Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν μιλάμε για διατροφικές συνήθειες, δεν εννοούμε το να χάσω 5-6 κιλά για να βγω στην παραλία.
Δεν εννοούμε να κόψω το κρέας ή τη γλουτένη ή τη ζάχαρη. Και βεβαίως, δεν εννοούμε να τα κάνουμε όλα αυτά για 1 ή 2 ή Χ μήνες και μετά να επανέλθουμε στις παλιές μας συνήθειες.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, οι στερητικές δίαιτες ή οι δίαιτες απώλειας βάρους δεν εγγυώνται και αλλαγή διατροφικών συνηθειών.
Όταν μιλάμε για αλλαγή συνηθειών, διατροφικών και μη, οφείλουμε να αναγνωρίζουμε ότι στη ζυγαριά βαραίνει πολύ η νευροβιολογία του εγκεφάλου μας. Οι διατροφικές συνήθειες περιλαμβάνουν τη σχέση μου με το φαγητό, το τι σημαίνει για εμένα «πεινάω», το κάθε πότε πεινάω και το πόσο πεινάω, το αν μασάω γρήγορα ή πολύ γρήγορα, το αν τρώω νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ κ.λπ. Για αυτό άλλωστε στις συνεδρίες διατροφικής ενδυνάμωσης Food Coaching δεν δουλεύουμε με «δίαιτες».
Το πρώτο το οποίο οφείλουμε να αποδεχτούμε, πρώτα στον εαυτό μας, είναι ότι η αλλαγή των διατροφικών μας συνηθειών δεν μπορεί να γίνει μαγικά, γρήγορα, ανώδυνα, εύκολα και με τη χρήση του α, β ή γ «κόλπου, ή τιπ, ή τρικ, ή hacking».
«Χρειάζεται να προσπαθήσω, να δεσμευτώ, να εμπλακώ ενεργά στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών μου».
Ναι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν θέλει να αλλάζει. Του αρέσει το γνώριμο, το οικείο, το θεωρεί ασφαλές και ας του κάνει κακό. Δύσκολα θα πάει «απέναντι», σε μια περιοχή όπου μπορεί μεν να είναι καλύτερα, αλλά προς το παρόν τού είναι άγνωστη.
Πρόκειται για μηχανισμό επιβίωσης που έχει βοηθήσει το ανθρώπινο είδος να επιβιώσει και να εξελιχθεί. Τι γίνεται όμως όταν βλέπω και συνειδητοποιώ ότι οι παρούσες συνήθειές μου με βλάπτουν (σωματικά, παθολογικά ή ψυχικά);
Οι αρχές της νευροβιολογίας του εγκεφάλου, της ψυχολογίας και της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος είναι βασικές γνώσεις για τον επαγγελματία υγείας που καλείται να βοηθήσει το άτομο που θέλει να αλλάξει τις διατροφικές του συνήθειες. Διότι, ναι, χρειάζεται βοήθεια.
Τα Τρία Βασικά Βήματα
Το πρώτο, λοιπόν, που χρειάζεται να παραδεχτούμε στον εαυτό μας όταν θελήσουμε να αλλάξουμε διατροφικές συνήθειες για πάντα είναι το ότι χρειάζεται να ζητήσουμε βοήθεια.
Το δεύτερο έχει να κάνει με την αναγνώριση των λανθασμένων πεποιθήσεων δίαιτας που μας έφεραν εδώ σήμερα παρέα με τις παρούσες διατροφικές μας συνήθειες. Η διατροφική εκπαίδευση, δυστυχώς, είναι κάτι που λείπει από όλο τον κόσμο, είναι εμπειρική και αναπτύσσεται στη βάση του ότι «εφόσον εγώ τρώω, ξέρω κιόλας τι μου κάνει καλό και τι κακό». Το να ακούω το σώμα μου και τις ανάγκες του είναι καλό μεν, αλλά δεν σημαίνει ότι έχω συνειδητή διατροφή και αναγνωρίζω ποια σημεία μου χρειάζονται βελτίωση ή και αλλαγή.
Το τρίτο, μετά την αποδοχή και αναγνώριση, είναι το ξεβόλεμα. Χρειάζεται να προσπαθήσω, να δεσμευτώ, να εμπλακώ ενεργά στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών μου. Χρειάζεται να μάθω να επιλέγω, να αυξήσω τη συνειδητότητά μου και να επιμείνω. Και ίσως αυτή η έλλειψη επιμονής βρίσκεται πίσω από το ότι πολλά άτομα τα παρατάνε και δεν αλλάζουν ποτέ ουσιαστικά και μόνιμα τις διατροφικές τους συνήθειες, είτε πρόκειται για απώλεια βάρους είτε πρόκειται για το να μασάνε πιο αργά και να φροντίζουν την πέψη τους.
«Οι στερητικές δίαιτες ή οι δίαιτες απώλειας βάρους δεν εγγυώνται και αλλαγή διατροφικών συνηθειών».
Τα καλά νέα είναι ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μας θέλει ευτυχισμένους και χαρούμενους για να επιβιώνει και, μόλις τον «πείσουμε» ότι οι νέες μας συνήθειες θα μας πάνε πιο μακριά, πιο καλά και πιο ευχάριστα, τότε θα μπει στον «αυτόματο πιλότο» και δεν θα χρειάζεται να κάνουμε τίποτα άλλο! Ζήτησε βοήθεια, γίνεται.
Αν θες να αλλάξεις διατροφικές συνήθειες, επικοινώνησε μαζί μου για να ξεκινήσουμε την εξατομικεαυμένη σου διατροφική βοήθεια. Μέχρι την επόμενη φορά να θυμάσαι ότι η διατροφή είναι πρωτίστως μέσο υγείας και όχι αισθητικής.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
