Ίσως είναι η πρώτη χρονιά –με ελάχιστες παλιότερα εξαιρέσεις– που πιάνω τον εαυτό μου να «κολλάει» σε χαρακτήρες των σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης, να απολαμβάνει ερμηνείες, να θεωρεί τον ρόλο πιο θελκτικό ακόμα από την ίδια την πλοκή του σίριαλ.
Ήταν η πανδημία που έφερε στην οθόνη μας όλους αυτούς τους σπουδαίους ηθοποιούς που μέχρι χθες μπορούσαμε να δούμε μόνο στο θέατρο; Ήταν το έξυπνο και επιλεκτικό casting; Ήταν και είναι το γεγονός ότι μοιάζει να διανύουμε παγκοσμίως τη «χρυσή εποχή της τηλεόρασης»;
Είδαμε εξαιρετικούς ηθοποιούς του θεάτρου να υπηρετούν περισσότερο ή λιγότερο άξια σενάρια, να ακολουθούν περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένες σκηνοθετικές οδηγίες, να σηκώνουν τα βάρη καθημερινών λήψεων με συνέπεια, ευθύνη και ωριμότητα, τέτοιες που σποραδικά μόνο είχαμε την πολυτέλεια να βλέπουμε στην τηλεόραση.
…είναι οι θεατές που έχουν διαφορετική αισθητική και προτιμήσεις, παιδιά μιας άλλης, νέας πραγματικότητας. Είναι, τέλος, ένας νέος τρόπος ζωής, με το streaming να κατακτά μια σταθερή θέση στην καθημερινότητά μας.
Και όχι, δεν υπάρχει καμιά διάθεση για διαχωρισμούς ανάμεσα σε καλούς ηθοποιούς που υπηρετούν το θέατρο και κακούς ηθοποιούς που τροφοδοτούν το τηλεοπτικό τοπίο. Άλλωστε, η παρακμή και η επανεκκίνηση της ελληνικής τηλεόρασης δεν χρεώνεται, θετικά η αρνητικά, στους ηθοποιούς. Απλώς είναι εκείνοι, τα δικά τους πρόσωπα, που πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητα των θεατών, είναι η δική τους εμβάθυνση στον ρόλο που προσφέρει μια πολυεπίπεδη ανάγνωση, ακόμα και των οικείων και προφανών, είναι –γιατί όχι;- μια παρέα με την οποία οι θεατές μοιράζονται ώρες κοινής ζωής.
Φέτος, η ελληνική τηλεόραση, αφήνοντας πίσω της για τα καλά τα άνυδρα τοπία του πρόσφατου παρελθόντος, θα περιλαμβάνει, εκτός των άλλων εκπομπών, 32 ελληνικές σειρές.
Μαζί, σε αυτή την επανεκκίνηση, ωστόσο, είναι οι σκηνοθέτες, είναι τα σενάρια, είναι οι παραγωγοί, είναι η διεθνής τάση για αξιόλογα τηλεοπτικά προϊόντα, που φαίνεται να αποκτούν όλο και περισσότερο φανατικό κοινό, είναι οι θεατές που έχουν διαφορετική αισθητική και προτιμήσεις, παιδιά μιας άλλης, νέας πραγματικότητας. Είναι, τέλος, ένας νέος τρόπος ζωής, με το streaming να κατακτά μια σταθερή θέση στην καθημερινότητά μας.
Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι μαθητές είναι εθισμένοι στην παρακολούθηση τηλεοπτικών εκπομπών. Που θεωρούν την τηλεόραση πιο προσιτή σε σχέση με τον κινηματογράφο, περισσότερο κατάλληλη για τις ανάγκες τους, γεγονός που υπαγορεύεται, μεταξύ άλλων, και από το πόσο χρόνο μπορούν να διαθέσουν για να παρακολουθήσουν καθημερινά ένα επεισόδιο του αγαπημένου τους κάθε φορά σίριαλ, μικρότερης διάρκειας σε κάθε περίπτωση από αυτή μιας ταινίας, αλλά και από το ότι πληθώρα σειρών απευθύνεται αποκλειστικά στον δικό τους ηλικιακό κόσμο.
Σειρές που Κέρδισαν Θεαματικότητα και Νέες Πολλά Υποσχόμενες
Φέτος, το πρόγραμμα της ελληνικής τηλεόρασης, αφήνοντας πίσω του για τα καλά τα άνυδρα τοπία του πρόσφατου παρελθόντος, θα περιλαμβάνει, εκτός των άλλων εκπομπών, 32 ελληνικές σειρές. Περί τίνος πρόκειται; Για ένα παζλ με ψηφίδες που συνθέτουν ένα τοπίο ανομοιογενές, αλλά με ανιχνεύσιμες παραμέτρους.
Ανάμεσά τους, σειρές που έχουν ήδη κερδίσει το τηλεοπτικό κοινό, σημειώνοντας μεγάλη θεαματικότητα, όπως ο «Σασμός», με δυνατή ομάδα ηθοποιών, μεταξύ των οποίων ο Δημήτρης Ήμελλος και η Μαρία Πρωτόπαππα, «Η Γη της Ελιάς», «Τα Καλύτερά μας Χρόνια», η «Μουρμούρα», που φέτος κλείνει 10 χρόνια, αλλά και η συνέχεια της ιστορικής σειράς για τις διώξεις του ποντιακού ελληνισμού «Κόκκινο Ποτάμι», σε σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη.
Μεταξύ των νέων σειρών ξεχωρίζουν:
- Το 8 επεισοδίων «Milky Way» του Βασίλη Κεκάτου, ο οποίος βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για τη μικρού μήκους ταινία του «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς», που θίγει ευαίσθητα κοινωνικά θέματα και αξιοποιεί στο cast νέους καλλιτέχνες.
- Η σειρά «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, με τον ήρωα να μπλέκεται σε μια ακραία ερωτική ιστορία που φέρνει στην επιφάνεια τα κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων – με τη Χάρις Αλεξίου μεταξύ των πρωταγωνιστών.
- Η σειρά «Φλόγα και Άνεμος», σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ και σενάριο Ρένας Ρίγγα, που αναφέρεται στη θυελλώδη σχέση της Κυβέλης και του Γεωργίου Παπανδρέου, με εξαιρετικό επίσης cast ηθοποιών (Άρης Λεμπεσόπουλος, Καριοφυλλιά Καραμπέτη, Δημήτρης Καταλειφός, Θέμις Μπαζάκα, Αργύρης Πανταζάρας κ.ά.).
- Η δραματική σειρά «Μαύρο Ρόδο», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Ελένης Καπλάνη, με ηθοποιούς, μεταξύ άλλων, που διένυσαν μια πολύ επιτυχημένη πορεία με τις «Άγριες Μέλισσες», όπως η Κατερίνα Διδασκάλου, ο Λεωνίδας Κακούρης, η Ελένη Καρακάση και η Θεοφανία Παπαθωμά.
- Η σειρά «Μάγισσα» (από την επόμενη σεζόν), από τους δημιουργούς των «Άγριων Μελισσών» (Μελίνα Τσαμπάνη και Πέτρο Καλκόβαλη στο σενάριο και Λευτέρη Χαρίτο στη σκηνοθεσία), μια ιστορική δραματική μυθοπλασία στις παρυφές της Ελληνικής Επανάστασης, το 1818. Δύο οικογένειες στη Μάνη, μια βεντέτα, ένας γάμος, ένα μωρό που χάνεται λίγους μήνες μετά τη γέννησή του. Μεταξύ άλλων, παίζουν η Έλλη Τρίγγου, ο Γιώργος Γάλλος, ο Αναστάσιος Ροϊλός και ο Νίκος Ψαρράς.
- H σειρά «Μια Νύχτα του Αυγούστου» (από την επόμενη σεζόν), μια ιστορία που διαδραματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1960, βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της συγγραφέα Victoria Hislop –η οποία μας άφησε άριστες εντυπώσεις υπογράφοντας το περσινό «Καρτ Ποστάλ»– σε σκηνοθεσία της Ζωής Σγουρού. Με τους Γιάννη Στάνκογλου, Γιούλικα Σκαφιδά, Αλέξανδρο Λογοθέτη, Μαρία Πρωτόπαππα, Λεωνίδα Κακούρη, Ανδρέα Κωνσταντίνου, Γιώργο Καραμίχο, Μαρία Καβογιάννη μεταξύ άλλων.
- Η σειρά «Το Βραχιόλι της Φωτιάς», βασισμένη στο βιβλίο της Βεατρίκης Σαΐας-Μαγρίζου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Γκικαπέππα, που αναφέρεται στο οδοιπορικό μιας εβραϊκής οικογένειας που ζει στη Θεσσαλονίκη –από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο–, με cast που επίσης μας προϊδεάζει πολύ θετικά, όπως ο Νίκος Ψαρράς, ο Χρήστος Λούλης, η Ελισάβετ Μουτάφη κ.ά.
- Το κοινωνικό δράμα «Στοργή» (από την επόμενη σεζόν), που πραγματεύεται την κακοποίηση, το τραύμα που κρύβεται στην παιδική ηλικία και πολλές φορές ορίζει την ενηλικίωση. Σε μια εποχή που η οργή έγινε κίνημα και η ενδοοικογενειακή βία είναι σε έξαρση, μια απόπειρα ανίχνευσης της βαθύτερης αιτίας του προβλήματος της βίας, με τη Μαρία Ναυπλιώτου στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
- Ο «Γλυκάνισος», σε σκηνοθεσία Σταύρου Ποταμάρη και Κώστα Βούλγαρη, στον οποίο διασταυρώνονται οι δρόμοι του Στρατή (Γιώργος Παπαγεωργίου) και της Ραζάν (Έλενα Πιερίδου), ενός Έλληνα υποπλοίαρχου και μιας προσφύγισσας από τη Συρία, για να γεννηθεί ένας έρωτας που χρειάζεται να παλέψει για να επιβιώσει.
- Η νέα μουσική κωμωδία «Τα Νούμερα», βασισμένη σε μια πρωτότυπη ιδέα των Φοίβου Δεληβοριά και Σπύρου Κριμπάλη, σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη. Κωμικές καταστάσεις, σάτιρα και μουσικό θέαμα. Όπως διαβάζουμε στην παρουσίαση της σειράς, «μια πρωτότυπη σειρά μυθοπλασίας, στην οποία η πραγματικότητα θα νικηθεί από τον σουρεαλισμό». Η υπόθεση αναφέρεται σε έναν τραγουδοποιό και τον παράξενο θίασό του, που προσπαθούν να αναβιώσουν τον θίασο του Αττίκ «Μάντρα» στη σύγχρονη Αθήνα.
***
«Εμείς στο σπίτι δεν έχουμε τηλεόραση», ήταν και είναι μια συνήθης αναφορά πολλών φίλων που αρνούνταν έως τώρα να επενδύσουν τον ελεύθερο χρόνο τους στις παρωχημένες θεάσεις του κόσμου μας μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Άραγε, πόσους από εμάς θα κερδίσει η νέα, «χρυσή εποχή της ελληνικής τηλεόρασης»;
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ: