“Αιθέριες υπάρξεις, ωραίες παρουσίες.” Θεέ των άρθρων, βοήθησε με να μη γράψω κάτι τέτοιο για το Ladies Run!
Την Κυριακή, η μέρα ήταν από αυτές που μακαρίζεις τον εαυτό σου που ζεις στην Ελλάδα και βρίσκεσαι σ’ αυτή τη “χαλαρή” περιοχή της Αθήνας. Η Βουλιαγμένη νομίζεις ότι έχει πάντα ήλιο. Έτσι κι εμείς, ζήσαμε ξανά λίγο καλοκαίρι, και με το δημοσιογραφικό πάσο μπήκαμε στην παραλία του Αστέρα για να παρατηρήσουμε τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα Ζωστήρα, που βρίσκεται, κυριολεκτικά, μέσα στο χώρο του ξενοδοχείου.
Και καθώς κοίταζα τα αρχαία (τα είδα μεν αλλά αστειεύομαι), εκατοντάδες γυναίκες ετοιμάζονταν για τον αγώνα του Ladies Run, που φέτος περιλάμβανε μόνο τα 5 χιλιόμετρα, κάτι που δεν ήταν άσχημο σαν ιδέα. Ήταν αρκετά βολικό για όλες και για όλους. Έτσι κι αλλιώς, ο αγώνας αυτός είναι γιορτή, προσφέρει μια αξιόλογη βοήθεια σε οργανώσεις που την έχουν ανάγκη. Αν δε σκεφτούμε ότι μόνο στην Αττική είχε άλλους 4 αγώνες την ίδια μέρα, το Ladies Run τα πήγε περίφημα, με 780 κυρίες να παίρνουν εκκίνηση. Το άβατο έσπασε ένας πιτσιρικάς που έτρεξε με το νούμερο της μάνας του!
Το Ladies Run αποτελεί ένα γυναικείο ραντεβού στην αρχή του φθινοπώρου, δίνει την ευκαιρία για day off από τους άντρες συναθλητές και, από όσα ψυχανεμίστηκα, μπορεί όσο “μεγαλώνει” να εντάξει κι άλλες δράσεις σε αυτές τις 2-3 ώρες που διαρκεί όλο το event. Θα μπορούσε ακόμα και να γίνει στη Θεσσαλονίκη σε άλλη ημερομηνία.
Η οργάνωση ήταν πολύ καλή, η πρόσβαση γινόταν γρήγορα, ο χώρος είχε μοιραστεί ώστε οι αθλήτριες να αφήνουν τα πράγματα τους και να προχωρούν προς το παρκάκι των χορηγών. Εκεί, μπορούσες να δεις αθλήτριες να κάνουν ζέσταμα και διατάσεις, να βάφονται, να φωτογραφίζονται (βροχή οι selfies), να χαζεύουν τα stands των εταιριών . Η DJ Μαρίνα Παπιδάκη έβγαζε ενέργεια, όπως και η τεράστια γυναικοπαρέα του Ladies Run. Wonder women καταστάσεις…
Λέω να ξαναπάω του χρόνου και θα το γράψω το κλισέ. Ήσασταν όλες κορίτσια για φίλημα.
Στον αγώνα είδα ιδρωμένα πρόσωπα, γρήγορες αθλήτριες, παρέες να περπατάνε, κυρίες με τα παιδιά τους, την ομάδα κρουστών Quilombo που έδινε ρυθμό μέσα στη διαδρομή ενώ, φυσικά, υπήρχε πρόβλεψη για τροφοδοσία με νερά. Η προσπάθεια πάντως ήταν εμφανής, τα γέλια δεν έλειψαν, όπως και η αγωνία του στιλ “έχει κι άλλη ανηφόρα;”.
Είναι μια ωραία, ευχάριστη πρωτοβουλία. Ισορροπεί ανάμεσα στο glamour και τον αθλητισμό. Κάνει το καλό και δίνει ένα μέρος των εσόδων – φέτος στο Δεσμό. Παντού χαρούμενοι άνθρωποι και χρώματα. Βλέπεις το κέφι από την πλευρά των διοργανωτών για τον αγώνα τους να μεταδίδεται και να περνάει στο χώρο.
Έτσι για το τέλος, κάτι όμορφο που άκουσα. Τρέχουν, λοιπόν, στον αγώνα, η μαμά με την κόρη, μαζί και η νονά. Η κόρη-βαφτιστήρι περνάει και τις δύο, παίρνει το αναμνηστικό Links βραχιολάκι και αράζει με το κινητό σε μια ξαπλώστρα του Αστέρα σαν να μην τρέχει τίποτα. Η περηφάνια της μαμάς και της νονάς, που βρίσκονταν και οι τρεις εκεί δεν κρυβόταν! Ίσως η αξία του Ladies Run να βρίσκεται και σε αυτή τη συνέχεια, όσο περνάνε τα χρόνια και μεγαλώνει κι αυτό. Νέες γυναίκες που θα συμμετέχουν στη γιορτή, μεγαλύτερες γυναίκες που συνεχίζουν να ροκάρουν.
Λέω να ξαναπάω του χρόνου και θα το γράψω το κλισέ. Ήσασταν όλες κορίτσια για φίλημα.
