Η 19χρονη τότε Σίλια, φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών στην Κρήτη, έφτασε κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου. Ταξίδεψε ως τη Σρι Λάνκα και πιο συγκεκριμένα στην πρωτεύουσά της, στο Κολόμπο, προκειμένου να συμμετάσχει στο εθελοντικό πρόγραμμα “Be Sri Lankan”.
Το πρόγραμμα αφορούσε τον στόχο βιώσιμης ανάπτυξης 8 του ΟΗΕ για αξιοπρεπή εργασία και οικονομική ανάπτυξη. Οι συμμετέχοντες του προγράμματος έπρεπε να μάθουν να ζουν σαν ντόπιοι, να κατανοήσουν την κουλτούρα της χώρας και στη συνέχεια να επικοινωνήσουν με μικροεπιχειρηματίες από όλη τη χώρα στον τομέα του τουρισμού, προκειμένου να τους παράσχουν συμβουλές για το πώς μπορούν να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους.
Η Σρι Λάνκα, χώρα που στηρίζεται οικονομικά στον τουρισμό, είχε δεχτεί μεγάλο πλήγμα στην οικονομία της τότε, λόγω του πρόσφατου τρομοκρατικού χτυπήματος, λίγους μήνες προτού φτάσει η Σίλια εκεί.
Μικρές και Μεγάλες Εμπειρίες του Ταξιδιού
Η Σίλια διηγείται με ενθουσιασμό πολύτιμα μικρά και μεγάλα που βίωσε στη Σρι Λάνκα κατά τη διάρκεια του προγράμματος στο οποίο συμμετείχε.
“Η εμπειρία μου ήταν πρωτόγνωρη. Δεν ήξερα ακριβώς τι να περιμένω, αλλά ήξερα ότι δεν θα ήταν εύκολο. Τελικά, ήταν κάτι πολύ διαφορετικό σε σχέση με τα ευρωπαϊκά standard και τον τρόπο ζωής που είχα συνηθίσει και έβλεπα καθημερινά. Διαφορετική κουλτούρα, τοπία, υπέροχοι άνθρωποι, τόσο πολλά χαρακτηριστικά ιδιώματα, γλώσσες, θρησκείες, ιδέες και συνήθειες. Η αγαπημένη μου από αυτές: φρέσκια καρύδα για πρωινό, απευθείας από το δέντρο. Να κάτι που δεν περίμενα ποτέ να συνηθίσω, παρ’ όλα αυτά το έκανα. Ήταν μια παράξενη συνήθεια, η οποία φαίνεται αυτονόητη στους ντόπιους και εν τέλει έγινε και για μένα.
Το ταξίδι μου και η ζωή μου στη Σρι Λάνκα καθόρισαν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι, έγινα πιο ανοιχτόμυαλη σε αρκετά θέματα από τότε και στο εξής. Συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρα κακές και καλές εμπειρίες, εμείς είμαστε αυτοί που επιλέγουμε πώς θα διαχειριστούμε τις καταστάσεις.
Όταν επιλέγεις να ζήσεις μια τέτοια εμπειρία, είναι στο χέρι σου να τη διαμορφώσεις ανάλογα, με βάση την πραγματικότητα, αλλά και με αυτό που έχεις κατά νου. Έμαθα να παίρνω τη ζωή στα χέρια μου και σήμερα διαλέγω να αντιμετωπίσω οποιοδήποτε εμπόδιο σταθεί στον δρόμο μου.
Κολύμπησα με ελέφαντες, έκανα κατάβαση καταρράκτη και πολύ surfing, αλλά συνάντησα και δυσκολίες. Από τα πιο απλά και καθημερινά που μπορούσαν να μας τύχουν ήταν ο τραυματισμός μιας κοπέλας από την ομάδα μας. Βρισκόμασταν στο δάσος, σχεδόν στη μέση του πουθενά, όταν χτύπησε το πόδι της.
Μην ξέροντας τι να κάνουμε και πού ακριβώς να πάμε, συνεχίσαμε να προχωράμε, ώσπου συναντήσαμε έναν ντόπιο. Δεν ήξερε να μιλά αγγλικά, όμως κατάλαβε το πρόβλημα και μας οδήγησε μέχρι το σπίτι του. Εκεί μας παρέσχε τις πρώτες βοήθειες για τον τραυματισμό της κοπέλας, γνωρίσαμε την οικογένειά του και φάγαμε μαζί τους. Δεν δέχτηκε αντίτιμο για τη βοήθεια που μας πρόσφερε και αυτό ενδυνάμωσε απίστευτα πολύ την πίστη μου στους ανθρώπους.
Ένα από τα τελευταία περιστατικά τα οποία θυμάμαι είναι η περίπτωση ενός ντόπιου ο οποίος δούλευε απλώς και μόνο για να εξασφαλίσει το φαγητό του. Όταν μιλήσαμε με τον εργοδότη του και του εξηγήσαμε ότι είναι παράλογο να γίνεται κάτι τέτοιο τον 21ο αιώνα, καταλάβαμε πως ούτε ο ίδιος ήξερε ότι μπορεί αυτό να μην είναι λογικό. Δεν είχε βγει ποτέ εκτός της χώρας και η καταπάτηση του θεμελιώδους αυτού ανθρώπινου δικαιώματος γινόταν άθελά του.
Κατάλαβε το λάθος του και το διόρθωσε, παίρνοντας αυτό τον εργαζόμενο στην οικογένειά του και παρέχοντάς του τη στέγη που ως τότε δεν είχε. Ήταν σοκαριστικό να βλέπεις ανθρώπους να παλεύουν για τον βιοπορισμό τους, θεωρώντας πολυτέλεια τις βασικές ανάγκες τους. Είμαστε ακόμα σε επαφή με τον συγκεκριμένο εργοδότη, ανταλλάσσουμε μηνύματα, ευχές και ενημερώσεις σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο”.
Η 21 ετών πλέoν Σίλια, τότε μέλος της AIESEC και σήμερα μέλος της Εθνικής Επιτροπής του οργανισμού, έχει χαραγμένες τις αναμνήσεις αυτές στο μυαλό της. Οι φωτογραφίες από το ταξίδι της δεν είναι απλώς εικόνες, αλλά αληθινά βιωμένες εμπειρίες από άτομα και μικρά γεγονότα που διαμόρφωσαν τη σκέψη και την πρακτική της έκτοτε στη ζωή της. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, επηρεασμένη από αυτά που έζησε, προσπάθησε με ανάλογα project και ιδέες να προκαλέσει τον ίδιο αντίκτυπο που είχε στην ίδια το ταξίδι της στον “παράδεισο” της Σρι Λάνκα.
Λίγα Λόγια για την AIESEC
Η AIESEC είναι το μεγαλύτερο δίκτυο που αποτελείται και διοικείται αποκλειστικά από άτομα ηλικίας 18-30 ετών, με παρουσία σε περισσότερες από 120 χώρες και περιοχές. Σκοπός της είναι η ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων στους νέους μέσα από διαπολιτισμικές ανταλλαγές, εθελοντικής φύσης ή πρακτικής άσκησης. Από το 2015, η AIESEC συνεργάζεται με τον ΟΗΕ, με σκοπό την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Ελένη Κισίρη, Media Manager, AIESEC στην Ελλάδα
+30 6909149703
eleni.kisiri@aiesec.net
Δείτε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Οι Πράξεις σου Έχουν Αντίκτυπο
