Στην κλασική θέαση του «Μισάνθρωπου» του Molière επένδυσε ο Peter Stein, διατηρώντας τον έμμετρο ποιητικό λόγο και το ύφος της εποχής του συγγραφέα, όπως αποδίδεται σε σκηνικά και κοστούμια, θέλοντας να αναδείξει αυτούσιο το έργο, πιστεύοντας στη δύναμη της γραφής, χωρίς παρεμβάσεις και εκσυγχρονιστικές τάσεις. Το αποτέλεσμα δικαιώνει εν μέρει το σκηνοθετικό εγχείρημα, καθώς απολαμβάνεις τον γλωσσικό πλούτο που προσφέρει εν πολλοίς η μετάφραση της Λουίζας Μητσάκου. Ωστόσο, δεν αρκεί για να απογειώσει την παράσταση, που αποτελεί σίγουρα θεατρική πρόκληση.
Με έναν θεατρικό χειμώνα πλήρη από ανεβάσματα του «Μισάνθρωπου», η κατά Peter Stein κλασικότροπη εκδοχή προβάλλει το νόημα του έργου, που έχει εστιάσει στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, των νοοτροπιών, των κοινωνικών συμβάσεων και των παθών της γαλλικής αριστοκρατικής κοινωνίας του 17ου αιώνα. Η αδυναμία αυτής της εκδοχής του «Μισάνθρωπου», που είναι σκηνικά η κλασική απόδοση του κειμένου, λειτουργεί συγχρόνως και θετικά, σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις που κατά τη ρίψη του μένει μετέωρο, χωρίς να κλίνει κάπου.
Ο Εγκλωβισμός στον Έμμετρο Λόγο
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ως αριστοκράτης Αλσέστ απορρίπτει τη δήθεν ευγένεια, κάθε είδους κολακεία, αρνείται να ακολουθήσει τις κοινωνικές συμβάσεις που επιτάσσει η θέση του και η γαλλική κοινωνία και μένει ανένταχτος και ασυμμόρφωτος παρά τις φιλικές συμβουλές του Φιλέντ, σε μια ευθεία φορμαρισμένη ερμηνευτικά γραμμή πλεύσης μέχρι την εντυπωσιακή σκηνοθετικά έξοδό του.
Την ίδια γραμμή ακολουθούν και οι υπόλοιποι ηθοποιοί της παράστασης, καθώς η ύπαρξη του έμμετρου λόγου δεν δίνει τη δυνατότητα για ερμηνευτικές παρεκκλίσεις από την υπάρχουσα φόρμα. Επαρκείς και συνεπείς στους ρόλους τους αποδείχθηκαν ο Γιώργος Γλάστρας ως Ορόντ, η Όλια Λαζαρίδου ως Αρσινόη και η διακριτική και εκφραστική παρουσία της Νάνσυς Μπούκλη στον ρόλο της Ελιάντ.
Οι Αχιλλέας Σκεύης και Θεοδόσης Τανής στους ρόλους των αντίζηλων του Αλσέστ αποτέλεσαν ένα κωμικό δίδυμο πλήρως ενταγμένο στον κόσμο του Molière, κερδίζοντας θετικές εντυπώσεις. Η Παρασκευή Δουρουκλάκη ως επιπόλαια και άστατη νεαρή Σελιμέν είναι συμπαθής, αφουγκραζόμενη τον ρόλο της περισσότερο γραμμικά, χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση. Ο Γιώργης Τσαμπουράκης, τυπικός στον ρόλο του Φιλέντ, φίλου του Αλσέστ, τον οποίο μάταια συμβουλεύει, φέρνει εις πέρας και με σαφήνεια τον ρόλο του.
Ο κατά Peter Stein «Μισάνθρωπος» ευτυχεί κυρίως ως προς τα υψηλής αισθητικής κοστούμια, διά χειρός Anna-Maria Heinrich, και τις περούκες, που φανερώνουν την επιμέλεια και ενισχύουν την κλασικότητα του έργου, όπως και το σκηνικό που κάνει τη διαφορά όταν ανοίγει εντυπωσιακά στο τέλος, δείχνοντας την έξοδο κινδύνου προς την οποία οδεύει ο Αλσέστ, σπάζοντας την κλασικότητα και κάνοντας μια τουλάχιστον ηχηρή δραματική κορύφωση.
Πληροφορίες
Έως την Κυριακή 4 Ιουνίου | Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: Ηρώων Πολυτεχνείου και Βασ. Γεωργίου, τηλ. 210 4143300
Διαβάστε επίσης στη αθηΝΕΑ:
Είδαμε την «Εκάβη σε Ένα Ελληνικό Νησί» στο Θέατρο Αργώ
Καταφύγιο Ελπίδας η Παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» στο Εθνικό
