Οι αλλαγές γίνονται πάντα από κάποιον ονειροπόλο, από κάποιους λίγους που πιστεύουν σε ένα όραμα για το καλό των πολλών. Ένας συνδυασμός λίγων και ονειροπόλων αποφάσισε να αρχίσει στη Νεμέα μία «οινική επανάσταση».
Ανεπαίσθητη αρχικά, με στόχο ωστόσο να δημιουργήσει ρήξη με ένα παρελθόν που δεν πρόσφερε αρκετά στους πολλούς και στην περιοχή. Γιατί μόνο η ανάδειξη του κρασιού ως προϊόντος προστιθέμενης αξίας μπορεί να δώσει στην ευρύτερη περιοχή και την αξία που έχει. Ο Κώστας Τουλουμτζής, ιδιοκτήτης του εστιατορίου 17 Xωριά, δεν περιορίστηκε να χτίσει τη φήμη και την αξιοπιστία του μαγαζιού του. Γνωρίζοντας από τη μακρά του διαδρομή σε όλο τον πλανήτη και στον χώρο της εστίασης και του κρασιού ότι μόνος πηγαίνεις γρήγορα αλλά όλοι μαζί μπορούν να φτάσουν πιο μακριά, επένδυσε χρόνο, χρήματα και μπόλικη ενέργεια για να δημιουργήσει ένα «όχημα» προβολής και επικοινωνίας του κρασιού και της περιοχής.
Kάτι που επίσης γνωρίζει πολύ καλά ο Κώστας Τουλουμτζής είναι ότι η εκπαίδευση είναι το πιο σημαντικό εργαλείο. Και βάσει αυτών, έκανε το επόμενο βήμα, συνεργάστηκε με όλους όσοι μπορούσαν να δουν τη μεγάλη εικόνα και να φανταστούν την περιοχή έπειτα από 10 και 20 χρόνια και ξεκίνησε δυναμικά. Με μια σειρά σεμιναρίων σε χωριά και σημεία της Νεμέας, κοντά στους ντόπιους και στις ανάγκες τους, εκεί όπου έκρινε ότι θα είχε ενδιαφέρον να βρεθούν.
Μία από τις πέντε συνολικά Δευτέρες του σεμιναρίου, η παρουσίαση έγινε στο Κεφαλάρι. Ένα χωριό-κόσμημα. Επιβεβαιώθηκε, δε, για άλλη μια φορά ότι, αν προσθέσεις προβολή και δημοσιότητα, όλα γίνονται πιο εύκολα. Το χωριό είναι υπέροχο, αλλά επειδή είναι στην άκρη της ζώνης και όχι πάνω στον κεντρικό δρόμο δεν έχει την επισκεψιμότητα των υπολοίπων. Αν και, για κάποιους τουλάχιστον, είναι το πιο όμορφο και γραφικό. Ο πλάτανος στην πλατεία, οι βρύσες και το καφενείο παραδίπλα και ο παραδοσιακός ξενώνας-πρότυπο να γειτνιάζει συνθέτουν έναν ειδυλλιακό τόπο, όπου όλα να δείχνουν ότι ο Κώστας Τουλουμτζής έχει σηκώσει το λάβαρο της οινικής επανάστασης στο σωστό σημείο. Είναι και η Πελοπόννησος που έχει τη δική της παράδοση… στις επαναστάσεις.
Οι ομιλητές μίλησαν για το κρασί, τις ποικιλίες, τις ιδιαιτερότητες της γης και τις ανάγκες των καταναλωτών και των χώρων εστίασης. Οι ντόπιοι που έσπευσαν να συμμετάσχουν έθεσαν και εκείνοι τις δικές τους ανησυχίες και τα ερωτήματα προς όλους. Πάνω από 20 οινοποιοί (από τη νέα γενιά) παρευρέθηκαν και έγιναν κοινωνοί όσων ακούστηκαν. Αφουγκράστηκαν τον σκεπτικισμό των γηραιότερων, ενθουσιάστηκαν με την ορμή των νεότερων που διψούσαν για αλλαγές και καινούργιες ιδέες και μοιράστηκαν την αμηχανία της τοπικής αυτοδιοίκησης και της πολιτείας που πάντα, σε αυτές τις περιπτώσεις, ακολουθεί τις εξελίξεις. Μοιάζει δύσκολο να μπορεί να τις διαμορφώσει, αλλά τουλάχιστον έδειξε ότι αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει και θα γίνει αρωγός στη συνέχεια σε ό,τι μπορεί να προσθέσει στη συνολική προσπάθεια.
Η γευσιγνωσία είχε το δικό της ενδιαφέρον και αυτό που είχε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν οι πίτες που αναδείκνυαν τα τοπικά προϊόντα και τις γεύσεις της περιοχής.
Διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά ότι το εμφιαλωμένο κρασί έχει μόνο μέλλον. Το χύμα είναι ξεπερασμένο σε όλες του τις εκφάνσεις. Δεν προσφέρει ούτε αξία σε αυτό που καταναλώνει ο πελάτης ούτε κέρδος για τους χώρους της εστίασης και επιβραδύνει την εξέλιξη των οινοποιών που το διατηρούν ακόμη. Προφανώς η αντίσταση στις αλλαγές και στην εξέλιξη θα είναι μεγάλη και σε αυτή την περίπτωση, αλλά η ζωή προχωρά και στο διάβα της πάντα επιβεβαιώνεται πως επιβιώνει από το καλό το καλύτερο.
Συντελεστές
Οινοποιεία: Αϊβαλής Σωτήρης (Κτήμα Αιβαλή), Βλάχος Νίκος (Κτήμα Λαυκιώτη), Γιαννίκος Μιχάλης (Κτήμα Γιαννίκος), Γκιούλης Δημήτρης (Κτήμα Γκιούλη), Ζαβού Γεωργία (Οινοποιία Ζαφείρη), Καραμήτσου Ευαγγελία (Κτήμα Καραμήτσος), Καράτσαλου Σοφία (Κτήμα Γαία), Κίσσας Δημήτρης (Κτήμα Κίσσα), Μάζου Νάνσι (Mila Riza), Μαλτέζου Μαρία (Κτήμα Στροφιλιά), Μπίζιος Γιώργος (Κτήμα Μπίζιος), Νικολάου Δημήτρης (Κτήμα Νικολάου), Παπαϊωάνου Νάσος (Κτήμα Παπαϊωάννου), Παλυβού Ευαγγελία (Κτήμα Παλυβού), Πυργάκης Κώστας (Κτήμα Πυργάκη), Ράπτη Νάνσυ (Κτήμα Ράπτη), Σπυροπούλου Ντίνα (Κτήμα Σπυρόπουλου), Τσέλεπος Άρης (Κτήμα Δρυόπη), Φλεριανός Γιάννης (Κτήμα Σεμέλη)
Επιχειρήσεις-Επαγγελματίες: Ειρήνη Κόρακα (Εστιατόριο Σοφός), Μένιος Τουρλώτος (Εστιατόριο 17 Χωριά), Βαγγέλης Φωτόπουλος (Ταβέρνα Μπουράζος), Γεωργία Φωτοπούλου, Κώστας Παπαγιαννόπουλος (Ταβερνείο Κλημέντι), Έφη Παναγοπούλου (Εστιατόριο Έφη), Μαρία Αθανασίου (Boutique Hotel Στιγμές), Έλενα Μαλακού (Ξενώνας Αρχοντικό), Ελευθερία Καπετάνιου (Καφενείο Αρμονία), Ταβέρνα Σπήλιος, Αλεξάνδρα Μπουχούτσου (Wine Bar Ανατολή), Παναγιώτης Πανταζόπουλος (Wine Bar Cuvée), Βασίλης Παπαδόπουλος (Sugar Café), Κώστας Μπαρλιάς (Mondo Café), Νίκος Μπενέκος (Gala Café), Shoti Café, Κώστας Τζας (Break Café), Xρήστος Λάζαρης (χρυσοχόος), Σωτήρης Σαϊσανάς (κρεοπωλείο), Νίκος Μπουζινέλος (Οξοποιείο «Η Σοφία της φύσης»), Βασίλης Καραναστάσης (σερβιτόρος), Παναγούλα Καραναστάση (φωτογράφος), Κατερίνα Τουρλώτου (ιπποθεραπείες), Τίνα Κόβεντς (ανθοπωλείο), Κώστας Τουλουμτζής (οινοχόος)
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Arcadia 1900»: Από την Οινική Σκοπιά
«Boutari & Chefs’ Stories»: Γεύσεις μιας Καινούργιας Ελλάδας
Wine Aristocracy Vs. Commoners ή Αλλιώς Χρειαζόμαστε Τελικά τους Wine Experts;
