Τα ταξίδια είναι υπέροχα. Αλλά κάθε φορά που βλέπω τη βαλίτσα ανοιχτή και άδεια, ξέρω πως με περιμένει μια μικρή δοκιμασία: το πακετάρισμα.
Το σωστό, τίμιο, έξυπνο πακετάρισμα απαιτεί ψυχραιμία, οργάνωση, και, ναι, μερικές ειδικές –χμ– «δεξιότητες». Λίγα μαθηματικά (τι χωράει πού), λίγη φυσική (πώς μειώνεται ο όγκος), λίγη χημεία (ποιο υγρό καταστρέφει ποιο υλικό: ναι, μιλάω για σένα καταραμένο ασετόν) και λίγη φιλοσοφία, αφού μοιάζει με μικρή υπαρξιακή κρίση, μια πάλη ανάμεσα στο τι θέλουμε και τι χρειαζόμαστε. Ωστόσο, ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος: μια βαλίτσα που να συνδυάζει άνεση, λειτουργικότητα, προνοητικότητα και, ας μην κοροϊδευόμαστε, τις αναπόφευκτες προσωπικές μας παραξενιές.
Διαλέγουμε Αποσκευή
Ξεκινάμε από τα βασικά: το μέσο μεταφοράς, η διάρκεια και ο προορισμός καθορίζουν το είδος της αποσκευής. Για παράδειγμα, ένα σακβουαγιάζ βολεύει για διήμερο σε νησάκι ή σύντομες αποδράσεις. Οι εκδρομές/πεζοπορίες στα βουνά «φωνάζουν» σακίδιο, ενώ για επαγγελματικά ή τουριστικά ταξίδια στο εξωτερικό μία βαλίτσα ή χειραποσκευή συνήθως εξυπηρετεί πολύ.
Πόσα Ρούχα Πια;
Οι μέθοδοι για ιδανικό πακετάρισμα, πολλές. Από τη θρυλική λίστα της Joan Didion, της διάσημης συγγραφέα και δημοσιογράφου, μέχρι το minimal «onebag packing» που μας προτρέπει στην αναζήτηση του πιο μικροσκοπικού φορτιστή και ρούχων πολλαπλών χρήσεων. Ίσως έχετε ακούσει το «3x3x3» (3 μπλούζες x 3 παντελόνια/φούστες x 3 ζευγάρια παπούτσια=πολλοί συνδυασμοί) ή το «3:1» (τρεις μπλούζες για κάθε παντελόνι/φούστα). Πάντως, δημοφιλέστερο θεωρείται το «5-4-3-2-1», σύμφωνα με το οποίο για ταξίδι μίας εβδομάδας χρειαζόμαστε 5 εσώρουχα και 5 ζευγάρια κάλτσες, 4 μπλούζες, 3 παντελόνια/φούστες, 2 ζευγάρια παπούτσια, 1 καπέλο/αξεσουάρ.
Το δικό μου δοκιμασμένο tip, πάντως, είναι αυτό: αραδιάζω όλα τα πιθανά ρούχα στο κρεβάτι, επιλέγω αυτά που προτιμώ, τα ελαχιστοποιώ και μετά αφαιρώ ακόμη δύο. Τις σπάνιες φορές που αυτό έχει αποδειχθεί λάθος έχω ψωνίσει καινούργια στο ταξίδι (οπότε η φάση είναι win-win). Α, και ένα φουλάρι/εσάρπα είναι πάντα μια καλή ιδέα!
Οργάνωση με Άποψη
Πώς πακετάρουμε; Αρχίζουμε με τα μεγαλύτερα προς τα μικρότερα. Στο δίλημμα «τύλιγμα ή δίπλωμα», επιλέγουμε και τα δύο: τα μαλακά κομμάτια (μπλουζάκια, κολάν) τυλίγονται σε ρολά, τα πιο «στριφνά» (πουκάμισα, φούστες) διπλώνονται. Όσο για τα παντελόνια, εξαρτάται από το υλικό. Άλλα τυλίγονται εύκολα σε ρολό, άλλα διπλώνονται, ενώ τα τζιν μπορούμε να τα τοποθετήσουμε διαμετρικά στα τοιχώματα της βαλίτσας. Αυτό βολεύει και για τις ζώνες, να ξέρετε.
Τα παπούτσια ας χωριστούν για λίγο. Τα βάζουμε ένα-ένα σε σακούλες και τα παραχώνουμε στα κενά της αποσκευής. Μέσα τους μπορούμε να κρύψουμε καλτσάκια, φορτιστές ή μικρά καλλυντικά: έτσι, και αξιοποιούμε τον χώρο και προστατεύουμε τα ευαίσθητα μικροαντικείμενα. Και βέβαια, θα τα βρούμε ευκολότερα όταν τα αναζητήσουμε.
Νεσεσέρ, Κύβοι και Άλλα SOS
Όπως προαναφέρθηκε, οι σακούλες (ιδανικά υφασμάτινες) διαφόρων μεγεθών είναι απαραίτητες και σωτήριες (και πάντα χρειάζονται 1-2 extra). Αυτές που κλείνουν αεροστεγώς είναι κατάλληλες και για υγρά που μπορεί να διαρρεύσουν ή για βρεγμένα ρούχα. Για τους πιο οργανωτικούς προτείνω και τους κύβους συσκευασίας: συμπιέζουν, οργανώνουν, θριαμβεύουν.
Όσον αφορά τα καλλυντικά και τα είδη περιποίησης, τα αναζητούμε σε travel size, εκμεταλλευόμαστε τα δείγματα ή βάζουμε κάποια ποσότητα σε μικρότερα δοχεία – κατά προτίμηση επαναχρησιμοποιούμενα. Αν μπορείτε, προτιμήστε οικολογικά σαπούνια, στερεά σαμπουάν και προϊόντα με λιγότερο πλαστικό. Ένα μικρό βήμα για το νεσεσέρ σας, ένα πιο ελαφρύ αποτύπωμα για τον πλανήτη.
Αν πετάμε με αεροπλάνο, θυμόμαστε πως τα υγρά πρέπει να είναι έως 100 ml το καθένα και όλα μαζί σε διάφανη zip-lock σακούλα μέχρι 1 λίτρο. Μην ξεχνάτε τα φάρμακα: αν βρίσκεστε σε φαρμακευτική αγωγή, πάρτε μαζί τα απαραίτητα. Αχρείαστα να είναι, αλλά πάντα καλό-είναι-να-υπάρχουν: τσιρότα, αναλγητικά, σκευάσματα κατά της ναυτίας/διάρροιας, αντιβακτηριδιακά μαντιλάκια, απολυμαντικό χεριών.
Και Αν;
Απρόοπτα συμβαίνουν και «στις καλύτερες οικογένειες». Γι’ αυτό κρατάμε στη χειραποσκευή μας: πορτοφόλι, ταξιδιωτικά έγγραφα, αστυνομική ταυτότητα ή διαβατήριο, κοσμήματα, gadgets (κινητά τηλέφωνα, laptop, tablet, κάμερες) και οτιδήποτε άλλο πολύτιμο, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων.
Αν ταξιδεύουμε με μικρά παιδιά, προνοούμε για εύκολα προσβάσιμα: σνακ, πάνες, μια αλλαξιά (για εκείνα – ίσως και για εμάς), μπλοκ, μολύβια, μαρκαδόρους, αγαπημένα παιχνίδια τους.
Τhank me Later!
Μοιράζομαι μαζί σας και κάποια τελευταία tips, από προσωπική εμπειρία. Πολύ χρήσιμα έχουν αποδειχθεί: οι προσαρμογείς πριζών, ένα μικρό πολύμπριζο, τα ακουστικά, οι ωτοασπίδες, ένα ζευγάρι σαγιονάρες, ένα λουκέτο, κάποιο βιβλίο. Α, σας είπα και για το φουλάρι/εσάρπα, ε; Σώζει από κρύο, κάνει για κασκόλ, πετσέτα, μαντίλι, ριχτάρι… ό,τι προκύψει!
Μην αφήνετε το πακετάρισμα για την τελευταία στιγμή. Ωστόσο σημειώστε όσα πρέπει να μπουν τελευταία, όπως οδοντόβουρτσα, καλλυντικά, νερό, έγγραφα, χρήματα. Φορέστε τα πιο βαριά ρούχα στο ταξίδι και βάλτε τις πιτζάμες ψηλά στην αποσκευή αν φτάνετε νύχτα στον προορισμό. Και πάντα να κρατάτε λίγο χώρο για δωράκια και σουβενίρ.
Και κάτι ακόμη. Ταξιδεύει καλύτερα όποιος ταξιδεύει ελαφρύτερος. Όχι μόνο σε κιλά, αλλά και σε προσδοκίες. Ένας αγαπημένος μου στίχος τραγουδιού λέει: «We’ll take what we can carry, and we’ll leave the rest». Και προσωπικά, το προσπαθώ. Επειδή το νόημα του ταξιδιού είναι να αφήσεις πίσω για λίγο ό,τι θεωρείς δεδομένο. Να βγεις εκτός ρουτίνας, εκτός πεπατημένης, εκτός πορείας. Εκτός… δρόμου. Εξού και: εκ-δρομή.
Καλά ταξίδια!
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Δεν Είσαι η Δουλειά σου» ή το Ikigai Αλλιώς
