Το «West Side Story» του Steven Spielberg είναι το remake που μπορεί και να ξεπερνάει το original, το μιούζικαλ που σε (ξανά) στροβιλίζει στη φτωχή Αμερική και σε (ξανά) κάνει να σιγοτραγουδάς «I feel pretty / Oh so pretty/ I feel pretty and witty and gay» ακόμη κι όταν συνειδητοποιείς πως, ύστερα από 60 ολόκληρα χρόνια, η φτώχεια που προκαλεί τη βία εξακολουθεί να υφίσταται και το πρόβλημα του διαχωρισμού της κοινωνίας σε φυλές και φύλα συνεχίζει ακάθεκτο να σκοτώνει κυριολεκτικά και μεταφορικά τους πολίτες. Στις νέες ταινίες της εβδομάδας και το τρυφερότατο «Η ζωή συνεχίζεται» του Mike Mills, με τον Joaquin Phoenix να δίνει και πάλι τον εξαίσιο ερμηνευτικό εαυτό του.
West Side Story | Steven Spielberg | Ansel Elgort, Rachel Zegler, Ariana DeBose | ΗΠΑ
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, οι Πολωνοαμερικανοί Jets και οι Πορτορικοαμερικανοί Sharks συγκρούονται στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ενώ ο απαγορευμένος έρωτας ανάμεσα στον Τόνι και τη Μαρία, που προέρχονται από τις αντίπαλες συμμορίες, δεν γεφυρώνει το χάσμα.
Το «West Side Story» του 2021 είναι το remake του ομώνυμου, πολυβραβευμένου και πρωτοποριακού για την εποχή του (1961), μιούζικαλ των Jerome Robbins και Robert Wise. Τότε, οι δύο σκηνοθέτες αποφάσισαν να ρισκάρουν μια ταινία που εξέθετε τη φτωχή Αμερική, δεν είχε happy end, ενώ για πρώτη φορά ένα μιούζικαλ έβγαινε από την ασφάλεια των στούντιο. Οι σκηνοθέτες διάλεξαν μια ιστορία βασισμένη στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του William Shakespeare και με τη συμβολή σεναριογράφων, ηθοποιών, αλλά και της αξέχαστης μουσικής του Leonard Bernstein, κατάφεραν να σπάσουν τα ταμεία, να κερδίσουν 10 Όσκαρ και να αφήσουν παρακαταθήκη ένα από τα καλύτερα μιούζικαλ όλων των εποχών.
Ύστερα από όλη αυτή την επιτυχία αναρωτιέται κανείς τι καινούργιο μπορεί να φέρει ένα remake. Και ποιον μπορεί να ενδιαφέρει μια ιστορία για τις συμμορίες της Νέας Υόρκης του 1950. Κι όμως. Χωρίς να αλλάζει τον χρόνο και τον τόπο της ιστορίας, το «West Side Story» του 2021 μιλά για το τότε που είναι το σήμερα. Γιατί έπειτα από 60 χρόνια η φτώχεια που προκαλεί τη βία εξακολουθεί να ξεφυτρώνει στις γωνιές των αμερικάνικων δρόμων. Και το πρόβλημα του διαχωρισμού της κοινωνίας σε φυλές και φύλα συνεχίζει ακάθεκτο να σκοτώνει κυριολεκτικά και μεταφορικά τους πολίτες.
Το «West Side Story» του 2021 αποδεικνύει περίτρανα πως ο 75χρονος Αμερικανός σκηνοθέτης των ταινιών «Ε.Τ. ο Εξωγήινος» και «Ιντιάνα Τζόουνς» ξέρει πάρα πολύ καλά όχι απλώς να διασκεδάζει το κοινό του με επιστημονική φαντασία και αστείες εξωπραγματικές περιπέτειες, αλλά και να σχολιάζει τη σκοτεινή πλευρά της Αμερικής. Όχημα του Spielberg βεβαίως είναι, όπως πάντα, το καλοστημένο θέαμα.
Και για να το πετύχει διάλεξε κάποιους από τους καλύτερους των καλύτερων για συνεργάτες, όπως τον παραλίγο βραβευμένο με Όσκαρ για τα σενάριά του για το «Μόναχo» και τον «Λίνκολν», Tony Kushner, τον κολλητό του συνεργάτη Janusz Kaminski στη διεύθυνση φωτογραφίας και τον Justin Peck, που με τις χορογραφίες του σε κάνει να θέλεις να σηκωθείς από το κάθισμα της κινηματογραφικής αίθουσας και να ξεχυθείς στους δρόμους.
Το καινούργιο «West Side Story», που διαθέτει και την υπέροχη Αμερικανοκολομβιανή Rachel Zegler στον ρόλο της Μαρίας, αλλά και τη σκαμπρόζα Ariana DeBose στον ρόλο της Ανίτα, είναι μια ρομαντική, θλιβερή ταινία που σφύζει από ζωντάνια και χαρά την ώρα που οι ήρωές της ασφυκτιούν από τη φτώχεια και τον ρατσισμό.
Λάτρης του μιούζικαλ του 1961, ο Spielberg αντικατέστησε τον χαρακτήρα του Ντοκ με αυτόν της Βαλεντίνα. Έβαλε μια γυναίκα να σώζει από βιασμό μια άλλη γυναίκα και διάλεξε για τον ρόλο τη Rita Moreno, η οποία τότε υποδυόταν την Ανίτα, κερδίζοντας μάλιστα το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου. Επίσης, αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει υπότιτλους για τις σκηνές κατά τις οποίες οι ήρωες μιλάνε στα ισπανικά, λέγοντας ότι δεν ήθελε να επισκιάσει με τα αγγλικά την αυθεντική γλώσσα των Πορτορικανών Sharks, ενώ στη μία και μόνη προσθήκη στους ρόλους της ταινίας διάλεξε αυτόν της θαρραλέας trans έφηβης που επιχειρεί να λειτουργήσει ως κυματοθραύστης των συγκρούσεων.
Η Ζωή Συνεχίζεται | Mike Mills | Joaquin Phoenix, Gaby Hoffmann, Woody Norman | ΗΠΑ
Ο Τζόνι και ο 9χρονος ανιψιός του συμβιώνουν για ένα διάστημα ανταλλάσσοντας μαθήματα ζωής μέσα στη ρευστή τους καθημερινότητα. Ο μικρούλης έχει μεγαλώσει στο εύθραυστο περιβάλλον του ψυχικά επιβαρυμένου πατέρα του, κοντά στη μαμά του που αρνείται να εγκαταλείψει τον άντρα της προκειμένου να αποφύγει το πρόβλημα. Είναι πανέξυπνος, ευρηματικός, ευαίσθητος και ικανός να αντέχει τη μελαγχολία που του προκαλούν οι καταστάσεις.
Ο θείος, δημοσιογράφος ραδιοφώνου, ανίκανος να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του, προσπαθεί να βάλει κάτω από το χαλί ό,τι τον ενοχλεί και τριγυρίζει στην πόλη συλλέγοντας απόψεις και όνειρα παιδιών για το νόημα της ζωής. Ο Mike Mills επικεντρώνεται σε μια εναλλακτική οικογένεια και αναρωτιέται, όπως όλοι μας, ποιο είναι το νόημα της ζωής. Απαντήσεις φυσικά δεν δίνει, αλλά μέσα από την τρυφερότητα και την ελευθερία της σκέψης του σπάει την παγιωμένη και ανεδαφική άποψη ότι οι μεγάλοι ξέρουν τι να πουν στα παιδιά, φτιάχνοντας ένα μαυρόασπρο γαϊτανάκι στο οποίο τα παιδιά διδάσκουν τους μεγάλους και οι μεγάλοι τους μικρούς, χωρίς κανείς να ξέρει τελικά το μάθημα.
Με τον Joaquin Phoenix σε ένα ακόμη, μετά τον Jocker, ερμηνευτικό ρεσιτάλ, αλλά και τον απολαυστικό μικρούλη Woody Norman, ο έρωτας, η απώλεια, το αβέβαιο μέλλον, η αδυναμία της λογικής να επικρατήσει του συναισθήματος, εντάσσονται στο ασπρόμαυρο κάδρο του Mills, προσφέροντας ένα συγκινητικό, γεμάτο ανθρωπιά φιλμ.
Περισσότερο σινεμά από την αθηΝΕΑ:
Η Υπέροχη Φαντασία του Wes Anderson
Η Καθηλωτική Επιστροφή της Jane Campion
Ο Δον Κιχώτης της Μητρότητας, Pedro Almodóvar
