Σερβιτόρος: Από σαλάτες έχουμε “Αλληλεγγύη” με βάση το ταμπουλέ και “Κατανόηση” με αργοψημένη ντομάτα, αγγούρι, πιπεριά, φέτα, κρεμμύδι και καπαρόφυλλα, στα 7 ευρώ. “Ενσυναίσθηση” με φακές μπελούγκα και ψητά λαχανικά και “Καλοσύνη” με κινόα και δροσερά φύλλα σαλάτας, στα 8 ευρώ. Αν θέλετε κάτι πρόχειρο αλλά νόστιμο και θρεπτικό, τα σάντουιτς είναι ό,τι πρέπει. Θέλετε έναν “Λειτουργό”; Έναν “Διασώστη” ίσως; Μήπως, το “Ευ Αγωνίζεσθαι” σας ταιριάζει καλύτερα;
Πελάτισσα: Πρώτα απ’ όλα με νοιάζει τι θα φάει η Λουκία. Δεν μπορώ εγώ να χορταίνω κι εκείνη να πεινάει! Καταλαβαίνετε…
Ο σερβιτόρος στρέφει το βλέμμα του προς το πάτωμα. Η Λουκία παραμένει ξαπλωμένη, αλλά σηκώνει το κεφάλι της ψηλά. Τον κοιτάζει συνοφρυωμένη. Του βγάζει τη γλώσσα. Είναι σίγουρη πως η συζήτηση την αφορά. Ο σερβιτόρος τής χαμογελάει και επιστρέφει στο καθήκον του.
Σερβιτόρος: Γαβγατσίνο με μπανάνα, καρότο, κουρκουμά και νερό, στο 1 ευρώ, Smoothie με Ουρά, που είναι με μήλο ή αχλάδι, γιαούρτι χωρίς ζάχαρη και λακτόζη, κανέλα και νερό, ή…
Η Λουκία σηκώνεται κοιτάζοντας μια τον σερβιτόρο, μια την ανθρωπομαμά της.
Σερβιτόρος: …Μπισκότα Κοτόπουλου με Καρότο…
Η Λουκία γαβγίζει. Η ανθρωπομαμά της διακόπτει τον σερβιτόρο που θέλει να ενημερώσει για ολόκληρο το μενού, ανθρώπων και σκύλων.
Πελάτισσα: “Ευ Αγωνίζεσθαι” με “Ενσυναίσθηση” για μένα και “Μπισκότα Κοτόπουλου με Καρότο” κι ένα “Γαβγατσίνο” για τη Λουκία, παρακαλώ.
Ο διάλογος, φυσικά, είναι φανταστικός. Θα μπορούσε όμως να είναι πέρα για πέρα αληθινός, αφού το Σχεδία Home είχε την εξαιρετική ιδέα να εντάξει στο μενού της φαγητό ειδικά για τους σκύλους που συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους στη βόλτα τους.
Dog Menu / Human Menu / Σχεδία Home
Η επιλογή των εδεσμάτων για τους πελάτες με… ουρά δεν έγινε τυχαία. Την επιμελήθηκε η διαιτολόγος-εκπαιδεύτρια σκύλων Ρεγγίνα Μπίμπα. Ούτε το μενού για τους πελάτες έγινε τυχαία. Το επιμελήθηκε ο Λευτέρης Λαζάρου και περιλαμβάνει, εκτός από τις σαλάτες και τα σάντουιτς, κρύα και ζεστά πιάτα, μεζέδες και τάπας, πρωινά και γλυκά.
Το Σχεδία Home εντάσσεται στις δράσεις της αστικής μη κερδοσκοπικής Διογένης ΜΚΟ που συστήθηκε στις αρχές του 2010 για να υποστηρίξει την προσπάθεια των αστέγων και των κοινωνικά αποκλεισμένων ανθρώπων να ενταχθούν ή να επανενταχθούν στον κοινωνικό ιστό. Είναι η οργάνωση που γνωρίζουμε όλοι χάρη στους πωλητές με τα κόκκινα γιλέκα του περιοδικού δρόμου “Σχεδία”, που πουλιέται στους δρόμους της Αθήνας.
Οι λίγο πιο ευαισθητοποιημένοι με τα θέματα κοινωνικών αποκλεισμών μπορεί να τη γνωρίζουν και από τις άλλες δράσεις της, όπως οι “Αόρατες Διαδρομές”, δηλαδή οι περιηγήσεις στο κέντρο της Αθήνας. Με οδηγούς νυν και πρώην άστεγους, οι οποίοι ξέρουν να μιλάνε για τις ομορφιές της πόλης, όπως το αρχιτεκτονικό μεγαλείο του Εθνικού Θεάτρου στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, αλλά και για τη σκοτεινιά της χρήσης ναρκωτικών ουσιών στα σοκάκια της Ομόνοιας.
Ένα Εστιατόριο με Ευ Αγωνίζεσθαι και Ενσυναίσθηση
Το Σχεδία Home είναι κάτι σαν σανίδα σωτηρίας για τη συνείδηση, την ανθρωπιά, τις οικολογικές ανησυχίες και την πολιτιστική κληρονομιά μας. Στεγάζεται σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, στη διασταύρωση των οδών Νικίου και Κολοκοτρώνη. Το κτίσμα έχει μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία. Εν έτει 1868, ο αποκαλούμενος “Οργανοποιός της Βασιλικής Αυλής” Ιωάννης Γ. Σταθόπουλος στέγασε εκεί την πρώτη του επιχείρηση.
Περίπου μισό αιώνα μετά, η επιχείρηση πέρασε στα χέρια του γιου, Δημήτριου Σταθόπουλου, επίσης οργανοποιού και μάλιστα εκ των δημοφιλέστερων της εποχής. Στα ψηλοτάβανα δωμάτιά του έζησε και η κόρη του Δημήτριου Σταθόπουλου, Ελένη, η οποία ήταν ζωγράφος και μεταξύ αυτών που επιβιβάστηκαν στο θρυλικό νεοζηλανδέζικο πλοίο Ματαρόα, που τον Δεκέμβριο του 1945, λίγο προτού ξεσπάσει στην Ελλάδα ο Εμφύλιος πόλεμος, φυγάδευσε στο Παρίσι πάνω από 120 υπότροφους του γαλλικού κράτους – καλλιτέχνες, διανοούμενους, επιστήμονες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.
Επόμενος ιδιοκτήτης του κτιρίου ο δισέγγονος και συνονόματος του Δημήτρη Σταθόπουλου, υφασματέμπορος στο επάγγελμα και με καρδιά άξια να ζεστάνει τον κόσμο όλο.
“Έχω διαβάσει τη ‘Σχεδία’ και έχω ακούσει τι κάνει, ποιος είναι ο σκοπός της. Τώρα που ήρθε η ώρα να αποσυρθώ, θέλω το κτίριο να μείνει σε μια οργάνωση με κοινωνική δράση, να έχει έναν σκοπό, έναν σεβασμό”, είπε λίγο προτού παραδώσει το νεοκλασικό στη Διογένης ΜΚΟ.
Το “Σπίτι της Σχεδίας”, λοιπόν, δημιουργήθηκε με σκοπό να ενεργοποιήσει, να ενδυναμώσει, να εκπαιδεύσει και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για πολίτες που δοκιμάζονται καθημερινά και προσπαθούν κυριολεκτικά να επιβιώσουν. Οι άνθρωποι που εργάζονται στην κουζίνα είναι, συνήθως, άνω των 50 ετών (ηλικιακή ομάδα που, αν βρεθεί στα δύσκολα, δύσκολα βρίσκει και χέρι βοηθείας).
Στο υπόγειο του πολυχώρου βρίσκεται η κουζίνα, στο πατάρι τα εργαστήρια Σχεδία Art και η διανομή του περιοδικού, ενώ στον πρώτο όροφο στεγάζονται τα γραφεία της δομής αλληλεγγύης. Στο ισόγειο λειτουργεί το πωλητήριο-εκθετήριο των Σχεδία Art με αντικείμενα φτιαγμένα από απούλητα τεύχη του περιοδικού δρόμου και κατασκευασμένα από ωφελούμενους του project που είναι (και αυτοί) άτομα άνω των 50 ετών και φυσικά σε δυσχερή οικονομική κατάσταση. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται το εστιατόριο και το καφέ-μπαρ.
Το Σχεδία Home είναι οργανωμένο ανθρωποκεντρικά και “πράσινα”. Οι τοίχοι του εστιατορίου είναι καλυμμένοι με σανίδες παλιών πατωμάτων. Τα 45 φωτιστικά/σπιτάκια που κρέμονται από το ταβάνι έχουν φτιαχτεί από απούλητα τεύχη της “Σχεδίας”. Κάθε φωτιστικό αντιπροσωπεύει κι έναν άνθρωπο που, πουλώντας το περιοδικό και με την υποστήριξη του κόσμου, έφυγε από τον δρόμο και στεγάστηκε σε δικό του σπίτι.
Το ελαιόλαδο που χρησιμοποιείται στην κουζίνα συγκεντρώνεται σε ειδικό κάδο και παραδίδεται στην εταιρεία Πράσινο Λάδι, που δραστηριοποιείται στην παραγωγή βιοντίζελ. Όλες οι συσκευασίες ανακυκλώνονται. Το γάλα, τα αυγά και το κοτόπουλο που χρησιμοποιούνται είναι βιολογικά.
Το εστιατόριο του Σχεδία Home είναι φιλόξενο στέκι. Φιλοξενεί όποιον δίποδο ή τετράποδο πελάτη θέλει να φάει φτηνά και καλά. Αυτό που φιλοξενεί πρώτα απ’ όλα όμως είναι ό,τι παρήγγειλε και η πελάτισσα της φανταστικής μας ιστορίας: Ευ Αγωνίζεσθαι με Ενσυναίσθηση (και Μπισκότα Κοτόπουλου με Καρότο κι ένα Γαβγατσίνο επίσης!).
Διαβάστε ακόμη στη αθηΝΕΑ:
COP26: Θα Χάσουμε την Τελευταία, Μεγάλη μας Ευκαιρία;
Ένα Βιβλίο για τις Μικρές-Μεγάλες μας Απώλειες
