Όποιος αγαπάει το Cinobo να σηκώσει το χέρι του! Ή, ακόμη καλύτερα, να καθίσει αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σινεμά της αρεσκείας του ή στην πολυθρόνα του σπιτιού του. Γιατί Cinobo υπάρχει παντού! Και στην ομώνυμη πλατφόρμα και σε διανομή στους κινηματογράφους. Διάθεση για καλό σινεμά να έχετε. Πάρτε γεύση!
Κορσές | Marie Kreutzer | Colin Morgan, Vicky Krieps, Finnegan Oldfield | Αυστρία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Γαλλία
Τα Χριστούγεννα του 1877 η Σίσσυ γιορτάζει τα 40ά γενέθλιά της. Ως πρώτη κυρία της Αυστρίας και σύζυγος του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ Α′ δεν της επιτρέπεται να εκφράζεται, ενώ πρέπει να παραμένει για πάντα η όμορφη νεαρή αυτοκράτειρα. Για να ανταποκριθεί σε αυτές τις προσδοκίες, ακολουθεί ένα αυστηρό καθεστώς νηστείας, άσκησης, χτενίσματος και καθημερινής μέτρησης της μέσης. Πνιγμένη από αυτές τις συμβάσεις, πεινασμένη για γνώση και ζωή, η Σίσσυ επαναστατεί όλο και περισσότερο ενάντια στην εικόνα της.
ΥΓ. Τη ζωή της αυτοκράτειρας Σίσσυ την έχουμε δει κατ’ επανάληψη στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, με τη Romy Schneider να έχει ταυτίσει περισσότερο από κάθε άλλη πρωταγωνίστρια το όνομά της με τον ρόλο. Επιπλέον, οι βασιλικές (κινηματογραφικές) ιστορίες έχουν ή φανατικούς θεατές ή κοινό που παραμένει παγερά αδιάφορο στην είδηση μιας νέας ανάλογης ταινίας. Στην προκειμένη περίπτωση, η προσέγγιση της Marie Kreutzer μπορεί να κάνει τη διαφορά –να προσελκύσει ακόμη και τους αδιάφορους– αφού επέλεξε να αφήσει τη ρομαντική πριγκιπική φιγούρα στην άκρη και να ασχοληθεί με τη σκοτεινότερη πλευρά των ενοίκων του παλατιού.
→ Coming Soon…
Απόφαση Φυγής | Park Chan-wook | Tang Wei, Go Kyung-Pyo, Park Hae-il | Νότια Κορέα
Ένας αστυνομικός, ο Hae-jun, πάσχει από μόνιμη αϋπνία. Είναι παντρεμένος, αλλά η συζυγική του ζωή τελματώνει μέσα σε αδιανόητους ψυχαναγκασμούς και εξοντωτική αποξένωση από τη γυναίκα του, η οποία, σοβαρολογώντας, του λέει ότι ακόμη κι αν φτάσουν στο σημείο να μισήσουν ο ένας τον άλλο, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να κάνουν έρωτα γιατί το σεξ κάνει καλό στην υγεία!
Ο Hae-jun, ανήμπορος να αντιμετωπίσει το αδιέξοδο της προσωπικής του ζωής και αδυνατώντας κυριολεκτικά να κλείσει μάτι, γίνεται εξπέρ στις παρακολουθήσεις υπόπτων και παράνομων τύπων του υποκόσμου, αλλά και της υψηλής κοινωνίας. Όταν καλείται να εξιχνιάσει τον μυστηριώδη θάνατο ενός ευκατάστατου μεσήλικα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη νεαρή χήρα του νεκρού, μια όμορφη Κινέζα νοσοκόμα, η οποία παραμένει παγερά αδιάφορη μπροστά στο τραγικό γεγονός.
ΥΓ. H «Απόφαση Φυγής» του Park Chan-wook είναι ένα αριστοτεχνικό αστυνομικό φιλμ με essence από Alfred Hitchcock και Pedro Almodóvar, για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, το έγκλημα και την απώλεια. Ένα κινηματογραφικό ξέφωτο στη βιαιότητα του κόσμου, φτιαγμένο για ευαίσθητες ψυχές.
Στην Αυλή του Σχολείου | Laura Wandel | Maya Vanderbeque, Günter Duret | Βέλγιο
Η επτάχρονη Νορά και ο μεγαλύτερος και αγαπημένος της αδελφός Αμπέλ επιστρέφουν στο σχολείο τους, κάπου στο Βέλγιο, έπειτα από τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Ο Αμπέλ δέχεται άγριο bullying από τους συμμαθητές του. Η Νορά γίνεται μάρτυρας. Προσπαθεί να βοηθήσει τον αδελφό της. Εκείνος, όμως, απομακρύνεται. Βυθίζεται στον φόβο του, κρύβεται από τον πατέρα του και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με μια βία που δεν καταλαβαίνει γιατί την υφίσταται. Το μόνο που θέλει είναι να ενταχθεί στην παρέα των φίλων του. Με όποιο κόστος.
Και η Νορά μαρτυράει τον αδελφό της στον πατέρα τους. Για να τον βοηθήσει. Αλλά τίποτε δεν βγαίνει. Όλοι, μικροί-μεγάλοι, αγόρια-κορίτσια, γονείς-δάσκαλοι, στέκονται ανήμποροι μπροστά στη βία. Χωρίς να μπορούν να την καταστείλουν, ούτε και να την εξηγήσουν. Κι έτσι έρχεται η σειρά της Νορά να απορρίψει τον αδελφό της. Γιατί κι εκείνη θέλει να βρει τη θέση της στην αυλή του σχολείου.
ΥΓ. Με απόλυτη οικονομία χρόνου και λόγου, με σαφές μήνυμα που δεν μοιάζει καθόλου με διδαχή και με απόλυτη πίστη στην ισχύ του καλού έναντι του κακού, η Laura Wandel, τηρουμένων των αναλογιών, καταφέρνει να κάνει ό,τι και οι σκηνοθέτες που αγαπάει (Jean-Pierre και Luc Dardenne, αλλά και του Abbas Kiarostami και του Michael Haneke): δείχνει τον άνθρωπο στα χειρότερά του, αλλά το κάνει με τόση αγάπη και ευγένεια, που καταφέρνει να τον επαναφέρει στην καλή του εκδοχή.
Πάνω από όλα όμως, η Wandel, τοποθετώντας την κάμερά της στο ύψος των παιδιών που πρωταγωνιστούν και αφήνοντας τους μεγάλους ως σκιές ή περαστικές παρουσίες να «εξαφανίζονται» από το πλάνο, επιλέγει να μιλήσει για τα παιδιά μέσα από τα δικά τους μάτια. Πολύτιμη η προσφορά της.
Ο Τυφλός που δεν Ήθελε να Δει τον Τιτανικό | Teemu Nikki | Petri Poikolainen, Marjaana Maijala | Φινλανδία
Ο Γιάνκο είναι τυφλός και ανάπηρος, καθηλωμένος στο αμαξίδιό του. Επίσης, είναι ερωτευμένος με τη Σίρπα, μια γυναίκα που υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες. Οι δυο τους δεν έχουν συναντηθεί ποτέ από κοντά. Επικοινωνούν καθημερινά –και επί ώρες– τηλεφωνικά. Οι συνδιαλέξεις τους είναι σκωπτικές, αυτοσαρκαστικές, με χιούμορ και πολύ σινεμά. Ο Γιάνκο είναι φανατικός θαυμαστής του John Carpenter και του James Cameron.
Ξέρει τις ατάκες των ταινιών τους απέξω. Εκτός από εκείνες του «Τιτανικού» (του Cameron). Για λόγους αδιευκρίνιστους, έχει αρνηθεί με πείσμα να τον δει, παρότι –και πάλι για λόγους αδιευκρίνιστους– το όνομα του «καταραμένου» πλοίου φιγουράρει στον τίτλο της ταινίας του Teemu Nikki λες και πρόκειται για ύψιστο συμβολισμό (το πιο πιθανό πάντως είναι ότι απλώς πρόκειται για πλάκα).
Ο Γιάνκο δεν γεννήθηκε ανάπηρος. Έχασε την όρασή του και την κινητική του ικανότητα εξαιτίας μιας επιθετικής μορφής σκλήρυνσης κατά πλάκας. Παραμένει καθηλωμένος σωματικά, αλλά υπερδραστήριος συναισθηματικά. Ζει διαρκώς με τον φόβο του θανάτου του αλλά, όταν η Σίρπα εξαιτίας επιπλοκών στη θεραπεία της χάνει το κουράγιο της, αποφασίζει, προκειμένου να της προσφέρει λίγη χαρά, το απονενοημένο: να διανύσει χωρίς συνοδό την απόσταση ως το σπίτι της μόνο και μόνο για να τη δει.
ΥΓ. Μια τόσο βαριά ιστορία θα την περίμενε κανείς αφόρητα καταθλιπτική. Δεν είναι. Ο σκηνοθέτης Teemu Nikki και ο ηθοποιός Petri Poikolainen, ο οποίος είναι πραγματικά τυφλός και ανάπηρος, μας ταξιδεύουν με τις ρόδες του αναπηρικού αμαξιδίου σε κόσμους ασφυκτικούς αλλά βαθιά ευαίσθητους, σε δρόμους μιας χώρας αναπτυγμένης αλλά και αποπνικτικής.
Σημείο Βρασμού | Philip Barantini | Stephen Graham, Vinette Robinson, Alice Feetham | Ηνωμένο Βασίλειο
Ο Άντι Τζόουνς είναι σεφ σε ένα από τα πιο hot εστιατόρια του Λονδίνου. Ηγείται μιας πολυπολιτισμικής ομάδας μαγείρων και βοηθών κουζίνας και προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες ανάμεσα στην ομάδα του και την επικεφαλής της επιχείρησης, την απαιτητική και συχνά παράλογη πελατεία και το υψηλών προδιαγραφών μενού, την προσωπική του ζωή που καταρρέει και την υποψία πως μια κριτικός γεύσης μπορεί να δυσφημήσει την κουζίνα του.
Ως μαέστρος ορχήστρας που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να μεγαλουργήσει αλλά και να φαλτσάρει, προσπαθεί να συντονίσει εντάσεις και αντιξοότητες, επιθυμίες θαμώνων και απειθαρχίες υπαλλήλων, παρεμβάσεις αδαών και εκνευρισμούς ειδημόνων. Όλα αυτά σε χαμηλούς τόνους. Γιατί η κουζίνα του hot λονδρέζικου εστιατορίου είναι open. Οι πάντες ακούν και βλέπουν. Οι πελάτες που «έχουν πάντα δίκιο» κι ας είναι προκλητικά αγενείς, οι σερβιτόρες που δεν αντέχουν τις προσβολές, οι influencers που δεν έχουν συναίσθηση της ηλιθιότητάς τους, ο παλιός συνεργάτης του που ως επίτιμος καλεσμένος ποτίζει κάθε του μπουκιά με δηλητηριώδη υποτίμηση.
ΥΓ. Το «Σημείο Βρασμού» είναι ένα εντυπωσιακό μονοπλάνο που από την αρχή μέχρι το τέλος του σφυρίζει σαν χύτρα έτοιμη να εκραγεί. Χάρη στον Philip Barantini, ο οποίος σκηνοθετεί και συνυπογράφει με τον James Cummings το σενάριο, οι πολυτελείς επαγγελματικές κουζίνες παύουν να είναι βασίλεια ξιπασμένων γευσιγνωστών που μιλάνε για οξύτητες, αντιθέσεις και εντάσεις στους ουρανίσκους και μετατρέπονται σε δημιουργικά καταφύγια εμπνευσμένων μαγείρων που δοκιμάζουν την τελειότητα του πιάτου τους, αλλά ταυτόχρονα και τις αντοχές τους στην πολυτέλεια και την ανοχή τους στη «λάντζα» της απαιτητικής τους επιλογής.
Αυτό το μονοπλάνο που γυρίστηκε σε μόλις δύο ημέρες και τέσσερις συνολικά λήψεις, εκ των οποίων χρησιμοποιήθηκε η μία, είναι, εκτός των άλλων, ένα τεχνικό επίτευγμα προετοιμασμένο προσεκτικά, με κρυφά σημειώματα μέσα σε ψυγεία που ανοιγοκλείνουν on camera και «αόρατα» σημάδια παντού, ώστε να μη γίνει μια λάθος κίνηση που θα κατέστρεφε το πλάνο, δηλαδή ολόκληρη την ταινία.
→ To be continued…
***
Δεν έχετε ακόμη συνδρομή; Συμμετέχετε στον διαγωνισμό μας στο Instagram για να κερδίσετε 45 ημέρες δωρεάν πρόσβαση στην ελληνική πλατφόρμα Cinobo, πατώντας εδώ!
***
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Απόφαση Φυγής»: Είναι Έγκλημα ο Έρωτας;
«Στην Αυλή του Σχολείου» τα Παιδιά Αγωνιούν
«Ο Τυφλός που δεν Ήθελε να Δει τον Τιτανικό»: Μα τι Γίνεται με τους Φινλανδούς;
Το Εντυπωσιακό Μονοπλάνο ενός Σεφ
Cinobo: το Ελληνικό Success Story της Πανδημίας σε Νέες Κατευθύνσεις
