Θέλοντας να μάθω περισσότερα για τους δίσκους βινυλίου, που εδώ και χρόνια έχουν επιστρέψει είτε ως παραγωγές είτε ως αντικείμενα αξίας, ανταλλαγής και μεγάλης συζήτησης, είχα τη χαρά να μιλήσω ή μάλλον να ανταλλάξω γράμματα με έναν έμπειρο συλλέκτη.
Το όνομά του; Moondog63. Οι φήμες λένε ότι κάποτε αρνήθηκε τα MP3 και τους φίλους του. Οι γνωστοί του γνωρίζουν ότι πίνει σκέτο εσπρέσο και ότι οι σπουδές του στην Ιταλία σίγουρα χάραξαν μια κάποια αισθητική στις επιλογές του. Έχει υπολογιστή και ίντερνετ – ε, δεν είναι τόσο «περίεργος» τύπος!
Στους χώρους των δισκοπωλείων ίσως και να φοβούνται την παρουσία του, σαν άλλος Keyser Söze ξέρει να «χτυπάει» τις τιμές. Παλαιότερα διάβαζε «Ποπ και Ροκ» μόνο και έπαιζε μπόουλινγκ στους All Blacks με αξιοσημείωτες επιδόσεις. Οι εκατοντάδες δίσκοι του μιλάνε από μόνοι τους για το αν γνωρίζει το αντικείμενο. Είμαι από τους ελάχιστους που έχουν δει τη συλλογή του.
Ας δούμε τι μου έγραψε στο γράμμα που μου έστειλε σχετικά με το ζήτημα.
Αγαπητέ Άρη,
Τι είναι το βινύλιο και η συλλογή του; Εμμονή στον ανώτερο αναλογικό ήχο, απογείωση του Hi Fi συστήματος ήχου, φετίχ για τα εξώφυλλα και τα ένθετά τους που αποτελούν έργα τέχνης, ιεροτελεστία για μια ακρόαση που οφείλεις να της αφιερώσεις χρόνο και προσοχή;
Είσαι εκεί για να αλλάξεις πλευρά. Ο δίσκος δεν παίζει μονοκόμματα μέχρι το τέλος, ακριβώς για να σου θυμίσει πως είσαι μέρος της ακρόασης. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη μαγεία της.
«Καλή ακρόαση» είναι η ευχή του πωλητή δίσκων που σε γεμίζει λαχτάρα να φτάσεις σπίτι, σκέφτεσαι λίγο… ένοχα ακόμα, να μη βρεις κανέναν εκεί για να τους ακούσεις με την ησυχία σου.
Είχα ρωτήσει ένα φίλο, μαγαζάτορα στα Εξάρχεια, τι είναι το πρώτο που κάνει όταν πιάνει έναν δίσκο original που τα χρονάκια μπορεί και να βαραίνουν στη φθαρμένη ράχη του. «Τον μυρίζω», ήταν η συγκινητική απάντηση.
Κάνω το ίδιο και ίσως είναι αυτό που κάνουν οι περισσότεροι για να συνδεθούν πρώτα μαζί του. Το διαδίκτυο σήμερα σε απαλλάσσει από την ανάγκη ενός guru καθοδηγητή για να βρεις αυτό που θέλεις, στη σωστή τιμή και στην έκδοση που σου ταιριάζει. Υπάρχει το Discogs, το EBay, το Popsike και πολλές ακόμα πλατφόρμες που δίνουν δυνατότητα σύγκρισης και ιδανικής επιλογής για τα διαθέσιμα χρήματα.
Πάμε να δούμε, όμως, μια σειρά από συμβουλές, ώστε να αποφύγουμε κακοτοπιές και να μπούμε στα… άδυτα των δίσκων βινυλίου.
- Οι νέες παραγωγές τυπώνονται και σε βινύλιο σε όλο τον κόσμο και σε πολύ λογικές τιμές. Αν είναι ειδικές εκδόσεις, σε αριθμημένα αντίτυπα ή έγχρωμο βινύλιο, κάποια στιγμή η τιμή τους θα ξεφύγει και θα το μετανιώσεις που το είχες μπροστά σου και το άφησες για κάτι άλλο.
- Άγραφος κανόνας: Ο δίσκος που δεν αγόρασες θα ξεφύγει σε σχέση με αυτόν που προτίμησες, του οποίου η αξία μπορεί και να πέσει!
- Μια παλιά κυκλοφορία μπορεί να έχει από μία έως δεκάδες ή και εκατοντάδες εκδόσεις:
- Η original πρώτη κυκλοφορία στη χώρα παραγωγής.
- Η ανατύπωσή της την ίδια χρονιά στη χώρα της ή και σε όλο τον κόσμο (repress).
- Η επανέκδοση τις επόμενες χρονιές (reissue) που μπορεί να είναι επίσημη εγκεκριμένη (official) ή ανεπίσημη πειρατική (unofficial ή bootleg).
- Αντικείμενο του πόθου σχεδόν πάντα είναι η πρώτη έκδοση. Κάποιες φορές μια επανέκδοση μπορεί να είναι πολύ πιο σπάνια γιατί εκδόθηκε με άλλο εξώφυλλο (χαρακτηριστικά παραδείγματα τα ελληνικά Kinks και Rubber Soul). Με extra ένθετο ή πόστερ ή επιπλέον ακυκλοφόρητα κομμάτια ή είναι από χώρα εξωτική με μικρή κυκλοφορία.
- Μια κατηγορία μόνη της η Ιαπωνία, με καλύτερη ποιότητα εγγραφής και εξωφύλλου και το φετίχ του obi, μια χάρτινη λωρίδα που αγκαλιάζει τον δίσκο με τα υπέροχα γράμματά τους να δίνουν στοιχεία. Η ύπαρξή του μπορεί και να εκτοξεύσει τη τιμή.
- Η κατάσταση του δίσκου και του εξωφύλλου ορίζει και την τιμή. Μπορεί να είναι τα εξής:
- Σφραγισμένο (Sealed)
- Αχρησιμοποίητο σε τέλεια κατάσταση (Mint)
- Εξαιρετικό (Near Mint) και ακολουθούν…
- Excellent, Very Good +, Very Good, G+, G, Fair για να ορίσουν είτε το βινύλιο είτε το εξώφυλλο (παράδειγμα: NM/VG, δηλαδή Near Mint για τον δίσκο και Very Good για το εξώφυλλο αντίστοιχα).
Υπάρχει εκεί έξω μια φυλή που αγοράζει όσο όσο μόνο σφραγισμένα που δεν ανοίγει ποτέ. Παράλογο; Ίσως όχι. Ποιος παίρνει το θάρρος να ανοίξει κάτι που έμεινε σφραγισμένο 50-60 χρόνια;
Επένδυση ή λατρεία για τη μουσική, η συλλογή δίσκων είναι ένα ατέλειωτο παζλ στο μυαλό κάθε συλλέκτη που ξέρει πως δεν θα συμπληρώσει ποτέ!
Φιλικά, Moondog63
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Κύριε Μάτσα, μας Κακομαθαίνετε» | Μια Υπέροχη Βραδιά στο Ηρώδειο
Swiftconomics | Μαθήματα Οικονομίας από την Taylor Swift!
Ταξίδι Πάνω σε Πεντάγραμμα στις Διεθνείς Μουσικές Ημέρες Καλαμάτας