Συγγραφείς! Ποιοι και ποιες είναι τελικά; Τι περνάει από το μυαλό τους και με ποιον τρόπο φτάνουν να αποτυπώσουν στο χαρτί τις ιστορίες που σκαρφίζονται;
#ExRay: η στήλη του newsletter μας για το βιβλίο, με τίτλο ένα παιχνίδι ανάμεσα στο Ex Libris και την «ακτινογραφία» αγγλιστί (x-ray), φιλοξενεί κάθε φορά έναν/μία συγγραφέα.
Με χιουμοριστική διάθεση αλλά και αγνή, πραγματική περιέργεια, τους καλούμε να καταθέσουν ό,τι προαιρούνται από τα εσώψυχά τους και να αυτοσχεδιάσουν απαντώντας σε 10 –φαινομενικά απλές– ερωτήσεις. Καλεσμένoς αυτού του μήνα είναι ο Ισίδωρος Ζουργός.
Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει υπηρετήσει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος κι έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: «Φράουστ», «Αποσπάσματα από το Βιβλίο του Ωκεανού», « Η Ψίχα Εκείνου του Καλοκαιρού», «Στη Σκιά της Πεταλούδας», «Η Αηδονόπιτα», «Ανεμώλια» (Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ 2012), «Σκηνές από τον Βίο του Ματίας Αλμοσίνο» (Βραβείο Βιβλιοπωλείων Public 2015), «Λίγες και Μία Νύχτες» (Βραβείο περιοδικού Κλεψύδρα 2017), «Οι Ρετσίνες του Βασιλιά», «Περί της Εαυτού Ψυχής» (Βραβείο Βιβλιοπωλείων Public 2022), «Παλιές και Νέες Χώρες» (Οκτώβριος 2023).
Τον Μάιο του 2023 βραβεύτηκε από το Ίδρυμα Κώστας και Άρτεμις Κυριαζή με το Βραβείο Ιστορικού Μυθιστορήματος 2023 για την ποιοτική συμβολή του στα ελληνικά γράμματα. Τον Μάρτιο του 2024 βραβεύτηκε από τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας για το διδακτικό και συγγραφικό του έργο.
Συμμετείχε σε αρκετές συλλογικές εκδόσεις κειμένων και συνέγραψε με τον σκηνοθέτη Πάνο Καρκανεβάτο το σενάριο της ταινίας του «Όχθες», που προβλήθηκε το 2015. Το μυθιστόρημα «Η Ψίχα Εκείνου του Καλοκαιριού» κυκλοφόρησε στα ισπανικά τον Σεπτέμβριο του 2022 από τον εκδοτικό οίκο Sloper. Το μυθιστόρημα «Λίγες και Μία Νύχτες» θα κυκλοφορήσει στα ρουμανικά το φθινόπωρο του 2024 από τον εκδοτικό οίκο Curtea Veche. Όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ποιo είναι το πρώτο βιβλίο που θυμάστε;
Θα προσπεράσω τα γοητευτικά εικονογραφημένα βιβλία της νηπιακής μου ηλικίας και θα σταθώ στο πρώτο μυθιστόρημα. Ήταν ο «Ροβινσώνας Κρούσος» σε διασκευή για παιδιά. Μάλλον από εκείνο το βιβλίο ξεκίνησαν όλα.
Από πολύ νωρίς λοιπόν το είχα σίγουρο πως κάποια στιγμή θα ζούσα κι εγώ μόνος σε κάποιο νησί και ότι θα γινόμουν συγγραφέας. Η γραφή έγινε τελικά πραγματικότητα, η μοναχικότητα ευτυχώς όχι.
Το αγαπημένο σας βιβλιοπωλείο; (Ναι, κάντε του διαφήμιση!)
Είναι το «Μεσιέ Σαρλό» στη Θεσσαλονίκη. Εκτός από το περιβάλλον και τους ανθρώπους του, έχει άλλωστε και το καλύτερο όνομα.
Συγγραφέας που θα καλούσατε σε δείπνο; (Ή μήπως σε δείπνο… κυανίου; Διευκρινίστε όμως για να μη γίνει κάποιο λάθος!)
Σίγουρα κάποιον που θα αγαπούσε το κρασί, άλλωστε ο πατέρας μου το έλεγε πάντα: «Κανείς δεν έκανε ποτέ φίλο σε ζαχαροπλαστείο».
Θα καλούσα τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη σε λαϊκό ταβερνείο, με το ρίσκο φυσικά να είχαμε με δική του επιμονή ένα πολύ λιτό δείπνο ή να έμενε για αρκετή ώρα σιωπηλός.
Βιβλίο που θα θέλατε να έχετε γράψει;
Είναι αρκετά αυτά που έχω ζηλέψει. Ξεχωρίζω το «Αύγουστος» του John Williams, σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου, από τις εκδόσεις Gutenberg.
Το βιβλίο που διαβάζετε τώρα;
To «Καρλ Γιουγκ – Ο Eξερευνητής της Aνθρώπινης Ψυχής» του Frédéric Lenoir, σε μετάφραση της Μίνας Πατεράκη Γαρέφη, από τις εκδόσεις Πατάκη.
Αλήθεια, γιατί γράφετε;
Γράφω σε αναζήτηση ελευθερίας και ευρυχωρίας ύπαρξης.
Ποια είναι η μεγαλύτερη επιρροή σας; (Όχι απαραίτητα από τον χώρο των Γραμμάτων.)
Το σπίτι όπου γεννήθηκα.
Σελιδοδείκτης, τσάκισμα σελίδων ή «λίγο μπρος, λίγο πίσω δεν χάθηκε ο κόσμος»;
Σελιδοδείκτης πάντα, τσάκισμα σελίδων ποτέ (κάποια στιγμή θα πρέπει να ποινικοποιηθεί η κακοποίηση των βιβλίων), το δε μπρος πίσω αποτελεί μια αποδεκτή όψη της αναγνωστικής λειτουργίας και ενίοτε επιβάλλεται.
Τι εκτιμάτε σε έναν εκδοτικό οίκο;
Τη συνέπεια φυσικά, την αισθητική των εκδόσεών του, όπως και το φιλικό κλίμα. Είναι πολύ σημαντικό ο/η συγγραφέας να αισθάνεται εκεί όπως στο σπίτι του.
Με τι κάνει ιδανικό ζευγάρι ένα βιβλίο;
Διαβάζω αποκλειστικά σε κλειστούς χώρους, γιατί κατά τη δική μου προτίμηση ή μάλλον ιδιοτροπία ζητούμενο είναι η σιωπή. Το πολύ πολύ στα ζεστά μας καλοκαίρια να ακούγεται μια πνοή κλιματιστικού.
Όσο το δυνατόν λοιπόν περισσότερη ησυχία, για να αφουγκραζόμαστε καλύτερα το βουητό ενός ολόκληρου κόσμου που ακούγεται μέσα από τις σελίδες.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
10 Ερωτήσεις Αναζητούν Συγγραφέα | Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
