Σήμερα θα σας δώσουμε μια πρώτη γεύση από μια πολύ ξεχωριστή συνέντευξη που θα ακολουθήσει στο επόμενο Carpe Vinum. Με αφορμή το βιβλίο του “60 Χρόνια Τρύγος” συναντήσαμε τον Γιάννη Μπουτάρη, τον περίφημο Κυρ Γιάννη. Συζητήσαμε μαζί του για ώρες. Δεν ήταν μόνο το βιβλίο. Ήταν όλα αυτά που συνθέτουν την προσωπικότητά του, την αύρα του και τα κρασιά του. Με την ευκαιρία της Καθαράς Δευτέρας (θα καταλάβετε γιατί), σας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο και από τη συνέντευξή του.
Προδημοσίευση
“Ο μπαμπάς μου το αγαπούσε το ούζο και το κατέστησε το βαρύ πυροβολικό της εταιρείας. Εφάρμοζε τρόπους προώθησης που σήμερα θα διδάσκονταν σε σχολές μάρκετινγκ, παράδειγμα η κίνηση που έκανε την Καθαρά Δευτέρα, όταν έστελνε ούζο στην αγορά Μοδιάνο. Τα πενηνταράκια του Μπουτάρη στόλιζαν τους πάγκους των ψαράδικων και προσφέρονταν δωρεάν στους πελάτες, ως τέλειο συνοδευτικό στα νηστίσιμα και στα θαλασσινά που ψώνιζαν λόγω της ημέρας.
Ποια θα ήταν η καλύτερη διαφήμιση στα τέλη της δεκαετίας του ΄50. Να γιατί το ούζο μας έφτασε νούμερο ένα στη Θεσσαλονίκη και αποτελούσε το 80% του τζίρου της εταιρείας, παρά τον σκληρό ανταγωνισμό”. Ο ίδιος όμως ο Γιάννης Μπουτάρης ήταν ο άνθρωπος που έκλεισε αυτή τη δραστηριότητα που τόσο πετυχημένα είχε διαμορφώσει ο πατέρας του.
“Η εταιρεία είχε προσανατολισμό στα κρασιά. Κατά την κρίση μου το ούζο περίσσευε. Σπάνια κάποιος που ξεκινά να πιει ένα ούζο το γυρίζει μετά στο κρασί, κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει με ούζο, η μυρωδιά του και η γεύση του είναι κατακτητικές. Δε γίνεται να είμαστε και ποτοποιοί και οινοπαραγωγοί πρέπει να διαλέξουμε, τους γκρίνιαζα. Όταν αισθάνθηκα πως ήρθε η κατάλληλη στιγμή, χωρίς καν να ενημερώσω τον μπαμπά, μίλησα στον αδελφό μου. ‘Έχουμε βγάλει ένα σωρό καλά κρασιά, που πάνε σφαίρα σε πωλήσεις, τι το θέλουμε το κωλοούζο τώρα να μπερδευόμαστε; Και ο Κωσταντίνος συμφώνησε.'”
Η Βάπτιση της Νέας Εταιρείας
“Μετά την αποχώρηση από τη μεγάλη εταιρεία, βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ και δε μπορούσα να καταλήξω πώς θα πω την καινούργια. Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω το όνομα μου για τα ίδια μου τα κρασιά. Δεν έβρισκα σωστό να δημιουργηθεί μπέρδεμα και ανταγωνισμός με την ‘Μπουτάρη’. Σε ένα ταξίδι που έκανα στον Καναδά για προώθηση των κρασιών μας, συναντήθηκα με τον γιο μου το Μιχάλη που σπούδαζε στη Βοστώνη και ήρθε στο Μόντρεαλ για να με συνοδέψει στις επισκέψεις μου σε μονοπώλια και πελάτες.
Με αποφασιστικότητα στην ερώτησή μου πώς να πω την εταιρεία μου πρότεινε. ‘Κυρ Γιάννη’ θα την πεις. Μου τόνισε ότι στο Βυζάντιο ήταν τιμητική προσφώνηση το ‘κυρ’ και ότι το συναντούμε και στα ποιήματα του Διγενή Ακρίτα και στον Καβάφη. Χρησιμοποιήσε και το αγγλοσαξωνικό sir που το χρησιμοποιούσαν τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα για να με πείσει. Θυμήθηκα και όλο το τελετουργικό με τον Θείο Κωστάκη και τη διαδοχή της διοίκησης της εταιρείας από μένα ως ο νέος Κύρης στη Νάουσα πριν από πολλά χρόνια. Το ανήσυχο πνεύμα του Μιχάλη βάφτισε πετυχημένα τη νέα τότε εταιρεία.”
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Στην αθηΝΕΑ αγαπάμε τα βιβλία. Δείτε επίσης:
10 Βιβλία Που Ξεχώρισα το 2020
