Θυμάστε τη χρυσή τηλεοπτική εποχή του αντιήρωα; Τότε που στις οθόνες μας παρακολουθούσαμε τις σύνθετες ιστορίες χαρακτήρων όπως ο Tony Soprano, ο Walter White, ο Don Draper ή ο Dexter Morgan; Μαφιόζοι, έμποροι ναρκωτικών, κατά συρροή γυναικάδες ή κατά συρροή δολοφόνοι. Δύσκολοι ρόλοι, εξαιρετικές ερμηνείες, απροσδόκητες πλοκές.
Σε άλλες μέρες τα είχα ευχαριστηθεί πολύ. Για καλή μας τύχη όμως φέτος, εν μέσω αυτής της πανδημίας που δεν λέει να τελειώσει, οι μεγάλες επιτυχίες της ποπ κουλτούρας είναι σε εντελώς άλλη κατεύθυνση.
Η πιο πρόσφατη δική μου ανακάλυψη είναι το Ted Lasso του Apple TV+. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν ούτε βλέμμα δεν της έριχνα στις επιλογές της τηλεόρασής μας.
Κάποιες, όπως το Bridgerton, η σειρά που το Netflix ανακοίνωσε ότι είναι η πιο επιτυχημένη του όλων των εποχών, δίνει στο κοινό του ακριβώς αυτό που θέλει και δεν το κάνει με ίχνος απολογητισμού. Μια διασταύρωση μεταξύ Jane Austen και 50 Shades of Grey που μας επιτρέπει να ξεφύγουμε από την περιοριστική καθημερινότητα του 2020/21 και να μας προσγειώνει στην -επίσης περιοριστική- καθημερινότητα των κορσέδων της Βρετανικής Αντιβασιλείας.
Κάτι αντίστοιχο δεν έκανε, άλλωστε, και το ουτοπικό Emily in Paris νωρίτερα φέτος, για μια νεαρή μαρκετίστα που μετακομίζει στην Πόλη του Φωτός από το Σικάγο και ζει το παραμύθι της; Ποιος θέλει να σκοτίζεται με προβληματισμούς όπως το πόσο ρεαλιστική είναι η γκαρνταρόμπα ή η καριέρα της Emily, όταν η δική του γκαρνταρόμπα, στην πράξη, έχει γίνει ένα ανακάτεμα 10 τεμαχίων και βιώνει τη δική του καριέρα μέσα απ’ το παράθυρο ενός υπολογιστή;
Η πιο πρόσφατη δική μου ανακάλυψη είναι το Ted Lasso του Apple TV+. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν ούτε βλέμμα δεν της έριχνα στις επιλογές της τηλεόρασής μας. Πρόκειται για την ιστορία ενός συμπαθούς προπονητή από το Κάνσας που καταφτάνει στην Αγγλία για να αναλάβει μια ποδοσφαιρική ομάδα της Premier League, όντας άσχετος με το σπορ και απολύτως αταίριαστος με την αγγλική ιδιοσυγκρασία.
Η σειρά διαθέτει χιούμορ, τρυφερότητα και… καρδιά. Ο κεντρικός ήρωας είναι η απόλυτη αντίθεση των σκοτεινών αντιηρώων που είχαμε μάθει να προσκυνούμε άλλοτε. Έχει όπως όλοι μας τα προβλήματά του, είναι σε στιγμές εκνευριστικά αδαής, όμως είναι παρατηρητικός, εκτιμά τους γύρω του και είναι διατεθειμένος να αλλάξει. Ένας ήρωας για τη δική μας εποχή.
