Morrison Hotel Από τις Εκδόσεις Οξύ

Morrison Hotel

Είναι Δευτέρα πρωί και νωχελικά ανοίγω τα Δελτία Τύπου μετρώντας αντίστροφα για τις διακοπές! Οι Εκδόσεις Οξυ είναι πάντα “δυνατές” οπότε το ανοίγω με μια μικρή ανυπομονησία. Θεοί της μουσικής! Το μάτι μου πέφτει στο graphic novel της Leah Moore για τους λατρεμένους Doors και η μέρα αλλάζει μονομιάς.

Morrison Hotel

Το Morrison Hotel, το πέμπτο στούντιο άλμπουμ των Doors ενέπνευσε την graphic novel συγγραφέα Leah Moore να ανασυνθέσει το ελευθεριακό κλίμα διεκδίκησης και αμφισβήτησης που φούντωσε στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Σε συνεργασία με τα δύο, εν ζωή, μέλη του συγκροτήματος και με τη βοήθεια δώδεκα ξεχωριστών εικονογράφων, μεταξύ αυτών και ένας Έλληνας, ο Βασίλης Λώλος, δημιούργησαν ένα εκπληκτικό έργο τέχνης, ένα graphic novel που ο Morrison και ο Manzarek θα διαβάζουν κάπου σε ένα σύννεφο…”on the other side”.

Η κυκλοφορία συνέπεσε με την 50ή επέτειο από την κυκλοφορία του άλμπουμ “Morrison Hotel” και έχει φυσικά ως κεντρικό θέμα την μπάντα, αλλά μας ταξιδεύει πίσω στις δεκαετίες ’60 και ’70, με το Βιετνάμ, τον αγώνα των μειονοτήτων για ισότητα, αλλά και τη μάχη μιας γενιάς που ήθελε να ξεφύγει από το συντηρητισμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις πνίγηκε στα ναρκωτικά, σε άλλες μεγαλούργησε. Ο Morrison έκανε και τα δύο.

Λίγα Λόγια για τη Συγγραφέα

Η Leah Moore ασχολείται με τη συγγραφή κόμικς από το 2002, έχοντας συνεισφέρει έργα για την DC Comics, την 2000 AD, την Dark Horse και την Dynamite Entertainment. Είναι κόρη του Alan Moore, γνωστού για τα κόμικς Watchmen, V for Vendetta, The Ballad of Halo Jones και Swamp Thing.

To Βιβλίο

Χωρισμένο σε κεφάλαια ανά τραγούδι, μαζί με μια εισαγωγή και έναν επίλογο, κάθε καλλιτέχνης έβαλε την πινελιά του, κυριολεκτικά, πάνω στη συγγραφή της Moore. Αυτό που κάνει ενδιαφέρον το εγχείρημα είναι ότι τα πρόσωπα μοιάζουν, ενώ είναι τόσο διαφορετικά. Υπάρχουν επιρροές από την ταινία του Oliver Stone, που συντήρησε το μύθο των Doors πίσω στο 1991, χωρίς να ενοχλούν. Οι καλλιτέχνες έφτιαξαν κάτι δικό τους μαζί με την Moore. Αλλού το χρώμα κυριαρχεί, όπως στο “Waiting for the Sun του” Mike Oeming και του Taki Soma, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις όπως στο “Maggie M’Gill”, το μαύρο του πολέμου, όπως το αντιλαμβάνεται ο John K Snyder III, είναι αναπόφευκτο.

Το συμβάν στο Μαϊάμι το 1969 ήταν κομβικό για την μπάντα που βρέθηκε να φταίει για όλα τα άσχημα της Αμερικής και να ξυπνήσει τα πιο συντηρητικά ένστικτά της. Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία των Doors, ο Morrison σε οργιαστική κατάσταση προσποιήθηκε ότι θα δείξει το πέος του στο κοινό. Η αστυνομία τον συνέλαβε και τελικά καταδικάστηκε σε φυλάκιση με αναστολή και πρόστιμο.

Η μεγάλη ζημιά είχε γίνει. Κανείς δεν ήθελε και κανείς δεν “έκλεινε” τους Doors, προκαλώντας τεράστια οικονομική ζημιά στα μέλη του συγκροτήματος. Μια Αμερική που έβραζε από το αντι-πολεμικό κίνημα, τα επεισόδια στο Μπέρκλεϊ με αφορμή τη χρήση ενός τοπικού πάρκου, ένα χρόνο πριν τα επεισόδια στο Κεντ. Ο κυβερνήτης τότε Ronald Reagan λέγεται ότι λίγα χρόνια αργότερα εξαργύρωσε την πυγμή που έδειξε απέναντι στους άοπλους διαδηλωτές.

Ο Morrison και οι Άλλοι, ή Μήπως Όχι;

Leah Moore

Leah Moore

Παρά το γεγονός ότι το συγκρότημα είχε 4 μέλη γνώστες των οργάνων και με πλούσια μουσική παιδεία, που κατά την προσωπική μου άποψη μεγαλούργησαν με όσα έγραψαν, ο Morrison ήταν μια προσωπικότητα που παρέσυρε τα πάντα στο πέρασμά του. Αυτό αποτυπώνεται και στο βιβλίο, ίσως χάρη στο γεγονός ότι έγραψε τους περισσότερους στίχους που στιγμάτισαν γενιές και γενιές.

Το “Morrison Hotel” ήταν βαθιά πολιτικό, την ίδια στιγμή που κατάφερνε να είναι ερωτικό. Άλλωστε, το δίπολο έρωτας-πόλεμος ήταν στα “πάνω” του την εποχή που γράφτηκε. Ο πέμπτος αυτός δίσκος, μετά το ξεχωριστό τέταρτο άλμπουμ “The Soft Parade” με τα πολλά πνευστά, μας φανέρωσε ξανά τους Doors που μας στοίχειωσαν, τους Doors που με τη μουσική και τους στίχους άνοιξαν τις πύλες της αντίληψης.

Το βιβλίο το καταφέρνει κι αυτό. Μας περνάει από τον Nietzsche στο Βιετνάμ, από την Pam και τον Jim στη διπολική Αμερική, στον κόσμο του Robbie Krieger, του Ray Manzarek και του John Densmore.

Τέλος, στον επίλογο, μας διηγείται πώς τραβήχτηκε η περίφημη φωτογραφία του εξωφύλλου στο αυθεντικό Morrison Hotel, βοηθώντας τον αναγνώστη και την αναγνώστρια να κλείσουν το βιβλίο με ένα χαμόγελο.

Τα τραγούδια του άλμπουμ μπορείτε να τα ακούσετε εδώ, όσο το διαβάζετε!

Δείτε επίσης στην αθηΝΕΑ:

6 Νέα Βιβλία από τις Εκδόσεις Οξύ

Graphic Novel: “1984” και “Φάρμα των Ζώων” Από τις Εκδόσεις Κάκτος

Graphic Novel: “1922, Το Τέλος Ενός Ονείρου” από τις Εκδόσεις Ίκαρος

Graphic Novel: 1821 Τα Παιδιά της Επανάστασης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ
EX LIBRIS
EX LIBRIS

Ο Άρης Γαβριελάτος είναι κοινωνιολόγος με μεταπτυχιακές σπουδες στον Κοινωνικό Αποκλεισμό και το Φύλο. Αρθρογραφεί για βιβλία, θέατρο και μουσική, ενώ αγαπημένο του hobby είναι το ορεινό τρέξιμο.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Τα σημαντικότερα νέα της ημέρας, στο inbox σου κάθε μεσημέρι!

ΕΓΓPΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER

+