Kόντρα στον μήνα που θέλει να καταρτίζονται οι πληθωρικές λίστες με τα νέα βιβλία της χρονιάς, να ανακοινώνονται εκδοτικά προγράμματα, να οργανώνονται παρουσιάσεις και εκδηλώσεις, να γίνονται εκθέσεις βιβλίου που στους διαδρόμους τους χαρτογραφούμε τα μελλοντικά μας αναγνώσματα –όλα να τρέχουν με ορμή για τα καινούργια που έρχονται–, στην αθηΝΕΑ επιβραδύνουμε βηματισμό, για λίγο, ίσα ίσα για να ρίξουμε μια ματιά προς τα πίσω.
«Για να “χωνέψουμε” και να αφομοιώσουμε και να συλλάβουμε αυτό που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της εμπειρίας μας».*
Υπήρξαν καλοκαίρια που αντέξαμε μόνο και μόνο γιατί γεμίσαμε με βιβλία τις αποσκευές μας. Υπήρξαν καλοκαίρια που βαρύναμε άδικα τις βαλίτσες μας με βιβλία που δεν διαβάστηκαν ποτέ. Υπήρξαν καλοκαίρια που ανακαλύψαμε συγγραφείς που μας έδειξαν τον δρόμο. Υπήρξαν καλοκαίρια που αδικηθήκαμε με τις επιλογές μας αλλά και καλοκαίρια με «καλή σοδειά».
Στην αρχή του καλοκαιριού ψάχνουμε σε βιτρίνες και ράφια βιβλιοπωλείων, σε βιβλιοφιλικές στήλες, διαβάζουμε οπισθόφυλλα, ρωτάμε φίλους, αλιεύουμε μέσα από τις λίστες με τα προτεινόμενα εκείνα που μας τραβούν την προσοχή για να καταρτίσουμε τη δική μας μικρή λίστα βιβλίων για τις ράθυμες καλοκαιρινές μέρες, στην πόλη, στην εξοχή, στα περιθώρια της καθημερινότητας, στη χώρα που μας προσκαλεί στην απόλυτη απραξία.
Και μετά; Τι λογαριασμό κάνουμε μετά, στον γυρισμό; Έναν λογαριασμό, βέβαια, χωρίς χρηστική αξία, ένα παιχνίδι με τον εαυτό μας μόνο, μια αναμέτρηση με τις αναγνωστικές προσδοκίες και φιλοδοξίες μας, χωρίς αριθμούς, προσθέσεις και αφαιρέσεις –γιατί τα βιβλία δεν μετριούνται σε ποσότητες, αλλά σε στιγμές πληρότητας και χαράς.
Αυτό τον «λογαριασμό» σκεφτήκαμε φέτος στην αθηΝΕΑ να τον κάνουμε παρέα. Πριν –ή ταυτόχρονα– με τα βιβλιοφιλικά σχέδια της σεζόν που θα διανύσουμε, να σταθούμε λίγο και στα βιβλία που διαβάσαμε, που απολαύσαμε, που συστήνουμε στους φίλους και συνεργάτες μας. Να μοιραστούμε τα «βιβλιοαποστάγματα» του καλοκαιριού μαζί σας. Τα «δοκιμασμένα».
Σε ευθεία αντιστοίχιση με εκείνες τις εκθέσεις του σχολείου αμέσως μετά τις διακοπές που λίγο πολύ όλοι έχουμε γράψει, με θέμα «Πώς πέρασα στις διακοπές», εμείς γράφουμε για τα βιβλία που αγαπήσαμε αυτό το καλοκαίρι.
Τα περισσότερα από τα παρακάτω βιβλία έχουν ταξιδέψει με αεροπλάνα και βαπόρια, έχουν ποτιστεί με αλμυρό νερό, έχουν γίνει φτερά στον άνεμο, έχουν στριμωχτεί σε τσάντες και πατηθεί κάτω από μαξιλάρια, έχουν ξεθωριάσει στον ήλιο. Κάποια επέστρεψαν στη βιβλιοθήκη τους χωρίς τσακίσματα, κάποια άλλα κρατάνε ακόμη άμμο στις σελίδες τους, ίσως και για πάντα.
Οι προτάσεις των συντακτών της αθηΝΕΑς κρύβουν μέσα τους λίγο καλοκαίρι κι ας φθινοπώριασε. Γιατί «χρειαζόμαστε απεγνωσμένα να αντισταθμίσουμε αυτόν τον αναπόφευκτο πειρασμό για έναν ξέφρενο και άκριτο τρόπο ζωής, κάνοντας ένα βήμα πίσω, επιβραδύνοντας, αφιερώνοντας χρόνο για να κοιτάξουμε και να ακούσουμε».*
Ο Λαβύρινθος της Έλλης | Κυβέλη Χατζηζήση | Εκδόσεις 24 Γράμματα
Η Έλλη, η Λήδα, ο Λουκάς, η Άννα, ο Κώστας. Πέντε πρόσωπα διαφορετικά. Από τις πρώτες σελίδες νιώθεις ότι θέλεις να διαβάσεις κι άλλο, κι άλλο. Αποκαλύψεις, ανατροπές, κάτι σκοτεινό. Ένα βιβλίο με αυαισθησία και δυναμισμό, έντονο, άμεσο, με εξαιρετική γραφή. Όλοι χανόμαστε σε κάποιον λαβύρινθο αναζητώντας τη λύση, τον εαυτό μας, χωρίς να μπορούμε πάντα να βγούμε.
«Η εξέλιξη του ανθρώπου βρίσκεται στην ευαισθησία του», γράφει στην αρχή του βιβλίου, κάτι το οποίο στις μέρες τείνει να εξαφανιστεί ή κρύβεται πολύ καλά. Μια επιμελήτρια βιβλίων, μια ηθοποιός, ένας παπάς, μια πόρνη πολυτελείας και ένας 20χρονος χάκερ. «Ο λαβύρινθος της Έλλης» της Κυβέλης Χατζηζήση έχει πολλά πρόσωπα με ακραίες συμπεριφορές που αναζητούν λύσεις. Ένα ψυχολογικό θρίλερ που θα μπορούσε να γίνει και ταινία.
Όλγα Αντωνέα
Η Μάντισσα | Daniela Raimondi | Εκδόσεις Πατάκη
Η Daniela Raimondi αντλεί το πρωτόλειο υλικό της από προσωπικά βιώματα και αφηγήσεις μελών της οικογένειάς της. Μέσα από τις διηγήσεις τους μαθαίνει τα έθιμα και τις παραδόσεις της γενέτειράς της, που άφησε πίσω μαζί με τις αναμνήσεις της σε πολύ νεαρή ηλικία. Την πολύτιμη αυτή γνώση, τεχνηέντως, μεταλαμπαδεύει στη δομή του μυθιστορήματός της και χτίζει τη βάση για μια συναρπαστική οικογενειακή σάγκα τριών περίπου γενεών.
Η χρονική περίοδος που καλύπτεται στις σελίδες του ξεκινάει από τα επαναστατικά κινήματα και τις εξεγέρσεις του 19ου αιώνα και φτάνει μέχρι τα χρόνια των στρατιωτικών εντάσεων της Ιταλίας, τα«Μολυβένια Χρόνια», όπως είναι γνωστά. Τα ιστορικά γεγονότα, οι παραδόσεις, ο μαγικός ρεαλισμός, η δύναμη του πεπρωμένου, ο σπαρακτικός πόνος που γεννά η πραγματικότητα και η σύζευξη δύο τελείως διαφορετικών κόσμων με έκανε να ταξιδέψω και να αφήσω πίσω μου, έστω για κάποιες ώρες, τη δική μου πραγματικότητα. Αυτό για μένα είναι οι αυθεντικές διακοπές! Μτφρ. Φωτεινή Ζερβού
Δέσποινα Δημητριάδου
Σκέψη, Αργή και Γρήγορη | Daniel Kahneman | Εκδόσεις Κάτοπτρο
Ο Daniel Kahneman μελετά στο βιβλίο του τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο ανθρώπινος νους και λαμβάνει αποφάσεις μέσω της λειτουργίας δύο συστημάτων. Το Σύστημα 1 που αποτελεί τη γρήγορη σκέψη, η οποία λειτουργεί με το συναίσθημα και τη διαίσθηση και ενεργοποιείται όταν εκτελούμε αυτοματοποιημένα δραστηριότητες που δεν απαιτούν διανοητική προσπάθεια και κατανάλωση ενέργειας. Και το Σύστημα 2 που αποτελεί την αργή και πιο υπολογιστική, κριτική σκέψη, που ενεργοποιείται όταν εκτελούμε πιο σύνθετες και διαβαθμισμένης δυσκολίας εργασίες, καθώς χρήζουν περισσότερης σκέψης και συγκέντρωσης.
Οι αλληλεπιδράσεις των δύο συστημάτων με τους μηχανισμούς που λειτουργούν στο καθένα από αυτά σημασιοδοτούν τις αποφάσεις μας και καθορίζουν την εξαγωγή συμπερασμάτων για δραστηριότητες της καθημερινότητας αλλά και των επιστημονικών πεδίων.
Το βιβλίο του D. Kahneman μπορεί να διαβαστεί παραπάνω από μία φορά, καθώς προτείνεται ως οδηγός για τη λειτουργία της σκέψης, όπως και για την κατανόηση της επίπτωσης των γνωστικών προκαταλήψεων, του φαινομένου της κτητικότητας κ.ά.
ΥΓ. Θα περιμένατε ίσως ως Drama Queen στην αθηΝεα μια βιβλιοπρόταση για θέατρο ή λογοτεχνία, ωστόσο θεωρώ ότι το να γνωρίζουμε πώς σκεφτόμαστε και πώς λαμβάνουμε ορθές αποφάσεις είναι αρκετά σημαντικό για να λειτουργήσουμε αποτελεσματικά στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή. Μτφρ. Βασιλική Παπαδοπούλου
Ντέπυ Κορεντίνη
Περί Συμπεριφορισμού | B. F. Skinner | Εκδόσεις Πεδίο
«Γιατί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφέρονται;» Με αυτό το ερώτημα ξεκινά το βιβλίο «Περί Συμπεριφορισμού» ο B. F. Skinner, ο νομπελίστας θεμελιωτής της σύγχρονης φιλοσοφίας του θεμελιώδους συμπεριφορισμού. Ο συμπεριφορισμός, άλλωστε, δεν είναι η επιστήμη της ανθρώπινης συμπεριφοράς, αλλά η φιλοσοφία αυτής της επιστήμης (που ονομάζεται Ανάλυση της Συμπεριφοράς), και ερμηνεύει τη συμπεριφορά του ατόμου με αναφορά στη δυναμική, μακροπρόθεσμη και συνεχή αλληλεπίδραση με φυσικά γεγονότα του περιβάλλοντος.
Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο συγγραφέας θέτει είκοσι δηλώσεις που γίνονται συχνά για τον συμπεριφορισμό οι οποίες, ωστόσο, είναι εσφαλμένες. Καθόλη την ενασχόληση, το αναγνωστικό κοινό γίνεται ικανό να μπορεί να διακρίνει γιατί είναι εσφαλμένες και να αποκτήσει πρόσβαση σε μια πρακτική και ωφέλιμη κατανόηση της προέλευσης της συμπεριφοράς – για την αντίληψη, τη λεκτική συμπεριφορά, τη σκέψη, τη γνώση και την «αυτογνωσία», τα συναισθήματα, τον εαυτό και τους άλλους, τη λύση προβλημάτων και τη λεγόμενη «ψυχοπαθολογία» και γενικότερα την ιδιωτικά και δημόσια παρατηρήσιμη συμπεριφορά.
Ο θεμελιώδης συμπεριφορισμός, στη βάση του πραγματισμού, επανέφερε τα βασικά –θεμελιώδη– αυτά φαινόμενα στη νατουραλιστική επιστήμη της ψυχολογίας, με σκοπό την ύπαρξη μιας επιστήμης της συμπεριφοράς και ως εκ τούτου την επιστημονική ερμηνεία της προέλευσής τους ως συμπεριφορές και όχι ως αιτίες της συμπεριφοράς. Μτφρ. Ευστράτιος Τσούκαρης, Robert Mellon
Μίνως Ντίνας
11:11 – Όλοι Μοναδικοί, Όλοι Ίσοι | Δημήτρης Παπανικολάου | Εκδόσεις Ψυχογιός
Έχει έναν παράξενο τίτλο και ένα ονοματεπώνυμο συγγραφέα πολύ γνωστό χάρη στο παρεθλόν του ως μεγάλου παίκτη στο μπάσκετ. Το διάβασα κυριολεκτικά μέσα σε μία μέρα. Καλοκαίρι, νωρίς, πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ένα βράδυ Παρασκευής και ένα μεσημεροαπόγευμα Σαββάτου.
Η γραφή του εξαιρετική για κάποιον που γράφει βιωματικά και από καρδιάς. Για θέματα που είναι δύσκολα, καθημερινά, αλλά και αόρατα. Ένας συγγραφέας που θα περίμενες να έχει περισσότερες αναφορές στο μπάσκετ και στον αθλητισμό, που πέτυχε τόσα πολλά σε εκείνες τις εποχές που η Εθνική Ελλάδας (δεκαετία του ’90) μεγαλουργούσε. Όμως, το βιβλίο περιλαμβάνει προσωπικές ιστορίες που έχουν να κάνουν με τη διάγνωση της κόρης του στο φάσμα του αυτισμού –και στη συνέχεια του ίδιου– και της προσπάθειας μέσα από τη δημοσιότητα που θέλησε να δώσει να βρει λύσεις εκεί όπου η πολιτεία, το υπάρχον σύστημα διαχείρισης και οι αντοχές του σταματούν.
Η αφήγηση κυλάει εύκολα, με δόσεις χιούμορ που ελαφραίνουν και το δύσκολο κομμάτι του που έχει να κάνει με την ασθένεια. Μέσα από τις δικές του εμπειρίες, παρουσιάζει προτάσεις για βελτίωση καταστάσεων και αναδεικνύει παθογένειες. Τα καλογραμμένα κείμενα εντυπωσιάζουν όταν τα συνδέουμε με έναν άνθρωπο που δεν είχε προγενέστερη σχέση με τη γραφή. Αξίζει να διαβαστεί και να γίνει αφορμή για σκέψη και παρατήρηση των ανθρώπων γύρω μας. Η ενσυναίσθηση και η συμπερίληψη ας μη «φοριούνται» μόνο ως λέξεις.
Λευθέρης Πλακίδας
Bournville -Το Διαιρεμένο Βασίλειο | Jonathan Coe | Εκδόσεις Πόλις
Με τον Coe νιώθω μια περίεργη σύνδεση από παλιά. Πορευόμαστε μέσα στα χρόνια αυτός γράφοντας, εγώ διαβάζοντας τα βιβλία του. Μεγαλώνουμε ταυτόχρονα, συνομιλώντας. Παρατηρώντας όλα γύρω μας να αλλάζουν. Βιωμένα σε πραγματικό χρόνο ανεπαίσθητα, όμως βαθιά και ανεπίστρεπτα.
Ο Coe γράφει για την Αγγλία· μεγαλώνοντας αλλάζει την οπτική του, στα βιβλία του, στις δηλώσεις του, προσπαθεί να ιχνηλατήσει, να καταλάβει αυτό που ζει η χώρα του κι ο ίδιος σήμερα, μας μεταφέρει εικόνες που άλλοτε βλέπει καθαρά και άλλοτε όχι – και που μοιάζει να το ξέρει.
Η Μαίρη γεννιέται στο Μπόρνβιλ, προάστιο του Μπέρμιγχαμ, όπου λειτουργεί το διασημότερο εργοστάσιο σοκολάτας στην Αγγλία, το Cadbury. Τη γνωρίζουμε 11χρονη, μόλις έχει τελειώσει ο πόλεμος, το 1945, και μέσα από τη ζωή της, μέχρι τις ημέρες του εγκλεισμού της πανδημίας, θα ζήσουμε σταθμούς της ιστορίας της χώρας της που μαζί τους έφεραν κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, άλλοτε λυτρωτικές και άλλοτε δυσβάσταχτες για τους ήρωες του βιβλίου.
«Νομίζω πως συγκαταλέγεται [η αγγλική] στις ευρωπαϊκές κοινωνίες με τις μεγαλύτερες ανισότητες: ένα έθνος διχασμένο ανάμεσα σε νικητές και ηττημένους», λέει ο Coe σε συνέντευξή του. Ένα διαιρεμένο βασίλειο. Ένας διαιρεμένος κόσμος, ο δικός του και ο δικός μου, που αναμετριόμαστε μαζί του μετρώντας κέρδη και απώλειες. Μτφρ. Άλκηστις Τριμπέρη
Δέσποινα Ράμμου
Γυναίκες Χωρίς Έλεος | Camilla Lackberg | Εκδόσεις Μεταίχμιο
Στη νουβέλα «Γυναίκες Χωρίς Έλεος» ξετυλίγεται το κουβάρι της γυναικείας κακοποίησης. Η Ίνγκριντ, η Βικτόρια και η Μπιργίτα, που πλαισιώνουν την ιστορία του βιβλίου, ζουν στο πλευρό ανδρών που τις στέρησαν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία, αφήνοντας σημάδια στην ψυχή και στο σώμα τους. Όμως, την τελευταία λέξη θα δώσουν οι ηρωίδες, όταν αποφασίζουν να ζητήσουν βοήθεια. Η μία αναλαμβάνει να δολοφονήσει τον σύζυγο της άλλης, προβάλλοντας έτσι (και) το στοιχείο της γυναικείας στήριξης – με ακραίο τρόπο.
Η Camilla Lackberg, για ακόμα μία φορά, θέτει στην ιστορία της το δίπτυχο θύτης-θύμα, για ζητήματα που η κοινωνία συχνά εθελοτυφλεί. Το φινάλε του βιβλίου διατρανώνει πως η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί ακόμα και όταν οι μόνοι άνθρωποι που μπορούν να σε στηρίξουν είναι εκείνοι που βιώνουν την ίδια κατάσταση με σένα. Γυναίκες χωρίς έλεος που κάποτε βρέθηκαν στο έλεος κακοποιητικών συζύγων, αλλά κατάφεραν να βρουν διέξοδο. Μτφρ. Γρηγόρης Ν. Κονδύλης
Χριστίνα Σεμερτζή
Λίγη Ζωή | Hanya Yanagihara | Εκδόσεις Μεταίχμιο
«Λίγη Ζωή» – το βιβλίο που με συντρόφευσε αυτό το καλοκαίρι. Αν και ίσως «συντροφιά» να μην είναι η κατάλληλη λέξη. Πρόκειται για ένα βιβλίο ακραίο σε κάθε του πτυχή. Γεμάτο αντιφάσεις – είναι δύσκολο, σκληρό, απελπιστικό, αλλά ταυτόχρονα τρυφερό, ανθρώπινο, οικείο. Κάποια τραύματα είναι τόσο βαθιά που ούτε μια ολόκληρη ζωή, λίγη ή πολλή, δεν αρκεί για να τα γιατρέψει.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η ζωή στερείται ομορφιάς. Η πορεία του Jude, του Willem, του Malcolm και του JB μπορεί να μη φτάνει σε κάθαρση, αλλά αυτό δεν αναιρεί τις λυτρωτικές της στιγμές. Σας το προτείνω, αν είστε έτοιμοι να βυθιστείτε στο σκοτάδι του – μπορεί στο τέλος να ανακαλύψετε κάποιο φως. Μτφρ. Μαρία Ξυλούρη
Μαριάννα Σκυλακάκη
Η Φωνή στα Χέρια της | Ντορίνα Παπαλιού | Εκδόσεις Ίκαρος
«Για εκείνον είναι ένα βιολί. Ένα Francesco Rugeri του 1669, από την Κρεμόνα. Για κείνη, η φωνή της». Μία ταλαντούχα, αφοσιωμένη σολίστ αναμετριέται με δυνατές απώλειες. Πρώτα χάνει τη μητέρα της και ύστερα το εκπληκτικό βιολί που έφτασε στα χέρια της. Διαφορετικοί και δύσκολοι «αποχωρισμοί», πισωγυρίσματα στον χρόνο και σκέψεις που όμως ωθούν το κορίτσι να ανακαλύψει τον αληθινό εαυτό της, τη δύναμη και την αξία της, να ωριμάσει και να επαναπροσδιορίσει την πραγματική της «φωνή».
Η Ντορίνα Παπαλιού, σε αυτό το στιβαρό, καλογραμμένο μυθιστόρημα, περιγράφει με «μαεστρία» μουσικού τον ξεχωριστό κόσμο της τέχνης αλλά και την εμπορευματοποίηση και τον σκληρό ανταγωνισμό που παρατηρείται στον χώρο. Θέτει ερωτήματα για σύγχρονα κοινωνικά θέματα, όπως η εμμονική χρήση των κοινωνικών δικτύων, η εξάρτηση στον σκοπό, αλλά και για βαθιές, βασικές ανθρώπινες ανάγκες, όπως η επαφή, η κατανόηση και η αλήθινη σύνδεση με τους άλλους.
Μαρία Σπανουδάκη
Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη | Γιάννης Ξανθούλης | Εκδόσεις Διόπτρα
Το βιβλίο «Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη» του Γιάννη Ξανθούλη με ενθουσίασε και με διασκέδασε τις δύσκολες μέρες με τους καλοκαιρινούς καύσωνες, συνδυάζοντας με μοναδικό τρόπο τη φαντασία με την πραγματικότητα και αναδεικνύοντας το σαρκαστικό του χιούμορ μέσα από απρόσμενες εξελίξεις.
Η ιστορία ξεκινά με ένα αναπάντεχο γράμμα από τον Απόστολο Μπούγα, γιο της μαμμής Σεβαστιανής, ο οποίος έχει γίνει διάσημος για τις ερωτικές του ταινίες. Το γράμμα αναστατώνει τη ζωή του μακρινού εξάδελφου Πέτρου, ορίζοντάς τον υπεύθυνο για την ίδρυση ενός μουσείου προς τιμήν του Μπούγα και για τη δωρεά της αμύθητης περιουσίας του στο χωριό του Πετρόκαμπου.
Η πλοκή του βιβλίου συνδυάζει την ατμόσφαιρα του μικρού ελληνικού χωριού με τη μοναδική ανατροπή και την περιπέτεια που ακολουθεί, κάνοντας την ανάγνωση συναρπαστική. Ο Ξανθούλης χειρίζεται εξαιρετικά την αμφισημία, αποκαλύπτοντας την επίδραση που μπορεί να έχει μια ενέργεια από το παρελθόν στην πορεία ενός ανθρώπου και ενός ολόκληρου χωριού. Το βιβλίο επίσης εξετάζει βαθιά την αποδοχή της αλλαγής, προτρέποντας τόσο τους κατοίκους του Πετρόκαμπου όσο και τον Πέτρο, που βρίσκεται στη θέση του συνδετικού κρίκου, να βγουν έξω από τη ζώνη άνεσής τους και να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής με νέο βλέμμα.
Ρία Σπύρου
Παρακαταθήκη | Hernan Diaz | Εκδόσεις Μεταίχμιο
Ο Μπέντζαμιν Ρασκ είναι χρηματιστής. Όχι ένας οποιοσδήποτε χρηματιστής, αλλά ο απόλυτος, αυτός που, όπως λέγεται, δημιούργησε το οικονομικό κραχ του ’29 στις ΗΠΑ, από το οποίο βγήκε όχι απλώς αλώβητος, αλλά ακόμη πλουσιότερος. Η Έλεν Ρασκ, κόρη εκκεντρικών αριστοκρατών, παντρεύεται τον Μπέντζαμιν και οι δυο τους φτάνουν στην κορυφή του κόσμου και του αμέτρητου πλούτου, αλλά, παρ’ όλα αυτά, παραμένουν βαθιά ανθρώπινοι ακόμη κι όταν η μοίρα τους χτυπάει την πόρτα.
Μερικές δεκάδες σελίδες αργότερα, ο Μπέντζαμιν Ρασκ αλλάζει όνομα, μετατρέπεται σε Άντριου Μπέβελ –με την Έλεν να αποκτά το αντίστοιχο επίθετο–, είναι ιδιόρρυθμος, αυθεντία στους αριθμούς, συναισθηματικά αποστασιοποιημένος, κοινωνικά αποτραβηγμένος, με έμφυτη συστολή και συγκινητική προσήλωση στην τραγωδία της γυναίκας του.
Και μετά, χωρίς να αλλάξει ονοματεπώνυμο ξανά, μετατρέπεται σε αδειανότητα κυνικό μεγιστάνα που θεωρεί ότι, ακόμη κι αν δεν έχει δίκιο, πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε τελικά εκείνος να δικαιωθεί.
Και μετά, ο Άντριου Μπέβελ…
Η «Παρακαταθήκη» του Αργεντινού Hernan Diaz, το δεύτερο μόλις μυθιστόρημά του, που ήταν και υποψήφιο για το Βραβείο Booker το 2022, ένα βιβλίο χωρισμένο σε τέσσερα μέρη με διαφορετικό ύφος το καθένα, σε ξεγελάει – γι’ αυτό και σε αιχμαλωτίζει. Μιλάει για την εξουσία, το χρήμα, το πολυδιάστατο της ανθρώπινης φύσης, τη μονίμως ορατή αόρατη καταλυτική γυναικεία ύπαρξη σαν να έχει βρει την αλήθεια. Σαν. Κι αυτό είναι το γοητευτικοτερο της ιστορίας του. Μτφρ. Κάλλια Παπαδάκη
Κυβέλη Χατζηζήση
* Από την «Επιστολή του Πάπα Φραγκίσκου για τον Ρόλο της Λογοτεχνίας στη Διαπαιδαγώγηση».
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Κάπα Εκδοτική | Ιστορίες-Ρωγμές στο Χθες και στο Σήμερα
«Στέλλα, Κρατάω Βιβλίο!» | Βιβλιοπροτάσεις Γεμάτες Αγωνία
H Aντεπίθεση των Μικρών, Ανεξάρτητων Βιβλιοπωλείων
