Μπορεί να έχει πάρει το αφτί σας σε οινικά πηγαδάκια τους όρους «Παλαιός Κόσμος» ή «Νέος Κόσμος». Ποια είναι, όμως, η σημασία των δύο αυτών εννοιών και πώς μπορούν να μας επηρεάσουν όταν δοκιμάζουμε ένα κρασί; Απαντήσεις θα δοθούν μέσα από έναν αγώνα που ξεκινάει σήμερα, έναν αγώνα χωρίς νικητές και ηττημένους. Σας προσκαλούμε στο πρώτο Wine Battle!
Τα δύο κρασιά του Wine Battle
Δοκιμάζοντας τα δύο κρασιά που θα έρθουν αντιμέτωπα στο πρώτο μας «Wine Battle», το ένα δίπλα στο άλλο, μπορούμε με μεγαλύτερη άνεση να διαχωρίσουμε και να αποκτήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των εννοιών «Παλαιός» και «Νέος Κόσμος» στον χώρο του κρασιού, καθώς πρόκειται για δύο απόλυτα αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Τα δύο κρασιά μπορείτε να προμηθευτείτε άμεσα από το e-shop του Warehouse.
Κρασί Νο 1: «Παλαιός Κόσμος»
Pouilly Fume Tradition, Domaine Serge Dagueneau
Ποικιλία: Sauvignon Blanc
Περιοχή: Pouilly Fume, Λίγηρας
Τιμή: 23 ευρώ
Κρασί Νο 2 «Νέος Κόσμος»
Craggy Range Te Muna, Craggy Range
Ποικιλία: Sauvignon Blanc
Περιοχή: Hawke’s Bay, Νέα Ζηλανδία
Τιμή: 22,50 ευρώ
Τα Βασικά Σημεία Διαφοροποίησης μεταξύ Παλαιού και Νέου Κόσμου
Η Χώρα Προέλευσης του Κρασιού: Ο Παλαιός Κόσμος αναφέρεται σε χώρες της Ευρώπης, της Μεσογείου και σε ορισμένες της Μέσης Ανατολής, όπως είναι η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Πορτογαλία, η Αυστρία, η Ελλάδα, ο Λίβανος, το Ισραήλ, η Κροατία, η Γεωργία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Ελβετία.
Ο Νέος Κόσμος αναφέρεται σε όλες τις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου, όπου η αμπελουργία εισήχθη από την Ευρώπη κατά την περίοδο του αποικισμού, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Νέας Ζηλανδίας, της Αργεντινής, της Χιλής, της Αυστραλίας και της Νότιας Αφρικής.
Αν λοιπόν το κρασί σας προέρχεται από την πρώτη κατηγορία, πίνετε «Old Word». Εάν προέρχεται από τις ΗΠΑ, τη Χιλή, τη Νότια Αφρική, την Αυστραλία, δηλαδή τη δεύτερη κατηγορία, βρίσκεστε στην επικράτεια του Νέου Κόσμου – με βάση τη γεωγραφική διάκριση.
Η Ετικέτα: Στον Παλαιό Κόσμο, η ονομασία των κρασιών προέρχεται από τον τόπο στον οποίο παράγονται. Τρανταχτά παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι το Bordeaux στη Γαλλία, η Rioja στην Ισπανία και το Chianti στην Ιταλία. Όλες αυτές είναι διάσημες οινοπαραγωγικές περιοχές, τις οποίες μπορεί κανείς να καταλάβει διαβάζοντας στην ετικέτα ενός κρασιού τις ποικιλίες που θα γευτεί στο ποτήρι του, και χωρίς αυτές να αναγράφονται. Αν πρόκειται λοιπόν για Bordeaux, τότε οι ποικιλίες είναι συνήθως Cabernet Sauvignon και Merlot, αν μιλάμε για Rioja τότε η ποικιλία θα είναι το Tempranillo και αν στην ετικέτα γράφει Chianti, τότε η κυρίαρχη ποικιλία θα είναι το Sangiovese.
Αντίθετα, στα κρασιά του Νέου Κόσμου τα πράγματα είναι πιο απλά και ξεκάθαρα για τους καταναλωτές, αφού η κεντρική ονομασία στην ετικέτα είναι συνήθως η ίδια η ποικιλία κι έτσι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για την επιλογή ενός κρασιού.
Ο Τρόπος Παραγωγής: Η πορεία του σταφυλιού στο αμπέλι, αλλά και η οινοποίηση στη συνέχεια, θα καθορίσουν οπωσδήποτε το στιλ –Παλαιού ή Νέου Κόσμου– του κρασιού. Η οινοποίηση ξεκίνησε από τον Παλαιό Κόσμο, όπου οι παραδόσεις και οι κανονισμοί γύρω από την παραγωγή του κρασιού είχαν εδραιωθεί σταθερά. Θεσπίστηκαν κανονισμοί για τον έλεγχο της ποιότητας και του τύπου του κρασιού που μπορεί να καλλιεργηθεί σε ορισμένες περιοχές, τις μεθόδους συγκομιδής, την ελάχιστη περιεκτικότητα σε αλκοόλ και τις μεθόδους οινοποίησης.
Γενικεύοντας, ο Νέος Κόσμος δεν τηρεί τους κανόνες ή τις παραδόσεις τόσο αυστηρά. Αντίθετα, η οινοποίηση στον Νέο Κόσμο είναι πιο πειραματική και τεχνολογικά προσανατολισμένη. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχουν λιγότεροι νόμοι για τη ρύθμιση της οινοποίησης, που σημαίνει ότι οι οινοποιοί στον Νέο Κόσμο είναι ελεύθεροι να προγραμματίσουν τις εργασίες στο αμπέλι, να προσαρμόσουν τις μεθόδους οινοποίησης και να εκσυγχρονίσουν την τεχνολογία όσο θέλουν.
Όλα τα παραπάνω έχουν φυσικά αντίκτυπο στην έκφραση των κρασιών και στη διαφοροποίηση μεταξύ τους.
Terroir και Παραγωγός – Παραγωγός και Καταναλωτής: O Παλαιός Κόσμος δίνει έμφαση στο terroir, δηλαδή σε όλους εκείνους τους περιβαλλοντικούς παράγοντες (κλίμα, σύσταση εδάφους, τοπολογία) που επηρεάζουν την ανάπτυξη και την πορεία των σταφυλιών στο αμπέλι και συνδέουν το κρασί με τον συγκεκριμένο τόπο. Οι παραγωγοί λοιπόν στρέφουν την προσοχή τους εκεί.
Στον Νέο Κόσμο, τα φώτα πέφτουν στον οινοποιό και στην ικανότητά του/της να παράγει ένα εξαιρετικό κρασί με διάφορα τεχνάσματα.
Αξιοσημείωτη είναι και η σχέση του παραγωγού με τον καταναλωτή. Ο Ευρωπαίος παραγωγός παράγει κρασί για τον εαυτό του, με περισσή εμπιστοσύνη στο ότι εκείνος θα κατευθύνει την αγορά όπως ο ίδιος κρίνει. Αντίθετα, ο παραγωγός του Νέου Κόσμου προσαρμόζεται συνεχώς σε αυτά που αναζητά ο καταναλωτής, προσπαθώντας να τον ικανοποιήσει.
Γευσιγνωστικό Προφίλ: Οι περιοχές του Παλαιού Κόσμου, ειδικά αυτές της Ευρώπης, είναι πιο δροσερές από τις περιοχές του Νέου Κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι τα σταφύλια δεν ωριμάζουν τόσο πολύ, με αποτέλεσμα τα κρασιά να έχουν ελαφρύτερο σώμα, υψηλή οξύτητα και χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
Θα παρατηρήσετε λοιπόν ότι το Pouilly Fume (κρασί Νο 1) εκφράζει το terroir της διάσημης αυτής περιοχής με κρυστάλλινα αρώματα, ορυκτότητα λόγω της σύνθεσης του εδάφους, αλλά και πιο αυστηρά χαρακτηριστικά.
Αντίθετα, οι περιοχές του Νέου Κόσμου έχουν θερμότερα κλίματα, που σημαίνει ωριμότερα σταφύλια, που περιέχουν περισσότερη ζάχαρη. Αυτό προσφέρει ένα γεμάτο σώμα, πιο ζουμερή αίσθηση του φρούτου, χαμηλότερη οξύτητα και υψηλότερο αλκοόλ, χαρακτηριστικά που είναι ευδιάκριτα στο κρασί Νο 2 από τη Νέα Ζηλανδία. Φυσικά, και στα δύο υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις.
Έκφραση: Η πιο γοητευτική πλευρά στη γευσιγνωσία είναι να παρατηρεί κανείς πώς συμπεριφέρεται και πώς αλλάζει ένα κρασί από τη στιγμή που θα βρεθεί στο ποτήρι μας. Για μένα, η διαφορά της έκφρασης ενός κρασιού από τον Παλαιό Κόσμο σε σχέση με ένα νεοκοσμήτικο είναι πολύ διαφορετική και εύκολα διακριτή.
Αν δοκιμάσετε, για παράδειγμα, τα δύο κρασιά που σας προτείνουμε, θα δείτε πως το γαλλικό Sauvignon Blanc είναι πιο συνεσταλμένο, δεν αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του από την πρώτη γουλιά. Χρειάζεται χρόνο για να εκφράσει τον αρωματικό φινετσάτο του χαρακτήρα και να αποκαλύψει τη δύναμή του. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι πιο απόμακρο και αυστηρό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, αν του δώσει κανείς τον χώρο και την απαραίτητη προσοχή, δεν θα εκπλήξει τα πλήθη στο τέλος με το βάθος και την πολυπλοκότητά του.
Αντίθετα, το Sauvignon Blanc από τη Νέα Ζηλανδία συμπεριφέρεται σαν ανοιχτό βιβλίο! Βιάζεται να μας προσφέρει τα εντυπωσιακά αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά του. Από την πρώτη στιγμή εκδηλώνεται με πάθος. Είναι πολύ δοτικό και πληθωρικό και τραβά τα βλέμματα πάνω του. Μοιάζει να θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία του, παραγκωνίζοντας οποιοδήποτε άλλο κρασί βρεθεί στον δρόμο του. Γίνεται πολύ εύκολα αγαπητό και κλέβει την παράσταση.
***
Είναι δύσκολο να κρίνει κανείς με σαφήνεια ποιος κόσμος παράγει καλύτερα κρασιά. Είναι σίγουρα θέμα προσωπικού γούστου, αλλά και διάθεσης! Τόσο οι περιοχές του Παλαιού όσο και του Νέου Κόσμου δημιουργούν πραγματικά μοναδικά κρασιά – επομένως, δοκιμάστε τα και τα δύο και επιλέξτε τα αγαπημένα σας!
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Οινοποιία Μπουτάρη: Με Δύναμη από τη Θεσσαλονίκη
Wine Aristocracy Vs. Commoners ή Αλλιώς Χρειαζόμαστε Τελικά τους Wine Experts;
