Το Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής, o επιτυχημένος θεσμός του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα για να ταξιδέψει το κοινό στον μαγευτικό κόσμο του μπαρόκ.
Πρόκειται για μια παραγωγή του ΟΜΜΘ, σε συνεργασία με την Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, που κάτω από τον γενικό τίτλο Flora Ιnstrumentalis φέρνει έναν «εξωτικό κήπο» μπαρόκ μουσικής στην ιστορική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει μουσική δωματίου του 17ου και του 18ου αιώνα με όργανα εποχής μέσα από ένα ρεπερτόριο υψηλής αισθητικής και ηχοχρωμάτων ιδιαίτερης εκλέπτυνσης.
Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής, σε καλλιτεχνική επιμέλεια του πολύπλευρου και ιδιαίτερα δραστήριου καλλιτέχνη Δήμου Γκουνταρούλη, περιλαμβάνει μοναδικές συναυλίες αφιερωμένες στην οργανική ιταλική, γαλλική, αγγλική και γερμανική μπαρόκ μουσική με τη συμμετοχή αναγνωρισμένων μουσικών.
«Κάθε μορφή τέχνης και κάθε εποχή χρειάζεται ένα αντίπαλο δέος. Στον «σύγχρονο, ψηφιακό και ηλεκτρονικό κόσμο» η μπαρόκ μουσική, αν μη τι άλλο, επιτελεί αυτόν τον ρόλο πολύ καλά».
Το φεστιβάλ συνεχίζεται με τρεις συναυλίες στις 18, 19 και 20 Νοεμβρίου. Η αθηΝΕΑ επικοινώνησε με τον τσεμπαλίστα Μάρκελλο Χρυσικόπουλο, που μαζί με το σύνολο La Stravaganza Greca θα παρουσιάσουν το Σάββατο 19 Νοεμβρίου ολόκληρο το έργο 14 του Antonio Vivaldi: τις έξι υπέροχες Σονάτες για βιολοντσέλο και μπάσο κοντίνουο, που εκδόθηκαν στο Παρίσι το 1740. Διαβάστε τι μας απάντησε στη συνέντευξη-express που ακολουθεί.
Σε ένα σύγχρονο, ψηφιακό και ηλεκτρονικό κόσμο, πόσα έχει να μας προσφέρει η μπαρόκ μουσική;
Δεν πιστεύω πως από μόνη της αυτή η «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» αρκεί για να εγγυηθεί κάτι. Αυτό που εμείς σήμερα ίσως διακρίνουμε ως αναγωγή στο ανθρώπινο μέτρο την εποχή του μπαρόκ και αμέσως μετά αμφισβητήθηκε σφοδρά παρότι το ιδανικό της φυσικότητας παρέμεινε εν ισχύ για τουλάχιστον 100 χρόνια ακόμη, ας πούμε μέχρι την επικράτηση της εκβιομηχάνισης στην Ευρώπη.
Κάθε μορφή τέχνης και κάθε εποχή χρειάζεται ένα αντίπαλο δέος. Στον «σύγχρονο, ψηφιακό και ηλεκτρονικό κόσμο» η μπαρόκ μουσική, αν μη τι άλλο, επιτελεί αυτόν τον ρόλο πολύ καλά.
Ποιος συνθέτης σας συγκινεί; Σε ποιον επιστρέφετε για έμπνευση, για στοχασμό;
Ο Bach είναι ο συνθέτης του οποίου κάθε νότα μοιάζει να βρίσκεται στη μία, μοναδική και σωστή θέση. Έχουμε να κάνουμε με μια πληρότητα που από μόνη της συνεπαίρνει. Ίσως αξίζει να αναφέρω και μια πιο προσωπική αδυναμία στον J. J. Froberger – ταξιδευτή συνθέτη του 17ου αιώνα, δεινό αυτοσχεδιαστή, που κατάφερε να απορροφήσει σαν σφουγγάρι τα διαφορετικά μουσικά ιδιώματα του καιρού του με τρόπο τόσο προσωπικό που οι πηγές αναφέρουν (δύο αιώνες πριν τον Chopin!) ότι η ελευθερία στο παίξιμό του διέφευγε από οποιαδήποτε προσπάθεια περιγραφής.
Ακούτε σύγχρονη μουσική; Ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε;
Αισθάνομαι πως η Laurie Anderson είναι καλλιτέχνιδα που πάντα με συντρόφευε, έστω από μακριά. Ο Peter Gabriel είναι και παραμένει ο συνθέτης της εφηβικής μου ηλικίας. Έχω πολλά ακούσματα από new wave αλλά και Army of Lovers. Ζηλεύω τον Uri Caine.
Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Συνεχίζω τις συναυλίες με τον βιολονίστα Daniel Hope και το σύνολό του. Τον Μάρτιο φεύγω για Ζυρίχη, όπου διευθύνω μια παραγωγή με τον «Ξέρξη» του Handel, ενώ ενδιάμεσα έρχομαι στην Αθήνα για να συμμετάσχω στο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής της ΕΛΣ με μία μεταγραφή του έργου «Via Crucis» του Liszt.
Πληροφορίες
Ώρα έναρξης: 20.30 | Μπορείτε να βρείτε το αναλυτικό πρόγραμμα των συναυλιών και online εισιτήρια εδώ | Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός: Πλ. Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα, τηλ. 210 3221917
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Broken Heart Syndrome | Ομαδική Εικαστική Έκθεση
«Μπάρντο»: Ο Ονειροπόλος Iñárritu Επιστρέφει στο Μεξικό
Σταυρός Δάλκος – Γιώργος Αλεβυζάκης: Στην «Αρτζεντίνα» του Θέατρου 104
