Ο εγκλεισμός στο σπίτι είναι βέβαιο ότι μας εξαναγκάζει να κοιτάξουμε ο καθένας τον εσωτερικό του καθρέφτη. Έναν καθρέφτη που φέρνει στην επιφάνεια, αναμφισβήτητα, κάθε ψυχική δυσκολία και ανισορροπία που δεν έχουμε τολμήσει να αντιμετωπίσουμε στο παρελθόν. Μετά από μία τέτοια αυτό-παρατήρηση δεν μπορούμε να αποφύγουμε το να βιώσουμε ένταση, αναστάτωση και ίσως άγχος. Ένα άγχος που βέβαια αυτή τη στιγμή υπάρχει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα όχι μόνο λόγω της πανδημίας, αλλά και λόγω του αβέβαιου μέλλοντος στις εργασιακές σχέσεις, καθώς οι επιχειρήσεις δεν μένουν ανεπηρέαστες από αυτή την κρίση.
Η ψυχική πίεση που νιώθουμε λόγω της καραντίνας που μας θέτει σε κατ’ οίκον περιορισμό, με μοναδική επιλογή κοινωνικοποίησης την τηλεφωνική επικοινωνία ή την επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικών μέσων και κοινωνικών δικτύων, από μόνη της προκαλεί μία πολύ διαφορετική ψυχική κατάσταση στον άνθρωπο, ενώ μπορεί να προκαλέσει θλίψη και άγχος, ειδικά στους ανθρώπους που ζουν μόνοι τους και δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή φυσικής παρουσίας με φίλους και συγγενείς. Η χρονική παράταση της καραντίνας, καθώς και η αβεβαιότητα όχι μόνο του τέλους της διαδρομής της πανδημίας, αλλά και της λύσης που θα μας επιτρέψει να ξαναβγούμε από το σπίτι μας με ασφάλεια και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο άγχος.
Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από έντονο άγχος, είναι πιο ευερέθιστοι και ευαίσθητοι στα εξωτερικά ερεθίσματα, απορροφούν από το περιβάλλον συναισθήματα, κινδυνεύουν να βγουν απ’ αυτή την πανδημία ψυχικά επιβαρυμένοι.
Οι άνθρωποι που πάντα διέθεταν υπομονή, ψυχραιμία και έστω μια σχετική αισιοδοξία είναι πολύ πιθανό να καταφέρουν να βγουν σχετικά αλώβητοι στο τέρμα αυτής της νέας τάξης πραγμάτων και να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως πριν, αντιμετωπίζοντας την όποια δυσκολία προκύψει. Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από έντονο άγχος, είναι πιο ευαίσθητοι. Απορροφούν από το περιβάλλον συναισθήματα και εξωτερικά ερεθίσματα και κινδυνεύουν να βγουν απ’ αυτή την πανδημία ψυχικά επιβαρυμένοι και, ενδεχομένως, με μία διόγκωση των ήδη εδραιωμένων προβλημάτων τους ή την εμφάνιση νέων.
Ο εγκλεισμός στο σπίτι δε βοηθά ανθρώπους που αντιμετώπιζαν θέματα κοινωνικής φοβίας, ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αγοραφοβίας, καθώς η παραμονή στο σπίτι μπορεί αυτή τη στιγμή να τους ανακουφίζει και να τους βολεύει από τα συμπτώματα άγχους τα οποία βίωναν στην καθημερινότητα τους, αλλά από την άλλη τους απομακρύνει από όποια εξοικείωση είχαν αναπτύξει με το περιβάλλον, ειδικά αν βρισκόντουσαν σε διαδικασία θεραπείας.
Αντίστοιχα, οι άνθρωποι που πάσχουν από άγχος υγείας είναι αναμενόμενο ότι κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την πανδημία του κορωνοϊού, θα νιώθουν ακόμη πιο έντονο άγχος για την υγεία τους. Επίσης, οι άνθρωποι που ήδη έχουν φοβίες σχετικά με μικρόβια ή συγκεκριμένες ασθένειες που σχετίζονται με ιούς, είναι αναμενόμενο ότι τώρα θα βιώσουν μια διόγκωση αυτού του προβλήματος που θα συνεχίσει και μετά το πέρας αυτής της πανδημίας.
Αν νιώθετε ότι ταυτίζεστε με τα παραπάνω ή κάποιος δικός σας άνθρωπος μοιάζει να βιώνει μία από τις παραπάνω καταστάσεις, τότε συνιστάται η επίσκεψη του σε έναν, εξειδικευμένο σε αγχώδεις διαταραχές, ψυχολόγο μετά το πέρας της καραντίνας και της διαβεβαίωσης από τους αρμόδιους φορείς για την ασφαλή κυκλοφορία όλων μας. Οι φοβίες και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορούν να αντιμετωπιστούν σε μεγάλο βαθμό, έως και να εξαλειφθούν τελείως.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο lifemade.gr στις 2 Απριλίου.
