Όνομα: Ηλίας Κορώσης
Επάγγελμα: Επενδυτής (Growth Capital)
Τόπος Κατοικίας: Λονδίνο
Ο Ηλίας έχει πάθος με τη θάλασσα, τις τέχνες και διακατέχεται από μια ακατανίκητη περιέργεια να ανακαλύπτει καινούρια πράγματα, κάτι που είναι ίσως και το μυστικό της επιτυχίας του στο χώρο των επενδύσεων. Ζει στο Λονδίνο σχεδόν 14 χρόνια, από το 1999, με ένα επταετές διάλειμμα στη Νέα Υόρκη. Mε μεταπτυχιακό στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Οικονομία από το London School of Economics και πρώτο πτυχίο στο Οικονομικά και τις Διεθνείς Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Warwick, ο Ηλίας έχει διατρέξει μια μακρά πορεία σε επενδυτικούς οίκους και τράπεζες και πλέον είναι Partner στον επενδυτικό οίκο Hermes GPE.
Περνάει τις μέρες του ανακαλύπτοντας επενδυτικές ευκαιρίες στο χώρο της τεχνολογίας, ειδικά σε εταιρίες που έχουν ως στόχο τον άνθρωπο, το περιβάλλον και την παραγωγικότητα και έχουν ανάγκη από κεφάλαιο για να αναπτυχθούν περαιτέρω και να εδραιωθούν [σ.σ. growth capital]. Δουλειά με ρίσκο, αλλά και απίστευτη ικανοποίηση που απαιτεί όραμα, ψυχραιμία και την ικανότητα να δεις ευκαιρίες εκεί όπου κανείς δε βλέπει (ή έστω πολύ λίγοι). Δεν του αρέσουν οι γενικεύσεις και δεν πιστεύει ότι όλοι οι Έλληνες είμαστε το ίδιο, οραματίζεται ότι η χώρα μας μπορεί να γίνει κέντρο καινοτομίας και αν μπορούσε να “εξάγει” κάτι από την Ελλάδα, αυτό θα ήταν το κέφι των Ελλήνων και η ζεστασιά τους.
3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στο Λονδίνο;
Το “μούλτι-κούλτι” [γέλια… σ.σ. η πολυ-πολιτισμικότητα] του Λονδίνου, το ότι παραμένει η πρωτεύουσα της Ευρώπης όντας μια πολύ δυναμική πόλη σε διάφορους τομείς, όπως είναι η ψυχαγωγία και η εκπαίδευση και το ότι είναι μια πόλη συνδεδεμένη με όλο τον κόσμο, κάτι που διευκολύνει την καθημερινότητά μου στο μέγιστο (κάθε εβδομάδα έχει συνήθως ένα ταξίδι σε κάποιο προορισμό εκτός Αγγλίας).
Η δουλειά σου: πάθος ή τρόπος για να εξασφαλίζεις τα προς το ζην;
Πάθος με την έννοια ότι πραγματικά μου επιτρέπει να εξερευνήσω τον κόσμο, να ανακαλύπτω συνεχώς νέες πιθανές επενδυτικές ευκαιρίες, να κάνω εκτίμηση του ρίσκου, της προοπτικής της κάθε εταιρείας. Είναι ένα κλάδος πολύ δημιουργικός κι ας πιστεύει ο κόσμος το αντίθετο…
Η ελπίδα μου για την Ελλάδα είναι το ότι αυτό ίσως μπορεί να αλλάξει με το να έχουμε κάποιες διεθνείς επιτυχίες σε κλάδους όπως η τεχνολογία που μπορούν να έχουν παγκόσμια απήχηση και να λειτουργήσουν ως φωτεινά παραδείγματα για τους υπόλοιπος
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι από το κρεβάτι κάθε πρωί;
Η δυνατότητα για δημιουργία… Μπορεί να σου φαίνεται περίεργο να σου το λέει αυτό κάποιος από τον τομέα των επενδύσεων [σ.σ. που θεωρείται ένας πιο στατικός τομέας και σίγουρα όχι ένας χώρος που συνωστίζεται από δημιουργικά μυαλά], αλλά νιώθω πολύ δημιουργικός μέσα από αυτό το επάγγελμα…
Πού θες να βρίσκεσαι σε 10 χρόνια;
Κάπου μεταξύ Λονδίνου, Νέας Υόρκης, Βερολίνου και κάποιου ελληνικού νησιού και θέλω να έχω τη γαλήνη και την ικανοποίηση που νιώθει ένας άνθρωπος που έχει πετύχει τους στόχους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί.
Πες μας κάτι για τον εαυτό σου που δεν μπορούμε να καταλάβουμε εκ πρώτης όψεως…
Παρόλο που είμαι στον τομέα των επενδύσεων, είμαι πολύ παθιασμένος με τις τέχνες και μου αρέσει να είμαι περιτριγυρισμένος από άτομα που έχουν πολυδιάστατα ενδιαφέροντα, αυτό με γεμίζει πολύ.
Ποιο θα ήταν (αν υπήρχε) αυτό που θα έπαιρνες πίσω στην Ελλάδα μαζί σου από το Λονδίνο και γιατί;
Την αίσθηση του ότι μπορείς να πραγματοποιήσεις την όποια φιλοδοξία σου. Υπάρχει πολύ φιλοδοξία στην Ελλάδα, αλλά ίσως όχι τόσο πολύ η υποδομή για να την πραγματοποιήσεις, κάτι που υπάρχει στις μητροπόλεις του κόσμου όπως το Λονδίνο ή η Νέα Υόρκη. Η ελπίδα μου για την Ελλάδα είναι το ότι αυτό ίσως μπορεί να αλλάξει με το να έχουμε κάποιες διεθνείς επιτυχίες σε κλάδους όπως η τεχνολογία, που μπορούν να έχουν παγκόσμια απήχηση και να λειτουργήσουν ως φωτεινά παραδείγματα για τους υπόλοιπος [σ.σ. έχουμε ήδη εταιρείες που το έχουν πετύχει αυτό όπως είναι η Workable ή η Taxibeat].
Αν ήσουν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας για έναν μήνα, ποιο νόμο θα προσπαθούσες να περάσεις από τη Βουλή;
To μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι εύκολο να το αλλάξεις γρήγορα και είναι η κουλτούρα του βολέματος που υπάρχει σε μερικές μερίδες του πληθυσμού. Για να πω όμως κάτι πιο συγκεκριμένο, θα έδινα έμφαση στο κομμάτι της καινοτομίας, καθώς έχουμε πολύ μεγάλη προοπτική σαν χώρα. Θα φρόντιζα να εστιάσω στην εκπαίδευση και να δώσω έμφαση στη δημιουργία της κατάλληλης υποδομής για να ξεπηδήσουν καινοτόμες ιδέες και επιχειρήσεις.
Ήλιος, θάλασσα, ζεστασιά… 3 χαρακτηριστικά της χώρας μας. Πώς μπορεί αυτό το κενό να αναπληρωθεί όταν ζεις μακριά της;
Την αίσθηση που έχω στα ελληνικά νησιά είναι πολύ δύσκολο να την αναπαράγω αλλού. Η μόνη λύση είναι να ταξιδεύω συχνά και να βρίσκομαι εκεί, αν και το πρόγραμμά μου δεν το επιτρέπει στο βαθμό που θα ήθελα.
Αν μπορούσες να εξάγεις κάτι από την Ελλάδα στο Λονδίνο ποιο θα ήταν αυτό;
Το κέφι και η ζεστασιά των ανθρώπων.
Υπάρχει ελληνικό στέκι στο μέρος που ζεις;
Το Briki στο Exmouth Market και είναι φοβερά τα παιδιά εκεί που το έχουν.
Βeauty is in the eye of the beholder λένε – κάτι πολύ αληθινό για τους Έλληνες όταν αναφέρονται στη χώρα τους. Είναι όντως η Ελλάδα το ομορφότερο μέρος του κόσμου;
Νομίζω ότι είναι σίγουρα η ομορφότερη χώρα του κόσμου για τους Έλληνες, γιατί έχουμε τις αναμνήσεις μας, τα ερεθίσματα, τις μυρωδιές τις ελληνικές. Αυτό ισχύει για πολλούς λαούς και τις χώρες τους. Σίγουρα πάντως έχουμε μια πολύ όμορφη γωνιά στην Ελλάδα και θα έλεγα πως επειδή έχω την τύχη να έχω ταξιδέψει πολύ ανά τον κόσμο, η Μεσόγειος είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι του πλανήτη.
Τελικά, οι Έλληνες θέλουμε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα;
Γενικά δυσκολεύομαι πολύ με τις γενικεύσεις, ειδικά σε επίπεδο λαού. Υπάρχουν Έλληνες και Έλληνες, ο Έλληνας “βολεψάκιας” δεν έχει καμία σχέση με τον Έλληνα που δημιουργεί και επιχειρεί. Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες είμαστε “global leaders” στη ζηλοφθονία [γέλια]…
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αλλάζουν συμπεριφορά όταν βρίσκονται σε ένα νέο περιβάλλον. Πες μας, υπάρχει ένας τομέας στον οποίο είδες τη δική σου συμπεριφορά να αλλάζει όταν βρέθηκες να ζεις στο εξωτερικό;
Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε e-learning εταιρεία, με όλους τους συναδέλφους μου τότε να είναι Άγγλοι. Τους έκανε φοβερή εντύπωση η αμεσότητά μου, ο τρόπος που ως Έλληνας είχα μάθει να λέω και να δείχνω τι σκέφτομαι. Ως αποτέλεσμα, μου είχαν βγάλει το παρατσούκλι Scarface [σ.σ. παρατσούκλι του γκάνγκστερ στην ομώνυμη ταινία με πρωταγωνιστή τον Al Pacino]. Στην πορεία δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου να μάθω να φιλτράρω τι λέω. Το αστείο είναι ότι από τη φύση μου δεν είμαι επιθετικός άνθρωπος ή απότομος…
Στην Ελλάδα γίνεται πολύς λόγος για το λεγόμενο brain drain και για το πώς μπορούμε να κρατήσουμε τα νέα παιδιά στη χώρα μας, εσένα τι θα σε έκανε να γυρίσεις πίσω;
Δεν είναι καλό να μη θέλει ο νέος κόσμος να μείνει στη χώρα. Πιστεύω πως με το κατάλληλο περιβάλλον πολύς κόσμος θα θέλει να γυρίσει στη χώρα και αν επιστρέψει θα φέρει πολύ γνώση, ενέργεια και επαφές. Αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος, ειδικά για το κομμάτι της καινοτομίας στην Ελλάδα, να δημιουργήσουμε ένα κέντρο που θα προσελκύσει νέους. Εγώ θα γύρναγα για να ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό, αλλά προς το παρόν νιώθω ότι ο κύκλος μου εκτός της Ελλάδας δεν έχει ολοκληρωθεί.
