Δύο είναι οι μύθοι που μας διηγήθηκε ο Wine Communicator Θόδωρος “Ted” Lelekas για την αφετηρία του κρασιού, στο wine webinar που διοργάνωσε ο Ελληνικός Σύλλογος Αποφοίτων του London School of Economics με συντονιστή τον Αντιπρόεδρο του, Θοδωρή Καλαμπόκη.
Γευστικά Παραμύθια
Ο πρώτος μύθος αφορά μια πριγκίπισσα. Για τα γενέθλια της, ο βασιλιάς διέταξε να της φέρουν για δώρο ό,τι πιο πολύτιμο υπήρχε.
Ο μύθος λέει πως οι αυλικοί του βασιλιά βρήκαν χρυσάφια και μετάξια, όμως υπήρχε ένας φτωχός αγρότης με αμπέλια που δεν είχε κάτι εκλεκτό, παρά μόνο σταφύλια. Τα έβαλε σε βάζο και τα πήγε στην πριγκίπισσα.
Έχοντας μείνει το σταφύλι για καιρό στο βάζο, είχε αρχίσει να ζυμώνεται κι ενώ η πριγκίπισσα περίμενε να είναι γλυκό στη γεύση, αυτό που λέμε “ζυμομύκητες” είχαν φάει τη ζάχαρη. Παρότι την ξένισε η γεύση, ένιωσε ευφορία!
Σύμφωνα με το δεύτερο μύθο, όταν ο Νώε έβαλε στην κιβωτό την οικογένεια και τα ζώα του για να τα προστατεύσει από τον κατακλυσμό, μαζί με όλα τα τρόφιμα πήρε και σταφύλια, τα οποία, με τα κύματα, έσπασαν και βγήκε ο χυμός τους.
Αφού γεύτηκε τον χυμό των σταφυλιών, άρχισε η αλκοολική ζύμωση κι ο Νώε απολάμβανε το κρασί και περνούσε ωραία παρά τον κατακλυσμό!
Όταν η κιβωτός βρέθηκε σε σταθερό έδαφος, ο Νώε φύτεψε αμπέλια και άρχισε η πρώτη καλλιέργεια αμπελώνων. Κατά σύμπτωση, συνειδητοποίησε πως αυτός ο χυμός του έδινε το αίσθημα της ευτυχίας.
Και στις δύο περιπτώσεις, το συμπέρασμα είναι κοινό: το κρασί μας προσφέρει χαρά, ευφορία, μας φτιάχνει τη διάθεση και μας κάνει κοινωνικούς.
Ψηφιακή Οινογνωσία
Με την παλαιότερη αμπελοοινική δραστηριότητα να εντοπίζεται στη Γεωργία, το αρχαιότερο εύρημα κρασιού στην Ελλάδα βρίσκεται στην Κρήτη και, συγκεκριμένα, στο Βαθύπετρο Ηρακλείου.
Παρότι το κρασί αποτελεί στυλοβάτη του πολιτισμού και της λαογραφίας της χώρας μας, μέχρι πρότινος δεν το είχαμε καθόλου στο lifestyle μας. Θεωρείτο καθημερινό και ευτελές, σε αντίθεση με σήμερα που έχει περάσει σε άλλο επίπεδο η αξία και ο συμβολισμός του.
Στο digital wine tasting που πραγματοποιήθηκε με τον master του κρασιού Θόδωρο “Ted” Λέλεκα, σε συντονισμό του Αντιπροέδρου του Ελληνικού Συλλόγου Αποφοίτων του LSE Θοδωρή Καλαμπόκη, έγινε μια πρώτη γνωριμία με το κρασί και τον αμπελώνα της Ελλάδας.
Δοκιμάσαμε 4 κρασιά, αντιπροσωπευτικά των γηγενών ποικιλιών και πρεσβευτών του αμπελώνα της Ελλάδας.
Πάμε να τα γνωρίσουμε!
Ποικιλία: Μοσχοφίλερο
Δοκιμάστηκε από το οινοποιείο ΤΡΟΥΠΗ.
Το Μοσχοφίλερο θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές ποικιλίες της ελληνικής οινοπαραγωγής.
Μία γουλιά αρκεί για να αντιληφθεί κάποιος το ελαφρύ του σώμα, την οξύτητά του, το πικάντικο τελείωμα και την αρωματικότητα του.
Το λευκό Μοσχοφίλερο εντυπωσιάζει από την πρώτη κιόλας μυρωδιά του με τον φίνο χαρακτήρα του και τον πλούτο του, που αποτελείται από αρώματα εσπεριδοειδών, ροδόνερου και νυχτολούλουδου, τα οποία ακολουθούνται από επίγευση περγαμόντου.
Είναι πλούσιο σε βότανα και μπαχαρικά. Περιέχει χαμηλά επίπεδα αλκοόλ και είναι κατάλληλο για όλες τις ώρες.
Η πηγή της γηγενούς και αρωματικής ποικιλίας Μοσχοφίλερο είναι η Πελοπόννησος και συγκεκριμένα το οροπέδιο της Μαντινείας, όπου οι συνθήκες εδάφους και περιβάλλοντος είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την παραγωγή κρασιού.
Ενδεικτικά, συνοδεύει κρέατα με λεμονάτες σάλτσες, σαλάτες χορταρικών, ψητά ψάρια και οστρακοειδή.
Παρότι τα λευκά κρασιά αλλοιώνονται εύκολα, διατηρεί τα πλούσια χαρακτηριστικά του τουλάχιστον 2 χρόνια.
Ποικιλία: Ασύρτικο
Δοκιμάστηκε από το οινοποιείο SANTO WINES.
Το Ασύρτικο είναι πρεσβευτής του ελληνικού αμπελώνα και καλλιεργείται κυρίως στη Σαντορίνη, παγκοσμίως καθιερωμένη για τα premium και ποιοτικά κρασιά της. Είναι γνωστό για την υψηλή οξύτητά του.
Γεμάτο στο σώμα και ξηρό στο στόμα, το λευκό κρασί είναι ελαφρώς αρωματικό με αρώματα που θυμίζουν εσπεριδοειδή όπως λεμόνι, λάιμ και γκρέιπρφρουτ.
Μυρίζοντάς το, αναδεικνύεται η ορυκτότητά του, το πετρώδες και άγριο στοιχείο της Σαντορίνης και του ηφαιστειογενούς εδάφους της.
Πρόκειται για ένα κρασί ιδιαίτερο και εκλεκτό με υψηλή οξύτητα. Συνήθως συνδυάζεται με τις ποικιλίες Αθήρι και Αηδάνι για να γίνει πιο μαλακό στη γεύση.
Το Ασύρτικο που παράγεται εκτός Σαντορίνης είναι εξίσου δυναμικό, παρότι είναι πιο φρουτώδες και λιγότερο ορυκτό συγκριτικά με της Σαντορίνης.
Καθώς η οξύτητά του διατηρείται και σε θερμό κλίμα, καλλιεργείται και σε άλλα μέρη, από τη βόρεια Μακεδονία και τη Στερεά Ελλάδα, μέχρι τη νότια Πελοπόννησο και άλλα νησιά του Αιγαίου.
Η εκρηκτική αυτή ποικιλία συνδυάζεται ιδανικά με ψάρια και θαλασσινά.
Ποικιλία: Αγιωργίτικο
Δοκιμάστηκε από το οινοποιείο ΣΚΟΥΡΑ.
Εξαιρετικά food-friendly ερυθρό ξηρό κρασί, το Αγιωργίτικο είναι ιδανικό για κοινωνικοποίηση και προσφέρει μια μοναδική γευστική ικανοποίηση.
Ευέλικτο κρασί, μπορεί να παλαιωθεί για αρκετά χρόνια. Συχνά, το αποκαλούν “πολυδύναμο”, αφού έχει τη δυνατότητα να αποδώσει μια ευρεία γκάμα κρασιών, από ροζέ μέχρι συμπυκνωμένα γλυκά κρασιά.
Με μαλακές τανίνες και μεσαία οξύτητα, το Αγιωργίτικο έχει λαμπερό ρουμπινί χρώμα.
Στην όσφρηση ξεδιπλώνονται έντονα αρώματα βατόμουρου, ώριμης φράουλας και κόκκινων φρούτων με essence μπαχαρικών.
Στη γεύση είναι ευχάριστο, προσιτό και καθόλου βαρύ.
Με ΠΟΠ τη Νεμέα, πρόκειται για τον ηγέτη στην ποιότητα. Παραδοσιακά, είναι εξαιρετικά συνδεδεμένο με τη Νεμέα, εφόσον καλλιεργείται μόνο εκεί. Παρ΄ όλα αυτά, αρκετοί παραγωγοί πείστηκαν για την ποιότητα και τη γεύση του και το καλλιέργησαν και σε άλλες περιοχές, όπως η Μακεδονία και άλλα μέρη (εκτός Νεμέας) στην Πελοπόννησο.
Ταιριάζει με κυνήγι, μαγειρευτό κόκκινο κρέας, αρνίσιο και μοσχαρίσιο κρέας, αλλά και ψητά φούρνου.
Η απόλαυση είναι αμετάβλητη χειμώνα-καλοκαίρι είτε με συνοδεία φαγητού, είτε χωρίς.
Ποικιλία: Ξινόμαυρο
Δοκιμάστηκε από το οινοποιείο ΚΥΡ ΓΙΑΝΝΗ.
Το Ξινόμαυρο είναι από τις πιο σπάνιες ερυθρές ποικιλίες, προερχόμενο από τη Βόρεια Ελλάδα.
Με ΠΟΠ από τη Νάουσα, το Αμύνταιο, τη Γουμένισσα και τη Ραψάνη, είναι απαιτητικό κρασί και η στιφάδα του αποδίδεται στην τανίνη, μία φαινόλη που εκχυλίζεται όσο περισσότερο μένει ο χυμός με τα στέρεα στοιχεία του σταφυλιού.
Οι επιθετικές του τανίνες είναι αυτές που του έχουν αποδώσει το παρατσούκλι “Ελληνικό Nebbiolo”.
Με έντονη οξύτητα και υψηλό σε περιεκτικότητα αλκοόλ, προορίζεται για κρεατοφαγία και είναι ιδανικό για παλαίωση.
Μαζί με κρέας, είναι ό,τι πιο ευχάριστο, ενώ καθώς είναι έντονα αρωματικό με κόκκινα φρούτα του δάσους, όπως φράουλα και κερασί, συνοδεύει απολαυστικά φαγητά με κόκκινες σάλτσες, τυριά και ελαφριά γεύματα με λιπαρότητα, όπως τα αλλαντικά.
Το Ξινόμαυρο χρειάζεται το κατάλληλο terroir, φροντίδα στην καλλιέργεια και τις σωστές καιρικές συνθήκες για να αποκαλύψει όλη του τη δόξα.
