Καιρό τώρα έψαχνα ένα μέρος που να συνδυάζει φρέσκο ψάρι, μεγάλη ποικιλία θαλασσινών, προσιτές τιμές, «παρεΐστικη» αίσθηση και λιγότερο επίσημη ατμόσφαιρα. Δεν το λες τσιπουράδικο, ούτε και αμιγώς ταβέρνα.
Το μεζεδοπωλείο «Φοιτητής» στο Νέο Ψυχικό είναι το μέρος που θα πας μια καθημερινή για να χαλαρώσεις και να αποφορτιστείς μετά τη δουλειά, το μέρος όπου θα μαζευτείς με την παρέα για ψάρι και κρασάκι Σάββατο βράδυ, εκεί που θα τα πεις με την οικογένεια πίνοντας τσιπουράκι το μεσημέρι της Κυριακής.
Χαρακτηριστική εικόνα τα φρέσκια ψάρια στον πάγο, με ορισμένα να φτάνουν τα 5 κιλά! Χταπόδια μέσα στα δίχτυα λες και μόλις έχουν ψαρευτεί, αστακοί, μύδια και στρείδια που μυρίζουν θάλασσα. Η εικόνα συνώνυμο της Ελλάδας, της ψαροφαγίας και της παρέας. Ακούγεται το τσούγκρισμα των ποτηριών και το χαρακτηριστικό «γεια μας!». Τα τραπέζια έξω, δίπλα στο πράσινο της πλατείας, γίνονται ανάρπαστα μόλις ανοίγει ο καιρός.
Μαθαίνω πως ο «Φοιτητής» λειτουργούσε στην κάπως ψαγμένη Πλατεία Ελευθερίας του Νέου Ψυχικού από το 2005 ως καφενείο-στέκι για τσιπουράκι, τάβλι και ματς στην τηλεόραση. Μπορούσες τότε να απολαύσεις σπιτικά πιάτα ημέρας σε πολύ καλές τιμές.
Το μαγαζί έκανε rebranding και προβάλλεται πιο στοχευμένα για το ολόφρεσκο ψάρι του, τα νόστιμα θαλασσινά και τους ποιοτικούς μεζέδες του. Δεν έχει χάσει όμως τον παρεΐστικο χαρακτήρα του. Ο καπετάν Ανδρέας έχτισε μια θαλασσινή γευστική κουλτούρα, την οποία πέρασε και στη νέα γενιά που αρμενίζει σήμερα στα ελληνικά πελάγη.
Σκεφτόμουν πως πλέον καταβάλλουμε κόπο για να εντοπίσουμε τέτοια στέκια-διαμάντια στην πόλη, για να μαζευτούμε με την παρέα, να φάμε καλά και να τα πούμε. Απλά και απέριττα. Χωρίς καθωσπρεπισμούς και σύνθετα μενού, με γεύσεις απλές αλλά συνάμα στιβαρές, με πιάτα που έχουν αυτάρκεια. Αυτή η αίσθηση της γειτονιάς και του στεκιού είναι ανεκτίμητης αξίας.
Το μέρος ενδείκνυται για ψάρι. Μετά το διασκεδαστικό τελετουργικό της επίδειξης, αξιολόγησης κι επιλογής, καταλήξαμε σε νόστιμο σαργό στη σχάρα. Απολαυστικές οι ψητές γαρίδες, η ζουμερή χωριάτικη σαλάτα και το αποτοξινωτικό σταμναγκάθι.
Όποιος είναι λάτρης των «αφροδισιακών» θαλασσινών, όπως εγώ, θα μυηθεί στα φρέσκα στρείδια. Το χταποδάκι, η καραβιδόψιχα και η ταραμοσαλάτα είναι επίσης must. Για επιδόρπιο, καταλήξαμε σε χαλβά και lemon pie.
Από τα ορεκτικά στα κυρίως και το επιδόρπιο, κάθε πιάτο ξεχώριζε και αποτελούσε ένα ταξίδι στο μπλε της θάλασσας. Η εμπειρία μου στον «Φοιτητή» μπορεί να παρομοιαστεί με ένα fast-forward στο καλοκαίρι, στα ελληνικά νησιά και τα παραθαλάσσια ταβερνάκια. Και κάπως έτσι, η συνειδητοποίηση ότι βρίσκομαι στην πόλη δεν κατέστρεψε τον ρομαντισμό της…
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
PJ Clarke’s: To Αγαπημένο Burger του Frank Sinatra
Ρεκόρ Επισκεψιμότητας και Πλατιά Χαμόγελα στην Έκθεση του ΣΜΟΕ
