει «Ελλάδα».
Μπουζούκι, και μάλιστα από τη Θεσσαλονίκη, ήταν και το όργανο που φαινόταν στο βάθος πίσω του, καθώς η συνέντευξη (μέσω zoom) δόθηκε από το στούντιό του.
Άλλωστε η αγάπη του για τα «παραδοσιακά» έγχορδα είναι φανερή σε όλες τις ενορχηστρώσεις του, κάτι που προφανώς σχετίζεται και με το γεγονός πως έχει ζήσει για χρόνια στην Ιρλανδία, μια χώρα με δυνατή μουσική παράδοση.
Συμφωνώντας με την άποψη ότι υπάρχει ιδιαίτερη μουσική σύνδεση μεταξύ Ιρλανδών και Ελλήνων, ανέφερε ότι είναι πιθανό η σχέση αυτή να φτάνει ακόμα και στην αρχαιότητα: «Ίσως κάποιοι Έλληνες ναυτικοί να έφτασαν μέχρι την Ιρλανδία, ποιος ξέρει; Άλλωστε, ένας τύπος μπουζουκιού είναι πολύ δημοφιλές όργανο της ιρλανδικής λαϊκής μουσικής. Το μπουζούκι έφτασε στην Ιρλανδία και εξελίχθηκε από δύο μουσικούς, τον Andy Irvine και τον Donal Lunny. Είναι δυο καταπληκτικοί folk μουσικοί που παίζουν ακόμα. Νομίζω όμως ότι δεν το πρωτάκουσαν στην Ελλάδα αλλά κάπου στα Βαλκάνια».
Μύθοι, Θρύλοι, Μουσικές
Χάρη στη λατρεία του Scott για τους λαϊκούς μύθους και θρύλους, οι Waterboys, παράλληλα με την big music, οδηγήθηκαν και σε πιο folk δρόμους, εμπνεόμενοι από την κελτική παράδοση αλλά και την ελληνική μυθολογία.
Από το 1983 έως σήμερα οι Waterboys –με διάφορες συνθέσεις μελών– έχουν κυκλοφορήσει συνολικά 15 άλμπουμ, χωρίς να πάψουν ποτέ να εξελίσσονται.
Με τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν τα τελευταία 8 χρόνια μας παρακινούν να μη μείνουμε μόνο στη δουλειά του συγκροτήματος τη δεκαετία του 1980, στο εμβληματικό «Fisherman’s Blues», στο «Whole of the Μoon», στο «Room to Roam»… Το «Out of All This Blue» (2017), και ιδιαίτερα τα «Where the Action Is» (2019) και «Good Luck, Seeker» (2020) είναι εξίσου καλά, αν όχι καλύτερα από οτιδήποτε έκανε η μπάντα στη δεκαετία του 1980.
Διονυσιακή Αύρα
Η προηγούμενη αναφορά του στην Αρκαδία, μας έδωσε την κατάλληλη «πάσα» για να τον ρωτήσουμε για το τραγούδι «Pan Within» και την ιδιαίτερη σχέση που φαίνεται να έχει με τον αρχαίο τραγοπόδαρο θεό που «κατοικούσε» στην Αρκαδία και λάτρευε τον χορό.
«Βρετανοί και Ιρλανδοί γνωρίζουν πολλά για την αρχαία ελληνική μυθολογία από το σχολείο. Λατρεύω τον Πάνα, είναι ο θεός των δασών, της γης. Μου μιλάει. Τον αντιλαμβάνομαι σαν ενέργεια! Με εμπνέει», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Περί Ροκ Μουσικής
Θεωρεί πως η ροκ μουσική είναι «άχρονη»; «Ακούω τα τραγούδια από τη δεκαετία του 1960 και ακούγονται σαν καινούργια, αντέχουν στον χρόνο. Σε αντίθεση με τη μουσική των ’80 που μου φαίνεται παλιακή».
Και όσον αφορά τους μουσικούς της παλιάς γενιάς, δεν τον τραβά η ιδέα να πάει σε κάποια συναυλία τους τώρα πια. «Μου αρκεί που έχω δει live τους Rolling Stones το 1973, καθώς και τον Bob Dylan αρκετές φορές. Ωστόσο θα ήθελα να έχω δει “ζωντανά” τον Αμερικανό Leon Russell, που πέθανε το 2016. Μου λείπει που δεν τον πρόλαβα», εξήγησε, για να προσθέσει πως τον ενδιαφέρει πολύ περισσότερο να βρεθεί σε συναυλίες μουσικών νέας γενιάς όπως η Taylor Swift, την οποία θεωρεί πολύ αξιόλογη, ενώ μας πρότεινε να ακούσουμε τους Hiss Golden Messenger που τους χαρακτήρισε«αγαπημένη» του μπάντα.
Τι έχει κατά νου για τη συναυλία στον μυσταγωγικό χώρο του Ηρωδείου; Τι θα ακούσουμε; «Θα το επισκεφθώ εκείνες τις μέρες και θα αφήσω την ατμόσφαιρα να με οδηγήσει. Θέλω να νιώσω την ενέργεια του χώρου για να αποφασίσω ποια τραγούδια θα παίξουμε», απάντησε, καθησυχάζοντάς μας πως δεν τον πτοεί καθόλου η ιδέα ότι θα παίξει μπροστά σε «καθιστό κοινό», αφού η μουσική μπορεί πάντα να κάνει τα «μαγικά» της και η βραδιά να εξελιχθεί σε μυσταγωγική γιορτή.
Tina Turner For Ever
Αναπόφευκτα η συζήτηση πήγε στην προσφάτως εκλιπούσα Tina Turner και ο Mike Scott αναφέρθηκε σε ένα αστείο, προσωπικό περιστατικό.
Θυμήθηκε όταν πρωτοείδε την ταινία των Rolling Stones «Gimme Shelter» του 1970. Εκεί η Turner τραγουδάει το «I’ve Βeen Loving You Too Long» αγγίζοντας με ιδιαίτερο και μάλλον προκλητικό τρόπο το μικρόφωνο, κάτι που «στην τρυφερή ηλικία των 12 χρόνων με είχε συγκλονίσει», μας είπε γελώντας.
The Whole of the Moon
Τελειώνοντας τη συζήτηση και «λογοπαίζοντας» με δικούς του στίχους, τον ρωτήσαμε αν από τότε που είδε το «νύχι του φεγγαριού» έχει καταφέρει να δει «ολόκληρο το φεγγάρι» και να πετύχει τους στόχους του. Διαφώνησε, επιμένοντας ότι ακόμα δουλεύει πράγματα και θέτει μουσικούς στόχους που θέλει να επιτύχει.
Σίγουρα οι αξέχαστες live εμφανίσεις είναι μέσα σε αυτούς τους στόχους, όπως μας λέει και στο βίντεο που ακολουθεί.
Ευκαιρία λοιπόν να το διαπιστώσουμε και να απολαύσουμε τους μοναδικούς Waterboys για ακόμη μια φορά στην Ελλάδα και μάλιστα σε έναν ξεχωριστό χώρο εξαιρετικής ακουστικής, σε μια βραδιά μεθυστικής μουσικής έκστασης στη σκιά της Ακρόπολης. Ακούγεται ήδη υπέροχο!
* Trivia 1: «Waterboys» σημαίνει ό,τι και στα ελληνικά, «νεροκουβαλητές». Και στην Αγγλία παλαιότερα αναφερόταν στα παιδιά που είναι έξω από τις γραμμές των γηπέδων, τα οποία επέστρεφαν τις μπάλες που έβγαιναν εκτός γηπέδου κι έφερναν νερό στους παίκτες. O Scott διάλεξε το όνομα για την μπάντα του από ένα στίχο του Lou Reed στο τραγούδι «The Kids».
* Trivia 2: Το «Brigadoon» στο «Τhe Whole of the Moon» είναι μια «φανταστική» πόλη από την –αγαπημένη του Scott– ομώνυμη ταινία του 1954 με πρωταγωνιστές τους Gene Kelly, Van Johnson και Cyd Charisse.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Ιούνιος-Ιούλιος 2023 στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής
Είδαμε τον Bruce Springsteen στη Βαρκελώνη | Nobody Wins Unless Everybody Wins
