Αγάπη σημαίνει δύναμη, ψυχική και σωματική. Αγάπη είναι όταν αντέχεις, υπομένεις, είσαι εκεί και στηρίζεις, στα εύκολα και στα δύσκολα. Η αγάπη εκφράζεται έμπρακτα και μετριέται στο τέλος.
Εντός της συζυγικής εστίας διαδραματίζεται μια ιστορία βαθιάς συγκινητικής αγάπης που μετράει 50 χρόνια. Ξεπερνά τη μυθοπλασία, καθώς ο πυρήνας της αφορά την απώλεια της νοητικής ικανότητας και τη διαχείρισή της, στο εδώ και τώρα, στο ξαφνικό και απροειδοποίητο, στο χωρίς επιστροφή.
Όταν η Μνήμη Χάνεται
Η νόσος Alzheimer είναι μια σταδιακά επιδεινούμενη νοητική διαταραχή που η κλινική της εκδήλωση έγκειται στην απώλεια της μνήμης, προσβάλλοντας κι άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες. Αυτή η εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου εντοπίζεται συνήθως σε άτομα άνω των 65 που βιώνουν την άνιση μάχη μέχρι τέλους.
Η τραγική διάσταση της νόσου σε συνδυασμό με την προβολή της τρίτης ηλικίας απασχολεί τις θεατρικές σκηνές, εφόσον μετά τον «Πατέρα» του Florian Zeller και το «Doctor» του Robert Icke, ανεβαίνει το έργο «Αγάπη» της Ελένης Ευθυμίου και της Σοφίας Ευτυχιάδου, αντλώντας δομικά δραματουργικά στοιχεία από το «Amour» του Michael Haneke.
Στο έργο παρακολουθούμε τη ζωή ενός ζευγαριού που έχει μπει στην τρίτη ηλικία και η ασθένεια της συζύγου τους έχει χτυπήσει την πόρτα, αλλάζοντας τις υπάρχουσες συνθήκες και μπαίνοντας σε mode κατ’οίκον νοσηλείας. Δραματουργικά το έργο θέτει επί σκηνής τη συζυγική αγάπη όταν εκείνη φτάνει στο σημείο της μη λεκτικής επικοινωνίας, με τις λέξεις να αγωνίζονται να γίνουν προτάσεις και την ανασφάλεια και τον φόβο να κυριαρχούν. Είναι που η ασθένεια κάνει το άτομο ανήμπορο κι ανίκανο να αποφασίσει μόνο του για τον εαυτό του κι εκείνος που το αγαπά πολύ να πρέπει να αποφασίσει για εκείνο.
Η εξέλιξη της πλοκής ακολουθείται σκηνοθετικά οδηγώντας στον δραματικό επίλογο και στο ερώτημα πόσο μπορεί να στοιχίζει η απώλεια και πότε αυτό που βιώνει το άτομο του οποίου ασθενεί η μνήμη, εγκαταλείποντας σταδιακά την ύπαρξή του, παύει να θεωρείται ποιοτική ζωή.
Οι Ερμηνείες
Το ζευγάρι που βίωσε τον έρωτα και την αφοσίωση, την αλληλοκατανόηση και την αλληλεξάρτηση, πρωταγωνιστεί. Οι Μαριέττα Σγουρδαίου και Παντελής Παπαδόπουλος στους ρόλους του ζεύγους δημιουργούν έμφορτες εικόνες για το πώς βιώνουν το προσωπικό τους δράμα, που αποτελεί δράμα και πολλών άλλων ανθρώπων.
Ο σύζυγος-σύντροφος μιας ζωής αναλαμβάνει με επιμέλεια τη φροντίδα της συζύγου του, απομακρύνοντας σιγά σιγά όλους όσους παραβιάζουν την ιδιωτικότητά τους και δεν θα μπορούσαν να συναισθανθούν, να καταλάβουν και να χειριστούν την κατάσταση. Αν και η δραματική και σκηνοθετική επιλογή (Ελένη Ευθυμίου) επικεντρώνεται εμφανώς στο ζευγάρι, υπάρχουν και οι σημαντικοί άλλοι, όπως η Κωνσταντίνα Τάκαλου στον ρόλο της κόρης και η Γιώτα Κουιτζόγλου που ερμηνεύει με φυσικότητα τη νοσηλεύτρια, ενώ σε διπλό βοηθητικό ρόλο είναι και ο Μάρκος Κώτσιας, με καλύτερη τη συμβολή του ως γιατρού.
Συντελεστές
Κείμενο-Δραματουργία: Ελένη Ευθυμίου, Σοφία Ευτυχιάδου | Συνεργασία στο κείμενο: Γιώτα Κουιτζόγλου | Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου | Μουσική σύνθεση: Λευτέρης Βενιάδης | Σκηνικά-Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη | Κοστούμια: Διδώ Γκόγκου | Βοηθός σκηνοθέτριας: Γιώτα Κουιτζόγλου | Φωτογραφίες/Τrailer: Μιχάλης Κλουκίνας | Make up artist: Teo Ζωγραφάκι | Διεύθυνση παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου | Βοηθός παραγωγής: Ξένια Καλαιτζή – Πανούτσι Μάργελος | Παραγωγή: Λυκόφως, Γ. Λυκιαρδόπουλος – Θέατρο Τέχνης.
Παίζουν: Παντελής Παπαδόπουλος, Μαριέττα Σγουρδαίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Γιώτα Κουιτζόγλου, Μάρκος Κώτσιας
Πληροφορίες
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη έως τις 23 Απριλίου | Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Υπόγειο): Πεσμαζόγλου 5, τηλ. 210 3222760
Διαβάστε επίσης στην αθηNEA:
«Απλή Μετάβαση» ή Ζωή εν Αναμονή
«Κυρίαρχα Αρσενικά» ή Άνδρες στα Πρόθυρα Νευρικής Κρίσης
Μικρά Βιβλιοπωλεία | Ας Γνωρίσουμε το 17
