Όταν κρατώ ένα βιβλίο στα χέρια μου, ξέρω πως μόλις το ανοίξω και αρχίσω να το διαβάζω θα συναντήσω τον κόσμο όλο. Τα μήκη και τα πλάτη του. Θα λάβω γνώση.
Θα συναντήσω ανθρώπους και θα συναισθανθώ τα πάθη τους. Θα συνομιλήσω νοερά μαζί τους. Και όταν έχουν κάτι σημαντικό να μου πουν, θα το γράψω εδώ, σε αυτό τον χώρο, επειδή ίσως να θέλετε και εσείς να το διαβάσετε.
«Αποκαλόκαιρο» διανύουμε, οπότε ας θυμηθούμε δυο βιβλία που αναφέρονται στα πλάσματα της θάλασσας. Διαβάζοντάς τα, για μια ακόμη φορά συνειδητοποίησα έκπληκτη το μεγαλείο της φύσης.
Το ένστικτο των πλασμάτων για επιβίωση αλλά και για την αξία της ζωής στη Γη. Τα πάντα έχουν όρια και κανόνες που, αν ξεπεραστούν, διαταράσσεται η ισορροπία στο περιβάλλον και τότε ο αντίκτυπος στην επιβίωση όλων είναι εμφανής, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Το ξέρουμε όλοι. Πόσοι όμως ανταποκρινόμαστε;
Η Ευφράδεια της Σαρδέλας – Απίστευτες Ιστορίες του Υποβρύχιου Κόσμου | Bill François | Εκδόσεις Πατάκη
«Ο τόνος μπήκε στη ζωή μου όπως πιθανόν και στη δική σας: ανάμεσα στα μαρουλόφυλλα ενός τρίγωνου σάντουιτς ή στη συσκευασμένη σαλάτα κάποιας σχολικής καντίνας με μια λέξη: κομματάκια…», σημειώνει ο συγγραφέας και έχει δίκιο.
«Δεν θα ξαναφάω σαρδέλες!» είπα καθώς διάβαζα το βιβλίο. Και ολοένα σκεφτόμουν αυτούς τους καημένους τους μπακαλιάρους που «…ανακάλυψαν την Αμερική».
Εμ, και τα χταπόδια, τόσο έξυπνα και να μην έχουν βρει ακόμη τη λύση για να μη διακόπτεται η «εκπαίδευσή» τους. Βέβαια, ο μπαμπάς-χταπόδιος, πανέξυπνος και πονηρός, «την κάνει» με ελαφρά πηδηματάκια την ώρα που η μαμά-χταποδίνα αυτοθυσιάζεται (πόσο συγκλονιστικό αυτό!).
Τι να πω και για τους Σουηδούς που μπέρδεψαν το τραγούδι της ρέγκας με πολεμική επίθεση!
Με χιούμορ και ευαισθησία, ο συγγραφέας εστιάζει στην επικοινωνία μεταξύ των θαλάσσιων όντων, την «εκπαίδευση», την οργάνωση, τα ένστικτά τους. Δίνει πληροφορίες για πράγματα που δεν ήξερες και για τα οποία δεν ξέρω αν είχες αναρωτηθεί ποτέ.
Θαυμάζεις τη σοφία, τη μαγεία, το μεγαλείο της φύσης και νιώθεις πολύ άβολα για τον ανθρώπινο παράγοντα που τα ισοπεδώνει όλα, όχι για την ανάγκη της επιβίωσης αλλά από απληστία.
Τα πολύτιμα δώρα της φύσης κάποτε ίσως πάψουν να υπάρχουν. Η πλάνη των ανθρώπων όμως θα μας κοιτά κατάματα και θα μας ειρωνεύεται γιατί, ενώ τα έχουμε όλα, θέλουμε και άλλα, και άλλα… μέχρι να μη μείνει τελικά τίποτα.
«Κι αν γινόταν να ακούσουμε κάτω από το νερό; Κι όμως, μέσα στον “κόσμο της σιωπής” τα ψάρια μιλούν. Κι έχουν μάλιστα πολλά να μας πουν».
Πάντως, σαρδέλες θα ξαναφάω. Αλλά πάντα θα αντηχεί στα αφτιά μου ο αντίλαλος του τραγουδιού τους.
• Τη μετάφραση υπογράφει η Αγγελική Τσέλιου.
Ιστορία μιας Λευκής Φάλαινας | Luis Sepúlveda | Εκδόσεις Opera
Η υπερκατανάλωση και η μανία του ανθρώπου σκοτώνουν τη φύση. Τίποτα όμως δεν μένει ατιμώρητο, καθώς η φύση έχει τη δική της μνήμη.
Μια λευκή φάλαινα έχει ένα μυστικό και εκτελεί μια αποστολή που της έχει ανατεθεί από μια γηραιότερη φάλαινα.
Περιπολεί τα νερά γύρω από ένα ιερό νησί που κατοικείται από τον λαό της θάλασσας για να το προφυλάξει από τις ύπουλες επιδρομές των ανδρών και προσπαθεί να καταλάβει τα ένστικτα των ανθρώπων.
«Πολύ περίεργη μου φάνηκε η συμπεριφορά των ανθρώπων. Η μικρή σαρδέλα δεν επιτίθεται στην άλλη σαρδέλα, η αργή χελώνα δεν επιτίθεται στην άλλη χελώνα, ο αρπακτικός καρχαρίας δεν επιτίθεται σε άλλον καρχαρία. Φαίνεται πως ο άνθρωπος, είναι το μοναδικό είδος που επιτίθεται στους ομοίους του, και αυτό που έμαθα για τους ανθρώπους διόλου δεν μου άρεσε.»
Το βιβλίο είναι ένα μικρό αριστούργημα, τρυφερό και γλυκό, για την αιώνια καταστροφή που διαπράττουμε χωρίς έλεος ενάντια σε κάθε ζωντανό είδος του πλανήτη.
• Τη μετάφραση υπογράφει ο Αχιλλέας Κυριακίδης.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Στέλλα, Κρατάω Βιβλίο!» | Βιβλιοπροτάσεις για τη Διαδρομή της Ζωής
«Στέλλα, Κρατάω Βιβλίο!» | Βιβλιοπροτάσεις με Θέμα τον Έρωτα
