Πριν λίγες μέρες είχα την τύχη να παρακολουθήσω την παράσταση “Mojo Risin'” στη…σπηλιά των Σαμάνων στο BIOS στην οδό Πειραιώς 84.
Ο Δημήτρης Τσιάμης θέλησε να μελετήσει καλύτερα τον κόσμο του σαμανισμού, αυτό το πολύπλοκο εκστατικό και λατρευτικό κίνημα που απαντάται σε όλη τη Γη. Βασικό στοιχείο του είναι η έκσταση και η βαθιά συσχέτιση με τα πνεύματα και το μυστικισμό. Κεντρικό πρόσωπο στον Σαμανισμό είναι ο σαμάνος, ο ιερέας, ο μάγος και γιατρός με τις ιαματικές ιδιότητες. Ίσως φανεί περίεργο, αλλά σε αυτές τις τελετές, θα μπορούσαμε να βρούμε πολλές ομοιότητες με τους αναστενάρηδες της Βόρειας Ελλάδας.
Να σημειώσουμε ότι η χρήση ψυχότροπων ουσιών, όπως το πεγιότ, αλλά και το LSD τη δεκαετία του 60, “βοηθούσαν” στην αποδοχή των τελετών και της δύναμης του Σαμάνου.
Από τους πλέον γνωστούς “Σαμάνους” υπήρξε ο Jim Morrison. Απόλυτα πεπεισμένος ότι μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα με ινδιάνους του οποίου ήταν μάρτυρας σε ηλικία 4-5 χρονών, οι ψυχές των νεκρών μπήκαν στη δική του, επηρεάζοντάς τον για το υπόλοιπο της σύντομης ζωής του.
Τόσο ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Τσιάμης όσο και η χορογράφος Ελένη Χατζηγεωργίου έστησαν μια ωριαία παράσταση με ιδιαίτερα κοστούμια και έντονο ήχο. Έντονο, όχι σε σημείο να ενοχλεί, μην παρεξηγηθώ. Άλλωστε ο Σαμάνος πρέπει να φέρει τους “ασθενείς” σε έκσταση για να ιαθούν. Σαμάνικα σείστρα που παίζουν σημαντικό ρόλο στις τελετουργίες και δεν θεωρούνται απλά όργανα αλλά μαγικά αντικείμενα με μεγάλη δύναμη που υποβάλλουν στους πιστούς τις θαυματουργές τους και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες! Το σείστρο θεωρητικά περιέχει σπόρους που παραπέμπουν στη βλάστηση, στη γονιμότητα, στη Γη.
Επί σκηνής, με εντυπωσιακές κινήσεις η Πένυ Ελευθεριάδου, η Φαίδρα Σούτου, ο Γιώργος Σταυριανός αλλά και ο Δημήτρης Τσιάμης μιμούνται ζώα, απαγγέλουν τους πρωτοποριακούς στίχους των Doors και ωθούν στην έκσταση τον θεατή που μπαίνει “κρύος” και δεν ξέρει τι να περιμένει. Η πλαστικότητα των κινήσεων, η χρήση του σώματος ως εκστατικό εργαλείο, οι ρυθμικές κινήσεις αλλά και άρρυθμες, μαζί με τον ήχος που δεν σταματά, σαν ένα συνεχόμενο “μάντρα” βοηθούν ακόμα και όσους δεν έχουν σχέση με τη στιχουργική του Morrison να κατανοήσουν την “τελετή”.
Οι στίχοι του Morrison είναι αναγνωρίσιμοι για τους μυημένους. Στίχοι από τα πιο ψυχεδελικά τραγούδια των Doors, το Soft Parade, το Strange Days, το When the music is over, το The End, το My Wild Love, το Five to One αλλά και πολλά άλλα. Φυσικά υπάρχει αναφορά και στο “An American Prayer”, το μεγάλο αμερικάνικο ποίημα που οι εναπομείναντες Doors μελοποίησαν μετά το θάνατο του Morrison.
Έξυπνο το κρυμμένο εύρημα που αποκαλύπτεται και παραπέμπει στους στίχους του Horse Latitude, ας μην το αποκαλύψω. Επίσης, ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ανάμεσα στους στίχους ξεπετάγονται και οι “διδαχές” του Friedrich Nietzsche, τον οποίο ο Morrison είχε διαβάσει και είχε επηρεαστεί.
Αν έχετε ασχοληθεί έστω λίγο με τον Σαμανισμό, αν έχετε ακούσει Doors και αν μπορείτε να αφεθείτε για μια ώρα στη θεραπευτική ιδιότητα του θεάτρου και του χορου, τότε σας το προτείνω ανειπφύλακτα!
Ακολουθεί το κείμενο από το Δελτίο Τύπου της παράστασης με τις πληροφορίες και τους συντελεστές
——————
Ο μυστικισμός των σαμάνων ενέπνευσε τον Jim Morrison στα αριστουργήματά του, στη σκηνική του παρουσία και στην προσωπική του μυθολογία. Η ομάδα PER THEATER FORMANCE, με όχημα επιλεγμένους στίχους του Morrison, καταδύεται στον ιερό κόσμο του σαμανισμού και επιχειρεί να μας μυήσει σε αυτόν σε μια εποχή που χρειαζόμαστε όσο ποτέ ανάταση ψυχής.
Η Χορογράφος και ο Σκηνοθέτης Ενώνουν Δυνάμεις
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τσιάμης, η χορογράφος Ελένη Χατζηγεωργίου και οι συνεργάτες της ομάδας, συνεχίζοντας την πολυετή έρευνά τους σχετικά με τη σχέση τελετουργίας και παραστατικών τεχνών, παρουσιάζουν μια χοροθεατρική περφόρμανς που εμπνέεται από τον σαμανισμό και τις πρακτικές του.
Συνδυάζοντας τις αρχαϊκές τεχνικές της έκστασης με στίχους και μελωδίες του ποιητή και τραγουδιστή των Doors, στις οποίες εντοπίζονται οι δικές του σαμανικές επιρροές, δημιουργούν μια ξεχωριστή μυσταγωγική παράσταση που επαναπροσδιορίζει τη λειτουργία του θεάτρου σήμερα.
“Mr Mojo Risin’, Mr Mojo Risin’ / Mojo Risin, Got the Mojo Risin’ / Risin’, risin’ / Gone risin’, risin’/ I’m gone risin’, risin’…”
Οι μελωδίες του “ηλεκτρικού σαμάνου” Jim Morrison (Mr. Mojo Risin’) μετατρέπονται σε ύμνους, οι στίχοι του σε επικλήσεις, οράματα και πνευματικά ταξίδια. Υπό τον ήχο του τυμπάνου, οι καλλιτέχνες –στον ρόλο σύγχρονων σαμάνων που τελετουργούν προς όφελος της κοινότητας στη “σπηλιά” του υπογείου του Bios– διερευνούν τις δυνατότητες για μια διευρυμένη κατάσταση συνείδησης μέσα από τον ρυθμό, τον χορό, τους ύμνους, την αποδόμηση της κίνησης και του λόγου, την αποτελεσματικότητα των συμβόλων.
Οι επί σκηνής “σαμάνοι” καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα της κοινότητας «Τι θα απογίνουμε σε έναν κόσμο απελπισίας;». Η παράσταση Mojo Risin’ καλεί το άτομο σε ένα ταξίδι σύνδεσης με την εκστατική φύση του ανθρώπου, ένα ταξίδι υπέρβασης και αποκατάστασης της ελευθερίας και της ομορφιάς της ζωής.
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία-δραματουργία: Δημήτρης Τσιάμης
Επιμέλεια κίνησης-χορογραφία: Ελένη Χατζηγεωργίου
Κοστούμια-σκηνικά: Νίκη Ψυχογιού
Σύνθεση Μουσικής-sound design: Βασίλειος Οικονομίδης
Σχεδιασμός φωτισμού: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Δήμητρα Λουκίνα, Σταυριάνα Στάθη
Επικοινωνία: Ηρώ Παστρικού
Φωτογραφίες: Κωστής Καλλιβρετάκης
Video Trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος
Ερμηνεύουν:
Πένυ Ελευθεριάδου, Φαίδρα Σούτου, Γιώργος Σταυριανός,
Δημήτρης Τσιάμης
Πληροφορίες
MOJO RISIN’ του Δημήτρη Τσιάμη
@ Bios.Πειραιώς 84
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου έως και Κυριακή 26 Δεκεμβρίου
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 70’ (χωρίς διάλειμμα)
