Στο χώρο αναμονής του θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών ένα ζευγάρι ξεκινάει να τσακώνεται και νομίζεις πως είχαν κανονίσει να βρεθούν εκεί και ένας από τους δύο άργησε. Όσο πλησιάζουν καταλαβαίνεις πως ξεκινάει η παράσταση. Στο επόμενο λεπτό οι άλλοι δύο ηθοποιοί ενεργοποιούνται μέσα στο κοινό. “Πώς το κάνεις αυτό; Πώς μπουκώνεις τα πράγματα με νόημα και δεν αυτοκτονείς;”, λέει το αγόρι στην κοπέλα.
Τέσσερις νέοι ηθοποιοί επί σκηνής, με πρωταγωνίστρια την Αθήνα. Μια Αθήνα που δεν είναι ωραιοποιημένη, αλλά ούτε άθλια. Σε βίντεο στο background βλέπεις τη Σταδίου, την Ακαδημίας, την Πατησίων, τη Ζωοδόχου Πηγής, την Ασκληπιού. Δρόμους που στα 25 σου (πάνω-κάτω η ηλικία των χαρακτήρων) έχεις περπατήσει χιλιάδες φορές. Άλλες φορές κοιτάς γύρω σου την -απελευθερωτική- ασχήμια τους, και άλλες, όταν σου το επιτρέπουν οι ψηλές πολυκατοικίες, κοιτάς πάνω προς το μπλε υγρό. Το μπλε υγρό ως σύμβολο του φόβου ή της καταδίκης της ευτυχίας; Του ουρανού ή της αβύσσου;
“Μπλε Υγρό” ονομάζεται το διήγημα της Βίβιαν Στεργίου στο οποίο βασίστηκε και η θεατρική παράσταση “Αδύναμοι Χαρακτήρες Γεμάτοι Πείσμα να Ευτυχήσουν”, σε σκηνοθεσία Μαρίας Σάββα. Μέσα από ιστορίες που θέτουν θέματα όπως η ενηλικίωση, η ομοφυλοφιλία, ο ρατσισμός, ο έρωτας και η καταπίεση, οι χαρακτήρες προσπαθούν, προσποιούνται, καταρρέουν και στο τέλος σηκώνουν τα μάτια και κοιτάνε τον γαλάζιο Αττικό ουρανό. Καθημερινοί αντι-ήρωες που προσπαθούν να επιβιώσουν στην Αθήνα της κρίσης.
Η παράσταση αποτελείται από αυτοτελείς μικρές ιστορίες νέων ανθρώπων που τολμούν να διεκδικήσουν ένα κομμάτι αληθινού εαυτού. Μέσα από τους χειμαρρώδεις μονολόγους τους, σου μεταφέρουν τις αγωνίες και τους φόβους τους. Ένας ομοφυλόφιλος άντρας που δεν τον αποδέχεται η οικογένειά του, ένας νέος δικηγόρος που μισεί τη δουλειά του, μια κοπέλα που όταν γυρνάει πίσω στο χωριό της συρρικνώνεται από τον μικροαστισμό και μια ερωτευμένη κοπέλα στην οποία αντί για φιλί, ο εραστής της, της δίνει μια σοκολάτα που δεν είναι καν δαγκωμένη.
Η παράσταση συνεχίζεται για 4 ακόμη παραστάσεις 17, 18, 19 και 20 Μαίου στο Θέατρο της Σχολής Καλών Τεχνών.
