Νοικιάζατε ποτέ DVD; Μήπως αγοράζατε κιόλας; Κάνατε, μόνοι ή με παρέα, κινηματογραφικούς «μαραθώνιους» στο σπίτι παρακολουθώντας ταινίες back to back σαν να μην υπήρχε αύριο; Μήπως έχετε, έστω σε κάποια σκονισμένη γωνιά του σπιτιού, ράφια με DVD και, από καιρό σε καιρό, κάνετε γρήγορες ανασκοπήσεις στο σινεφίλ παρελθόν σας, ρίχνοντας ματιές στα εξώφυλλά τους;
Σε μια εποχή που σχεδόν τα πάντα έχουν κλειστεί στις διαστάσεις μιας οθόνης υπολογιστή (ή κινητού), τα DVD μπορεί να θεωρηθούν ξεπερασμένος τρόπος διασκέδασης. Όπως, δυστυχώς, τείνει να γίνει και ο κινηματογράφος. Προϊόντα για ρομαντικούς, παλιομοδίτες, άτομα κάποιας ηλικίας ή ακόμη και απαίδευτους με την τεχνολογία. Έτσι, η χρυσή εποχή του DVD και του βιντεοκλάμπ έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Λογικό. Με τόσες πλατφόρμες, τι νόημα μπορεί να έχει η ύπαρξή τους; Ή μήπως έχει;
Το Netflix ιδρύθηκε από τον Marc Randolph και τον Reed Hastings και οι φήμες λένε ότι η ιδέα της δημιουργίας του οφείλεται σε ένα πρόστιμο 40 δολαρίων που υποχρεώθηκε να πληρώσει ο Hastings επειδή καθυστέρησε να επιστρέψει το «Apollo 13», που είχε νοικιάσει από γειτονικό του βιντεοκλάμπ.
Από τη Χρυσή Εποχή στο Λουκέτο
Για το Netflix, πάντως, τα DVD μπαίνουν στο ντουλάπι της ιστορίας, κι ας αποτέλεσαν την πηγή της πρώιμης επιτυχίας της δημοφιλούς πλατφόρμας, η οποία ανακοίνωσε στους συνδρομητές της ότι η δυνατότητα αποστολής DVD θα υπάρχει έως το τέλος του Σεπτεμβρίου του 2023.
Ας πάμε πίσω, όμως, στο μακρινό 1997. Το Netflix ιδρύθηκε από τον Marc Randolph και τον Reed Hastings στις 29 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς. Οι φήμες δε λένε ότι η ιδέα της δημιουργίας του οφείλεται σε ένα πρόστιμο 40 δολαρίων που υποχρεώθηκε να πληρώσει ο Hastings επειδή καθυστέρησε να επιστρέψει το «Apollo 13» που είχε νοικιάσει από γειτονικό του βιντεοκλάμπ – αν και ο Randolph αρνείται αυτήν την εκδοχή. Όποια κι αν ήταν η αφορμή, πάντως, το Netflix ξεκίνησε ως ο πρώτος ιστότοπος ενοικίασης και πώλησης DVD με 30 υπαλλήλους και 925 διαθέσιμους τίτλους.
Λίγα χρόνια αργότερα, τo 2005, η βιομηχανία του DVD είχε αξία 16,3 δισεκατομμυρίων. Στη συνέχεια, όμως, πήραν τα πρωτεία –ως μέσο παρακολούθησης ταινιών– οι πλατφόρμες streaming. Ανάμεσά τους και το Netflix, που είχε στο μεταξύ εξελίξει το πακέτο των υπηρεσιών του. Διατήρησε όμως αθόρυβα την υπηρεσία ηλεκτρονικών παραγγελιών DVD, στέλνοντας δισεκατομμύρια ταινίες μέσα σε κόκκινους φακέλους.
Ωστόσο, ο χρόνος απέδειξε πως τα DVD δεν είναι πλέον κερδοφόρα δραστηριότητα αφού, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι εγγεγραμμένοι συνδρομητές DVD φέτος έφτασαν τα 1,1 έως 1,3 εκατομμύρια, ενώ στην υπηρεσία ροής οι συνδρομητές άγγιξαν τα 230 εκατομμύρια.
Οι σύγχρονοι Λουδίτες αποφεύγουν, μεταξύ άλλων, τα smartphones, αγαπούν τα DVD αλλά και τα CD.
Οι Λουδίτες και οι Άλλοι
Mέλη της Generation Z, πάντως, εναντιώνονται στον κανόνα που μας εξαναγκάζει να ακολουθούμε την τεχνολογία πιστά. Τους αποκαλούν Λουδίτες, δίνοντάς τους το όνομα του κινήματος που ξεκίνησε από υφαντουργούς τον 19o αιώνα στην Αγγλία, οι οποίοι εξεγέρθηκαν κατά των νεοκατασκευασθέντων τότε μηχανημάτων της βιομηχανικής επανάστασης.
Οι σύγχρονοι Λουδίτες αποφεύγουν, μεταξύ άλλων, τα smartphones, αγαπούν τα DVD αλλά και τα CD. Άσχετα από αυτούς –οι οποίοι προφανώς και αποτελούν εξαίρεση στην καθολική αποθέωση της τεχνολογίας–, ας αναρωτηθούμε: έχει σημασία το περιτύλιγμα ή αυτό καθαυτό το προϊόν;
Μας νοιάζει η ταινία ή το μέσο το οποίο την προβάλλει; Τι είναι καλύτερο; Πλατφόρμα με καταιγισμό προτάσεων που καταναλώνονται ασταμάτητα –και συχνά χωρίς κριτήριο επιλογής–, βραδιές DVD στο σπίτι ή μήπως, ακόμη καλύτερα, σινεμά στο σινεμά;
Υποκειμενική η απάντηση. Όμως, τελικά, σε ό,τι αφορά τα πράγματα –ακόμη και το περιτύλιγμα μιας ταινίας–, εκτός από την πρακτική τους πλευρά, τίθεται και θέμα αισθητικής. Σαν να λέμε, άλλη η αίσθηση ενός κρασιού στο κολονάτο ποτήρι κι άλλη στο πλαστικό.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Ράδιο Μέτρονομ» | Ανήλικοι Ρουφιάνοι σε Δράση (και Απόγνωση)
Μαρία Κολιοπούλου: «Η Τέχνη Αγκαλιάζει και Δημιουργεί Τόπους Συνύπαρξης»
