Το «Βαγόνι Αριθμός 6» του Φινλανδού Juho Kuosmanen είναι ένα ταξίδι για δύο μέσα σε ένα κουπέ τρένου με προορισμό το ρωσικό λιμάνι του Αρκτικού Ωκεανού Μούρμανσκ και στόχο να ξεφύγουν από τη μοναχική ζωή τους. Μια ταινία τοποθετημένη στην προ κινητών εποχή, πολυβραβευμένη και απολαυστική, με αυτοσαρκασμό, μελαγχολία, αλλά και βαθιά πίστη στην αληθινή «τιμή» των ανθρώπινων σχέσεων.
«Βαγόνι Αριθμός 6» | Juho Kuosmanen | Seidi Haarla, Yuriy Borisov | Φινλανδία, Γερμανία, Εσθονία, Ρωσία
Η Λώρα, μια Φινλανδή φοιτήτρια αρχαιολογίας, αποφασίζει να ταξιδέψει ως το Μούρμανσκ, το ρωσικό λιμάνι του Αρκτικού Ωκεανού, για να μελετήσει από κοντά τα πετρογλυφικά Kanozero που χρονολογούνται από τη 2η και 3η χιλιετία π.Χ. Σχεδιάζει να πάει με την ερωμένη της, με την οποία ζει στη Μόσχα, αλλά τελικά φεύγει μόνη της. Ο Λόχα, ένας Ρώσος μεταλλωρύχος, ταξιδεύει προς την ίδια κατεύθυνση αναζητώντας δουλειά.
Το ταξίδι είναι μακρύ. Μακρύ, παγωμένο και κατά μία έννοια υπέροχο. Γιατί οι πρωταγωνιστές του είναι δύο πλάσματα που πάσχουν από μοναξιά.
Οι δυο τους αναγκάζονται να μοιραστούν το μικρό κουπέ του τρένου που θα τους οδηγήσει στον προορισμό τους.
Το ταξίδι είναι μακρύ. Μακρύ, παγωμένο και κατά μία έννοια υπέροχο. Γιατί οι πρωταγωνιστές του είναι δυο πλάσματα που πάσχουν από μοναξιά. Αναζητούν θαλπωρή και τη βρίσκουν στη βότκα. Ψάχνουν κατανόηση και καταφεύγουν στη σιωπή. Χρειάζονται αγάπη και το ρίχνουν στις ασυναρτησίες. Γιατί είναι ενήλικες. Και ως ενήλικες κρύβουν τα συναισθήματά τους. Είτε μέσα στη μικρή κάμερα της Λώρας, όπου έχει καταγράψει όλες τις χαρούμενες στιγμές της στη Μόσχα, είτε μέσα στον πάτο ενός άδειου μπουκαλιού του Λόχα που, μην μπορώντας να διαχειριστεί την απέραντη τρυφερότητά του, λίγο προτού λιποθυμήσει από το ποτό κομπάζει για το ότι είναι Ρώσος.
Η ταινία κέρδισε το Μέγα Βραβείο της Επιτροπής στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Καννών, ήταν υποψήφια για τρία Βραβεία –Καλύτερης Ταινίας, Γυναικείας και Ανδρικής Ερμηνείας– στα European Film Awards, υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Διεθνούς Ταινίας και η πρόταση της Φινλανδίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η δε Rosa Liksom, στο ομότιτλο μυθιστόρημα της οποίας βασίζεται το σενάριο του «Βαγονιού Αριθμός 6», έχει αποσπάσει το Α′ Βραβείο Λογοτεχνίας στη χώρα της.
Επιλέγει να πει μια ιστορία που δεν έχει ούτε ημερομηνία έναρξης ούτε λήξης –πότε αρχίζει και πότε τελειώνει η διαπραγμάτευση με τη μοναξιά άλλωστε;–, με τους ήρωες να ζουν την εποχή κατά την οποία δεν υπήρχαν κινητά και διάχυτη ψευδαίσθηση ανθρώπινης συνδιαλλαγής και να αναζητούν πάνω στις ράγες ενός τρένου το άλλο τους μισό.
Προς τι η καταγραφή όλων αυτών των βραβεύσεων; Προς επικύρωση του ενθουσιασμού για το ότι η ταινία προβάλλεται και στα ελληνικά σινεμά. Ο Φινλανδός σκηνοθέτης (και συνσεναριογράφος) Juho Kuosmanen, σε αυτήν, τη μόλις δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του –έχει προηγηθεί «Η πιο Ευτυχισμένη Μέρα του Όλλι Μάκι», που κέρδισε το βραβείο του τμήματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα» στο Φεστιβάλ Καννών το 2016–, καταφέρνει να μιλήσει για την αιώνια ανάγκη του ανθρώπου για ουσιαστική επικοινωνία χωρίς φανφάρες και μελοδραματισμούς.
Επιλέγει να πει μια ιστορία που δεν έχει ούτε ημερομηνία έναρξης ούτε λήξης –πότε αρχίζει και πότε τελειώνει η διαπραγμάτευση με τη μοναξιά άλλωστε;–, με τους ήρωες να ζουν την εποχή κατά την οποία δεν υπήρχαν κινητά και διάχυτη ψευδαίσθηση ανθρώπινης συνδιαλλαγής και να αναζητούν πάνω στις ράγες ενός τρένου το άλλο τους μισό, όχι ως ρομαντικό, δακρύβρεχτο και ανούσιο αυτοσκοπό, αλλά ως ελπίδα μιας σπουδαίας σχέσης. Σαν τα πετρογλυφικά Kanozero, τα οποία, τελικά, η Λώρα δεν βλέπει ποτέ από κοντά.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα για σινεμά στην αθηΝΕΑ:
«Το Γεγονός»: Παράνομες Εκτρώσεις στη Γαλλία του Χθες
«Νύχτα της Φωτιάς»: Η Κατάρα να Είσαι Κορίτσι στο Μεξικό
Το «Κορίτσι με το Βραχιόλι» ή η Σεξουαλικότητα στα Δικαστήρια
